جهل عالمانه در رابطه با اسرار دیگران لازم است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در سخنرانی شامگاه چهارشنبه که در مسجد صاحب الزمان(عج) واقع در جنب میدان امام اصفهان برگزار شد، گفت: حتی کارهای خوب مردم را نباید تفحص و جستجو کرد.
وی در ابتدا با اشاره به آیات بیست و هفتم، بیست و هشتم و بیست و نهم سوره نور که می فرماید«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِیهَا أَحَدًا فَلا تَدْخُلُوهَا حَتَّى یُؤْذَنَ لَکُمْ وَإِنْ قِیلَ لَکُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْکَى لَکُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ مَسْکُونَةٍ فِیهَا مَتَاعٌ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَکْتُمُونَ» افزود: این آیه لوازم پوشش و حجاب را تبیین می کند و بیان می دارد زمانی که وارد خانه دیگران می شوید، از آن ها اذن ورود بگیرید.
آیت الله مهدوی اذعان کرد: نمی توان بدون اذن و اجازه از کسی وارد خانه او شد مگر این که آن خانه، خانه خودت باشد و ورود به خانه خودت باید با اُنس و صمیمیت انجام گیرد و رابطه با اهل خانه باید با عطوفت و مهربانی باشد.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: روایت داریم پیامبر(ص) زمانی که درب خانه ای می رفتند تا اذن ورود بگیرند، روبروی درب خانه نمی ایستادند و کنار می ایستادند و این نشان می دهد که اذن ورود به خانه برای در امان ماندن از نگاه کردن به نامحرم است؛ وقتی درب خانه ای باز است اجازه نگاه کردن ندارد؛ گاهی لازم است انسان به صورت عمدی خودش را در جهل عالمانه ای نسبت به اندرون خانه دیگران نگه دارد.
امام جمعه موقت اصفهان تبیین کرد: این مسأله در امور دیگری هم جریان دارد؛ مثلاً نمی توان اسرار دیگران جستجو کرد، ولو کارهای خوب دیگران را نمی توان جستجو کرد؛ در آیه صد و یکم سوره مائده به این مسأله تصریح شده است.
استاد اخلاق حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کرد: زمانی که از امام زمان(عج) پرسیده شد که چرا شما غیبت کرده اید اشاره به گردن مبارکشان کردند یعنی برای حفظ جانم و در مرتبه دیگری از ایشان سؤال پرسیده اند که چرا غیبت شما طولانی شده است و ایشان پاسخی نداده اند و این رفتار می نمایاند که نباید در رابطه با چیزی که سبب ناراحتی خودِ ما می شود از مخاطب سؤال بپرسیم./867/پ203/ب1