جنس ایرانی بنجل، جنس ایرانی درجه‌یک
سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، گروه طنزنویسان حوزوی
جنس ایرانی بنجل، جنس ایرانی درجه‌یک
نه اینکه آدم بدی باشد. معقول، متدین، دوست‌داشتنی و چایی‌خور. چایی‌خور هان؛ یک‌چیزی می‌گویم یک‌چیزی می‌شنوی. خانه‌ی دوستی که چندنفری مهمان باشیم، صاحب‌خانه دو فلاسک چای می‌آورد: یکی برای او جدا، یکی هم برای بقیه.
آن شب صحبت از خرید کالای ایرانی شد. گفت: من واسه‌ی جهیزیه دخترم همه‌چیز رو خارجی گرفتم و به نظر من اشتباه می‌کنه هر کس که جنس ایرانی می‌خره. انگلیسی‌ها یه ضرب‌المثلی دارن که می‌گه من اون قدر پول ندارم که جنس ارزون بخرم. ایرانی می‌خری، چند ماه بعد باید یا حتی بعضی وقتا چند روز بعد، دوباره بری بخری. بد میگم؟ رویش را طرف من کرد. من گفتم: تا حدودی حرفت رو قبول دارم منتها یک سؤال. به نظر شما همه‌ی جنس‌های ایرانی این مدلی هستن.
- نع!
- شما اون جنسای خوب رو چی؟ اونا رو هم خارجی‌شو می‌خری؟
- آرع!
- پس تو عادت کردی.
چایی‌اش رو برداشت و سر کشید و گفت: شاید. گفتم: آقا شما حداقل اون مواردی که به نظرت کیفیتش خوبه رو ایرانی بگیر. ما به همین هم راضی هستیم.
یکی دیگر از دوستان گفت. اون کارخانه‌ای هم که جنس بنجل می‌زنه نه اینکه نتونه درجه‌یک بزنه. اگر ازش بپرسی، می‌گه آقا جنس خوب بخوام بزنم، قیمتش می‌زنه بالا کسی نمی‌خره. مخصوصا وقتی جنس قاچاق ارزونم تو بازار فَتّ و فراوون.
گفتم: اگر او هم بیاد کنار این بنجلش چندتایی هم درجه‌یک بزنه، مشتری‌ای که براش کیفیت مهمه، میره ایرانی‌شو می‌خره. حالا گرونترم باشه، فوقش می‌گه دارم هزینه‌ی استقلال کشورم رو می‌دم. این رفیق ما حالا لیوان دوم چایش را داشت پر می‌کرد.../۸۴۱/پ۲۰۰/س
محمدرضا آتشین صدف