جریان شناسی سینمای انقلاب اسلامی

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، دکتر رفیع الدین اسماعیلی در سلسله نشست‌های سواد رسانه که روزهای در نگارستان اشراق برگزار می‌شود، به تبیین بخش چهارم جریان شناسی سینمای ایران پرداخت. سینمای انقلاب اسلامی یکی از مهمترین جریان‌هایی است که بعد از انقلاب اسلامی شکل گرفت.

مسئول انجمن سواد رسانه دفتر تبلیغات اسلامی گفت: خرده جریان‌های سینمای انقلاب اسلامی به چهار دسته تقسیم می‌شود. در جریان فطری تلاش می‌کنند تا با نگاهی انسانی و اسلامی به پدیده‌ها نگاه کنند. هدف خود را افزایش باور مخاطب به توحید محوری و اخلاق اسلامی قرار داده است، از این رو غالب فیلم‌های فطری در کشورهای دیگر دنیا هم مشتری دارد.

وی با توضیح جریان سینمای فطری ادامه داد: البته این نوع نگاه از هالیوود یا هر کشور دیگری باشد، باز مشتری خود را دارد و کار می‌شود. یکی از عوامل کاندیدای اسکار شدن فیلم‌های مجیدی به خاطر نوع نگاه فطری او در فیلم‌هایش است.

کارگردانان شاخص جریان سینمای فطری

رئیس موسسه شناخت با توضیح کارگردانان شاخص این جریان عنوان کرد: مجید مجیدی با فیلم‌های بچه‌های آسمان، به رنگ خدا، باران، بید مجنون، آواز گنجشک‌ها و محمد (صل الله علیه و آله و سلم)، رضا میرکریمی با آثاری چون زیر نور ماه، خیلی دور، خیلی نزدیک، کیومرث پور احمد با خواهران غریب و ابوالقاسم طالبی با فیلم نغمه از جمله مهمترین و شاخص‌ترین آثار سینمایی جریان فطری هستند.

وی افزود: خرده جریان ملی نگاه دیگری است که در آثار سینمایی وجود دارد. در این نوع فیلم‌ها مسائل ملی را مورد توجه قرار می‌دهند و به اساس مسائل و دغدغه‌های ملی در چارچوب ایران و انقلاب اسلامی فیلم بسازد. فراستی در تعریف این سینما می‌گوید: «باید معلوم باشد که اثر متعلق به کدام کشور است، یعنی فیلم با زمان و مکان ارتباط داشته باشد. همچنین آنچه یک فیلم را ملی می‌کند، لباس و اشیا نیست؛ بلکه فضای محیط و روابط بین انسان‌ها است.»

کارگردانان شاخص جریان سینمای ملی

اسماعیلی در معرفی شاخص‌ترین کارگردانان این جریان اظهار داشت: مجید مجیدی با فیلم بدوک، رضا میرکریمی با اثر یه جبه قند، کیومرث پوراحمد با قصه‌های مجید و ابوالقاسم طالبی با قلاده‌های طلا و یتیم خانه ایران از جمله چهره‌های موثر جریان ملی سینمای ایران هستند.

وی جریان سینمای انقلابی عامه پسند را نیز بازتعریف نمود و شرح داد: سینمای انقلابی عامه پسند تلاش می‌کند با نگاهی عمومی‌تر حتی به صورت طنز باورهای مردم نسبت به انقلاب و مسائل آن را تقویت کند. جذب مخاطبان در این خرده جریان ارزش بیشتری دارد و فیلمی بسازند که مخاطب از آن فهمی نوین داشته باشد. این خرده جریان اصالت بیشتری به مخاطب می‌دهد، به گونه‌ای که فیلمنامه و روایت فیلم را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

کارگردانان شاخص سینمای عامه پسند انقلابی

کارشناس سینمای ایران با معرفی کارگردانان مطرح در این جریان گفت: مسعود ده نمکی با فیلم‌های اخراجی‌ها 1، 2 و 3، رسوایی و معراجی‌ها، بهروز افخمی با عروس، علی مصفا با دل شکسته و بهروز شعیبی با آثاری چون دهلیز و سیانور از جمله کارگردانان موفق این جریان به شمار می‌آیند.

وی در پایان به بررسی انتقادی جریان‌های سینمایی پس از انقلاب پرداخت و گفت: پس از انقلاب اسلامی سینمای ما به چهار دسته تقسیم می‌شود: اول دوره تثبیت حاکمیت انقلاب اسلامی و جنگ، دوران سازندگی، دوران اصلاحات و دوران عدالت محوری. در هر دوره ابتدا نمای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی آن تبیین شده است./918/پ202/س