دبه اروپایی

به گزارش خبرگزاری رسا، سرانجام پس از ۹‌ماه تعلل، سازوکار مالی اروپایی‌ها به نام INSTEX جهت تسهیل مبادلات تجاری با ایران راه‌اندازی شد. سازوکاری که صرفاً محدود به رتق‌و‌فتق امورات غذایی و دارویی است که بیانگر وزن و اندازه بی‌مقدار اروپایی‌ها در برجام است.

 

هرچند بسیاری از مقامات ایران از بدو خروج آمریکا از برجام، دلخوش به حمایت‌های اروپا شدند، اما اروپایی‌ها در موضع‌گیری‌های متعدد بر عدم توانایی خود در رویارویی با آمریکا تأکید کردند؛ همچنانکه سخنگوی اتحادیه اروپا به‌صراحت بیان داشته که سازوکار مالی INSTEX علیه آمریکا راه‌اندازی نشده و تحریم‌های این کشور را دور نمی‌زند.

 

از سویی دیگر، هرچند سه کشور اروپایی در بیانیه ثبت INSTEX بهره‌مندی‌های اقتصادی از برجام را مشروط به پایبندی کامل ایران به تعهدات هسته‌ای خود کرده‌اند، اما همین «E۳» برای راه‌اندازی این تسهیلات تجاری اندک برای ایران شروط غیر برجامی گذاشته‌اند.

 

حال همین مقامات که وعده گشایش‌های تجاری را با حمایت سران اروپا داده بودند، در تغییر موضعی آشکار، اقدام اروپا را بیشتر با آثار سیاسی ارزیابی کرده‌اند تا اقتصادی. حال که به این راحتی وعده‌ها و حرف‌ها فراموش می‌شود، چطور می‌توان به وعده پیوستن به FATF به‌بهانه گشایش‌های مبادلات تجاری دلخوش بود.

 

کسانی‌که می‌گویند عدم الحاق ایران به FATF یعنی رویارویی با تحریم‌های بیشتر، چه تضمینی می‌دهند که پس از تصویب پالرمو و CFT نگویند هدف‌مان بهره سیاسی بود نه افتصادی؟! بهتر است دولتمردان به جای نامه‌نگاری با رهبر انقلاب و سردادن فریاد «وا اسفا» از عدم تصویب لوایح مربوط به FATF، وقت خود را مصروف مذاکره قوی و اثرگذار با طرف‌های غربی کنند که در آخر کار همچون برجام تبدیل به پرجام نشود. /۱۰۱/۹۶۹/م