دلسوز بودن ویژگی ممدوح نزد خداوند است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه تفسیر قرآن امروز که در حوزه علمیه صدر بازار برگزار شد، گفت: خداوند نسبت به بندگانش حنّان است.

وی در ادامه تفسیر سوره مریم، آیات دوازدهم تا پانزدهم را قرائت کرد و افزود: این آیه بیان می دارد، حضرت یحیی(ع) در دوران کودکی به مقام نبوت رسیدند، حضرت عیسی(ع) و حضرت سلیمان(ع) نیز در دوران کودکی به مقام نبوت رسیدند؛ در بین امامان معصوم(ع) نیز امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام زمان(عج) در دوران کودکی به مقام امامت رسیدند و شیعیان به مقام امامان مشکوک می شدند و بارها ایشان را امتحان می کردند و این شکاکی برای امام جواد(ع) شدیدتر از دو امام دیگر بوده است.

آیت الله مهدوی خاطرنشان کرد: حضرت یحیی(ع) سه ویژگی عالی داشت، اولین ویژگی که خداوند آن را عطا شده از سوی خودش معرفی می کند، دلسوز بودن و دل رحم بودن ایشان بوده است؛ بنده از نزدیک شاهد بوده ام که در عربستان سعودی اموات زیادی تشییع می شدند ولی حتی یک مورد هم ندیده ام که یک نفر پشت سر جنازه گریه کند و این نشانه قساوت عجیبی است که وجودشان را گرفته است.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: در مناجات کردن هایشان نیز از اشک ریختن هیچ خبری نیست، وقتی یک ایرانی در هنگام مناجات کردن اشک می ریزد، وهابی ها با تعجب به او نگاه می کنند.

امام جمعه موقت اصفهان با بیان این که خداوند نیز حنّان است، اظهار کرد: خداوند به دنبال برطرف کردن نیازهای بندگان است و مرحوم پدرم می گفتند این به خاطر دلسوز بودن خداوند نسبت به بندگان است.

استاد اخلاق حوزه علمیه تبیین کرد: ویژگی های دیگر حضرت یحیی(ع) که کودکی به آن مزین بوده اند، پاکی و تقوای دائمی بوده است؛ در کتب تاریخی منقول است که در بین مردم از محبوبیت فوق العاده ای برخوردار بوده اند تا جایی که یکی از مسائلی که باعث شد حضرت عیسی(ع) از سوی مردم به مقبولیت برسند، تایید حضرت یحیی(ع) بوده است.

وی اظهار کرد: حضرت یحیی(ع) عاشق خداوند بوده اند تا جایی که منقول است زمانی که حضرت زکریا(ع) قصد سخنرانی برای مردم داشتند به هیچ عنوان از جهنم سخن نمی گفتند چرا که حضرت یحیی(ع) تحمل شنیدن سخنان مربوط به جهنم را نداشته اند.

آیت الله مهدوی در پایان گفت: حضرت یحیی(ع) به شدت به پدر و مادرشان مهربان بوده اند و به ایشان خدمت می کرده اند و نسبت به مردم زورگویی نمی کردند و به خاطر برخورداری از تمام این ویژگی ها، خداوند در زمان مرگ و در زمان تولد و زمان برانگیخته شدن به ایشان سلام و درود می فرستد یعنی حضرت یحیی(ع) همه این حالات را با عاقبت به خیری پشت سر می گذارند؛ از همین آیه نتیجه می گیریم که سلام دادن به امامان معصوم(ع) عملی ممدوح و ستودنی است./867/پ۲۰۳/ب۱