انقلاب اسلامي فقه شيعي را بارور كرد
آيت الله محمد مهدي آصفي، استاد حوزه علميه قم و نجف در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري رسا، پيشرفت تفکر حکومت در فقه شيعي پس گذشت سي سال از انقلاب اسلامي را بسيار خوب ازريابي کرد و گفت: در اين سي سال گذشته مسائل تازه و فراواني مانند ولايت فقيه، شورا و چگونگي رابطه اين دو با يکديگر مطرح شد که پيش از اين در فقه ما به صورت مناسبي مطرح نشده بود.
وي در ادامه افزود: مسائل فقهي مانند ماليات مستقيم و غير مستقيم، پول، بانک‌ها، تعزيرات، حدود، صلاحيت‌هاي فقيه، مسائل قضا و دادرسي از ديگر مواردي است که پيش از انقلاب به خوبي به آن پرداخته نشده بود، اما با آمدن انقلاب اسلامي فقها به بررسي چنين موضوعاتي به صورت دقيق پرداختند.
استاد حوزه علميه نجف مطرح شدن مسائل جديدي مانند بازرگاني جنگل‌ها، درياها و معادن را از برکات انقلاب اسلامي دانست و تاکيد کرد: پس از انقلاب برخي از مسائل جنبي طبي مثل مرگ مغزي نيز در حوزه‌هاي علميه مطرح شد که متفرع بر آن مسائل مربوط به وکالت‌هاي شخص مرگ مغزي، ارثيه و وضعيت همسرش مطرح مي‌شود و همه اين مسائل با حکومت و قضا در ارتباط است.
آيت الله آصفي يکي از فعاليتهاي مناسب درحوزه علميه قم در سي سال اخير را انتشار مجله فقه اسلامي عنوان و خاطر نشان كرد: اين مجله درطول مدت انتشار خود مسائل جديد و تازه اي را در فقه اسلامي مطرح کرد و باعث شد بحث‌هاي علمي در حوزه گسترش يابد.
اين پژوهشگر حوزه اظهارداشت: با اين كه پس از انقلاب شاهد فعاليتهاي فراواني در زمينه فقه اسلامي بوده‌ايم، اما هنوز به جايگاه مطلوب نرسيده ايم.
وي ادامه داد: جامعه المصطفي که نهادي با ارزش در حوزه علميه است بايد با فهرست‌برداري از مسائل فقهي جديد، به طلابي که قصد دارند دانشنامه‌هاي ارشد و دکترا بنويسند در انتخاب موضوع كمك كند.
وي درباره تجربه دين‌داري سياستمدارانه پس از انقلاب اذعان کرد: نمي‌توانيم موفقيت در اين زمينه را نفي کنيم، به هر حال با وجود همه گرفتاري‌هاي موجود بايد بگوييم در اين عرصه موفق بوده‌ايم، اما به طور مطلق هم نمي توان گفت اين تجربه باهيچ اشکالي روبه‌رو نبوده است و هيچ مشکلي نداشته‌ايم.
استاد حوزه علميه درادامه به بيان برخي ازمشکلات پيش روي سياستمداران کشوردرسال‌هاي پس از انقلاب پرداخت و اذعان داشت: برخي از اين مشکلات به مجموعه‌هايي برمي گشت که تازه روي کار آمده و کم تجربه بودند، اين کم تجربگي خواه ناخواه زيا‌نها وخسارت‌هاي فراواني به وجود آورد.
آيت الله آصفي اظهار داشت: از ديگر موانع موفقيت، کارشکني‌هاي بين المللي بود که دقيقا پس از انقلاب با آن روبه‌رو شديم و جنگ هشت ساله، نمونه‌اي از اين كارشكني‌ها بود.
وي مشکلات فکري و خطي برخي انقلابيون را ازديگر مشکلات سال‌هاي اوليه انقلاب برشمرد و گفت: در سال‌هاي اوليه انقلاب به خاطر اين که هنو زمسائل كلي نظام تدوين نشده بود، مشکلات زيادي بروز کرد، مثلا برخي ميان نظام شورايي و دموکراسي فرق نمي گذاشتند و گمان مي كردند شوراي مورد نظراسلام همان نظام دموکراسي متعارف در غرب است، از اين رو در اين تجربه دين داري سياستمدارانه مشکلات زيادي به وجود آمد اما با کمک‌هاي الهي اين حرکت ادامه پيدا کرد و به راه خود ادامه داد.
