عبور از دولت، طعنه به نظام
به گزارش خبرگزاری رسا، صحبت‌های تازه رییس دولت دوم خرداد به نوعی عبور از دولت و هشدار به نظام را تداعی می‌کند. استراتژی جدید نامبرده به نظر واکنشی به افزایش اعتراض‌ها به ناکارآمدی دولتی و عقب نیفتادن از این جریان اعتراضی است در‌حالی‌که دولت آقای حسن روحانی در سال‌های 92و 96 با حمایت اصلاح‌طلبان روی کار آمد.
اصلاح‌طلبان پس از آشوب‌های دی‌ماه، دچار سردرگمی در تعیین سیاست شدند. از سویی صدای شعار مردم علیه خود و دولت را می‌شنیدند و از سوی دیگر نمی‌خواستند با موضع‌گیری‌ای نادرست، فاصله با نظام را بیشتر کنند.
آن‌ها درعینحال باید پاسخگوی عملکرد دولت روحانی هم می‌بودند. چنین چالشی برای آن‌ها بی‌سابقه بود. آن‌ها باید مواضع خود را هم در مقابل مردم، هم حاکمیت و هم دولت تنظیم می‌کردند. با این وجود در تمام این مدت سعی کردند با حفظ وضع موجود به ترمیم روابط خود با حاکمیت بپردازند که در این کار ناکام بودند و نتوانستند توفیقی حاصل کنند. اعتراض‌های پراکنده و محدود تابستان97 اما فرصت تازه‌ای برای رییس دولت اصلاحات ایجاد کرد که به مصاف چالش پیش رو برود.
چنین بود که او در سخنرانی جدید، سعی کرد با نظام فاصله‌گذاری کند و به نصیحت حاکمیت بپردازد. گویی او یک نیروی خارج از قدرت است که نه سهمی از سیاست رسمی دارد و نه نقشی در قدرت عینی. انگار نه انگار که فراکسیون امید در مجلس، شورای شهر و شهردار تهران و قوه مجریه همگی برآمده از حمایت او و هم‌پیمانانش هستند. او در‌حالی‌که سخن از ترمیم کابینه می‌گوید و از مشکلات اقتصادی گلایه می‌کند که گویی دولت روحانی سنخیتی با آن‌ها ندارد. چنین فراری بی‌نظیر است.
درعینحال توصیه‌های او به نظام و در خواست‌هایش از رهبری، نوعی سوء‌استفاده از اعتراض‌ها برای نشستن در جایگاه «سر» و «لیدر» آن‌هاست. انگار خاتمی و دوستانش به این جمع‌بندی رسیده‌اند که باید سر‌دسته مخالفان خیابانی سیاست‌های اقتصادی باشند که این خودش یک طنز است؛ اصلاح‌طلبان به آنچه خود متولد کرده‌اند می‌تازند.
هرچه هست اما این سخنرانی به نظام سیاسی این اجازه را می‌دهد که به‌مثابه یک غریبه به او بنگرد و او را مساوی کسی قرار دهد که سعی دارد در موضع اپوزیسیون جایگاه بگیرد./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: صبح‌نو