۲۱ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۷:۰۵
کد خبر: ۵۵۴۵۵۹
آیت الله سیدان:

مراقبت بر زبان شرط بهره بردن از اثرات تقوا است

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان مراقبت بر زبان را شرط بهره بردن از اثرات تقوا دانست و گفت: امیرمومنان(ع) می فرمایند به خدا سوگند کسی نمی تواند از تقوای خود استفاده کند مگر اینکه زبانش را حفظ کند.
آیت الله سید جعفر سیدان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید جعفر سیدان ظهر امروز در جلسه درس اخلاق که در بیت وی برگزار شد، گفت: غفلت از تزکیه و رشد انسانی خسارت های جبران ناپذیری را در پی دارد. گاها انسان ها در رابطه با همه چیز فکر و تامل می کنند اما از تامل پیرامون هدف خلقت غفلت می کنند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به ضرورت خودسازی افزود: قرآن می فرماید که همگی تقوا پیشه کنید و گفتارتان محکم باشد. گفتار محکم و سدید به معنای بیان سخنان درست است.

وی مواظبت از زبان را دارای نقشی حائز اهمیت در خودسازی دانست و خاطرنشان کرد: زبان در همه ارکان و زمان های زندگی دخالت دارد و نماینده فهم ما است. بیشتر معصیت های مهم در رابطه با زبان است و به همین جهت باید مراقبت بیشتری را نسبت به آن اعمال کنیم.

آیت الله سیدان تصریح کرد: حضرت زهرا(س) فرمودند: جملاتی می گویم که ارزش حسن و حسین را دارند. هر کس به خدا و قیامت ایمان دارد باید با مهمان مهربان باشد، همسایه اش را اذیت نکند و هرگاه خواست سخن بگوید ببیند که اگر حرفش خیر است بگوید و اگر نیست سکوت کند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به خطبه امیرمومنان(ع) افزود: ایشان می فرمایند: «انسان باید از شکستن و جا به جا کردن اخلاق بپرهیزد، دارای زبانی واحد باشد و زبانش را در دهانش زندانی کند». زبان واحد داشتن به معنای یکی بودن دل و زبان در جهت خیر است.

وی ادامه داد: امیرمومنان(ع) در ادامه می فرمایند: «زبان بد به صاحبش حمله می کند». انسان در هنگام تهمت، دروغ و غیبت در واقع به خود حمله می کند. 

آیت الله سیدان با بیان شرط حفظ تقوا از منظر امیرمومنان(ع) گفت: ایشان می فرمایند «به خدا سوگند کسی نمی تواند از تقوای خود استفاده کند مگر اینکه زبانش را حفظ کند». عدم مراقبت بر زبان موجب از بین رفتن اثر دیگر مراقبت ها است.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به تفاوت منافق و مومن از دیدگاه امیرمومنان(ع) افزود: زبان مومن پشت دلش است و منافق دلش پشت زبانش؛ منافق ابتدا سخن می گوید و بعد فکر می کند که چه گفته است اما مومن ابتدا می اندیشد که چه می خواهد بگوید و منافق هر چه به زبانش برسد نیز می گوید./861/پ202/ب1

ارسال نظرات