استاد حوزه علميه با اشاره به تعامل حوزه‌هاي علميه با انقلاب اظهار داشت: حوزه‌هاي عليمه پيش از انقلاب، سياست معارضه با حکومت وقت را دنبال مي کرد و مي‌كوشيد حکومت پهلوي را سرنگون كند، به همين منظور در آگاهي‌سازي مردم بسيار كوشا بود.
اين محقق و مدرس حوزه علميه افزود: حوزه‌هاي علميه در شرايط کنوني بايد درعين حالي که پشتيبان نظام است، استقلال خود را حفظ كند تا د رمواقع لزوم بتواند نقدهاي خود را مطرح سازد.
آيت‌الله آصفي تاکيد کرد: حوزه علميه بايد ناصح خوبي براي نظام اسلامي باشد والبته بايد بتواند نقدهاي خود را به صورت علني مطرح كند، افزون بر اين حوزه بايد واسطه خوبي ميان مردم و حکومت باشد چنان چه درطول تاريخ اين گونه بوده است.
وي همچنين گفت: روحانيت بايد مراقب باشد در دام جناح بندي‌هاي سياسي نيفتد چرا که با ورود به چنين مباحثي بخشي ازشخصيت روحاني خود را از دست خواهد داد و آسيب پذير مي‌شود و از سوي ديگر بايد به گونه‌اي برخورد كرد كه ضرر و زياني متوجه حوزه علميه نشود.
آيت‌الله آصفي تاکيد کرد: بهترين راه براي حفظ حوزه از خطر حزب گرايي اين است که جلوي درگيري‌هاي سياسي را بگيريم تا روحانيت به اين واسطه از ديد مردم ساقط نشود، بنابراين علما و بزرگان بايد در مواقعي که جناح‌‌هاي سياسي به مرحله درگيري مي‌رسند هوشيارانه وارد عمل شوند.
پژوهشگرحوزه علميه گفت: حوزه علميه کشورهايي مانند ايران و عراق که مهد روحانيت شيعه هستند بايد مشي خاص خود را حفظ كند.
وي تقوا در کنارمردمي بودن و رويارويي با ستمکاران را از ويژگي‌هاي بارز علماي شيعه ذکر کرد و توضيح داد: پس از انقلاب اسلامي شاهد بروز مساله جديدي به نام قدرت رسمي دربين روحانيت بوديم که تا پيش از آن، روحانيت شيعه تجربه آن را نداشت و همين مساله باعث شد تا گاهي روحانيت از زهد و ساده‌زيستي فاصله بگيرد.
آيت الله آصفي در ادامه خاطرنشان کرد: البته اين آسيب قابل علاج بوده و راه علاج آن جمع كردن قدرت سياسي با زندگي زاهدانه علوي است، چنان كه حضرت امام (ره) ومقام معظم رهبري چنين روشي را دنبال مي کنند.
وي با اشاره به اين که روحانيت پيش از انقلاب از ظرفيت هاي محدود و بسيار ناچيزي که در اختيار داشت براي ترويج دين و فرهنگ اسلامي به مراتب استفاده بهتري مي کرد، گفت: درحال حاضر دست روحانيت براي ترويج امور مذهبي و فرهنگي باز و از قدرت زيادي برخوردار است، ولي متاسفانه از اين فرصت الهي استفاده خوبي نمي‌شود.
استاد حوزه علميه نجف در پايان به موضع‌گيري‌هاي متفاوت علما در مساله انقلاب اشاره کرد واذعان داشت: در حال حاضر با دو دسته از روحانيان موافق و مخالف نظالم روبه رو هستيم. به نظرمن طيفي که با انقلاب سازش ندارند اگر متوجه آثار منفي مخالفت خود با نظام اسلامي باشند وتقواي الهي نيزداشته باشند، نمي توانند براي انقلاب خطرناک باشند.