نصف عمر را برای شناخت وظیفه بگردید می‌ارزد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین احمد عابدی در ابتدای درس خارج اصول که در مسجد خاتم الانبیای پردیسان برگزار شد، به چند نکته اخلاقی اشاره کرده است که در ادامه می‌آید.
امیر مؤمنان علیه‌السلام فرمودند: قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ؛ صبح براى آنها كه دو چشم بينا دارند روشن است.
درک حقیقت با چشمانی باز
صبح برای کسی روشن است که چشمانش باز است. اگر چشم باز باشد، مشخص است که قرآن کتاب هدایت می‌شود. اگر کسی چشمانش بسته باشد، قرآن کتاب هدایت برای او نیست. اگر چشمش را ببندد ممکن است که تورات و انجیل یا فلان کتاب گمراه کننده را کتاب هدایت و کتاب هدایت را کتاب گمراهی بداند.
از این عجیب‌تر می‌شود که کسی رسول خدا صلی الله علیه و آله را ببیند، مسیلمه کذاب هم ببیند و به مسیلمه کذاب ایمان بیاورد و به پیامبر ایمان نیاورد؟!
از این عجیب‌تر می‌شود که کسی خدا را قبول نکند، اما گوساله را به عنوان خدا قبول کند؟!
از این عجیب‌تر می شود پیدا کرد که فرعون یک چشمش کور و یک پایش نیز شل بود، بعد هم می‌گفت من خدای شما هستم، مردم هم قبول می‌کردند؟! حضرت موسایی که عیبی ندارد و همه کمالات را نیز دارد به عنوان پیامبر هم قبولش نمی‌کردند! آدم وقتی چشمش را ببندد، این‌گونه می‌شود.
آدمی که چشمش را باز کند عیب فرعون را نمی‌بیند، کمالات موسی را هم نمی‌بیند.
آدم که چشمش را ببندد نسبت به حوزه بدبین و نسبت به غیر حوزه خوش بین می‌شود. کسی که چشمش را باز کند متوجه می‌شود که حوزه جای خوبی است؛ نمی‌گویم که جاهای دیگر بد است، ولی حوزه از هر جایی بهتر است.
اگر انسان چشمش را باز کند می‌بیند دستوراتی که دین داده، مثلا به نامحرم نگاه نکنید، فکر گناه نکنید و...؛ بهترین دستور است. ولی اگر چشمش را ببندد هیچ خوبی در این چیزها نمی‌بیند.
باید مواظب باشیم که ببینیم چشمانمان باز است یا بسته؛ اگر جایی سوء ظنی می‌بریم، ببینیم با چشم باز است که این حرف‌ها را می‌زنیم یا چشم بسته است.
شاید چهل، پنجاه روایت از امیرالمؤمنین علیه‌السلام باشد که آدم مؤمن کسی است که آینده را ببیند و بتواند حدس بزند که آینده چه می‌شود؛ چه در زندگی فردی و چه در زندگی اجتماعی.
خدا نکند عمری از آدم بگذرد و بعد بفهمد این راهی که رفته اشتباه بوده و رضای خدا در چیز دیگری بوده است.
آیت الله بهجت(ره) می فرمودند: این ارزش دارد که انسان نصف عمرش را بگردد ببیند که وظیفه‌اش چیست و نصف دیگر عمر را به وظیفه عمل کند.
به هر حال صبح برای کسی روشن است که چشمش باز باشد. اگر کسی چشمش بسته بود شب را روز و روز را شب می‌بیند؛ بدی را خوبی و خوبی را بدی می‌بیند. /999/پ۲۰۲/س