نقدی بر رفاقت‌های آزاد
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، در دنیای رابطه حرف اول را ضابطه می زند و اساسا ضابطه مرزکش رابطه هاست. هدیه عقل نیز همین است عقل می گوید محوطه ی عجین شدن و خوی گرفتن با همدیگر، حتما با رنگ ضابطه تعیین حد و رمز شود به این دلیل که همیشه افراد شارلاتانِ رابطه، جسورانه و بی ضابطه، شخصیت و کرامت انسان را آماج تیرهای توهین و نفرت ها قرار می دهند.
پیش نیاز رابطه ها
پیش نیاز هر نوع ارتباط قطعا رعایت احتیاط و ضابطه خواهد بود که در ذیل به ذکر چند مثال اشاره می شود:
مثال اول: ارتباط با خدا
هر زمان و هنگام دلگیری همیشه چیزی از جنس آرامش مورد نیاز هست و این یاد خدا است که آرام بخش ترین همراه با درمان می باشد پس اگر می خواهید از شاهراه نماز به آرامش برسید ضرورت دارد قبل از آن وضویی بگیرید و این وضوی شما قبل از نماز، اولین ضابطه ی ارتباط با خدا است.
مثال دوم: کارمند و رئیس اداره
شب شده است و کارمند باید استراحت کند تا رأس ساعت هفت و نیم صبح در محل کار خود حاضر شود و قانون حضور به موقع در اداره برای او یک ضابطه محسوب می شود.
مثال سوم: رفاقت
برای اولین مرتبه یکدیگر را می بینند و سر صحبت، صیمیمانه باز می شود و آنچنان گرم سخن گفتن هستند که پاسی از شب می گذرد و گذشته و البته روز به روز آبشان در یک جوی می رود.
مثال چهارم: مکانیک و ماشین خراب
تعمیرکار ماهر برای به راه انداختن خودروی از کار افتاده نیاز به ابزار دارد همچون جک و آچار چرخ و ... و می داند بدون وسائل تعمیراتی قادر به تعمیر ماشین نیست این هم جزء ضابطه هاست.
از میان نمونه یادشده مثال سوم ریزه کاری بیشتری برای چکش کاری دارد:
ضابطه رفاقت احترام است
رفاقت چقدر شبیه برادری است و مانند آن مستثنی از ضابطه نیست. در دایره رفاقت، احترام نقطه مرکزی رفاقت ها و دوستی ها است، اگر نباشد به مثابه دو میله آهنی کنار هم، با سائیده شدن بر یکدیگر، به گذر وقت از بین خواهند رفت، از این رو ممکن است در رفاقت تنش و تضادها رخ دهد که در این موقعیت‌ها حتما رعایت احترام توصیه می‌شود.
رفاقت آزاد بیابان وسیع پر حادثه است که حدی و مرزی برای آن تعیین نشده و پایه‌های آن با تکرار ولخرجی ها، با رفتن به بازار، با پذیرفتن نظر جهت خرید کالا، با فست فود میل کردن و با مسافرت رفتن ها بنا شده و متاسفانه صمیمیت پوشالی از موارد یادشده، باب هر نوع شوخی های زننده بدنی و توهین رکیک به یکدیگر را گشوده است و فاجعه آنجا رخ می دهد که افراد خانواده را وارد حیطه شوخی های دوستانه شان می کنند برای توجیه می گویند این زائیده صمیمیت جانانه است!
واکنش امام صادق
امام صادق(علیه السلام) رفیقی داشتند بس صمیمی، به گونه ای که مردم با دیدن یکی از آن دو، به یاد آن دیگری می افتادند.
رفیق امام به همراه غلامش توی بازار در کنار حضرت صادق(علیه السلام) قدم می زد، غلام با دیدن زرق و برق بازار، محو تماشای میوه های رنگین دیگ های بزرگ و خوارکی های متنوع شد تا از آنها فاصله گرفت. رفیق امام پشت سر خود را نگاه می اندازد ولی خبری از غلام نیست بعد از گذشت چند لحظه، غلام به خود آمد و خود را به اربابش رساند، رفیق امام با دیدن غلام یک فحش آبدار و رکیک به مادر او می دهد.
چند لحظه ای هاج و واج می ماند! و از فرط تعجب فرمود: دوست امام صادق و ناسزا دادن؟
به او فرمود: این لحظه جدایی ابدی من و تو است و دیگر هیچ وقت این دو دوست را با هم ندیدند.
به راستی کدامیک از ما شیعیان مانند پیشوای صادقان این چنین واکنشی سر زده است؟/۹۱۸/ی۷۰۴/س
سید تقی نوری