تداوم گام دوم

به گزارش خبرگزاری رسا، دغدغه بسیاری از کنشگران فرهنگی و سیاسی آن است که گام دوم، به چه صورتی تحقق می‌یابد؟ اگر این بیانیه را گفتاری مفهومی بدانیم که دارای شاکله‌ای منسجم و انحصاری بوده و به‌مثابه مانیفست انقلاب اسلامی کارکرد دارد، آنگاه نگرانی‌مان نسبت‌به نحوه اجرایی‌شدن آن افزون می‌شود.

 

یکی از ابتکارات مهم، تحلیل بیانیه به‌مثابه سیاستی است که می‌بایست مافوق سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های ملی قرار گیرد و از قضا یکی از درگاه‌های مؤثر برای توفیق در این روند، مجمع تشخیص مصلحت نظام است که مطابق اصل‌۱۱۰ و به واسطه حکم رهبری می‌تواند بر کلیه قوانین و روند‌های قانون‌گذاری کشور نظارت کرده و آن را با سیاست‌های کلان تطبیق دهد.

 

لایه دیگر، خود دستگاه دولتی است که متشکل از مجموعه‌ای از واحد‌های تصمیم‌ساز است؛ اعم از شورا‌های عالی، هیأت وزیران و شورا‌های میانی. این بیانیه که خود مشتمل بر فرامین، دستورکار‌ها و اقدامات روشنی است و بخشی از آن نیازمند تفسیر و تبیین، باید در سطوح به جریان افتاده و به اقدام مبدل شود.

 

در اینجا نقش حوزه عمومی و بخش خصوصی را نیز نباید نادیده گرفت؛ اولی به عنوان جایگاه توسعه مفهومی و مشارکت مردمی و دومی به عنوان واسطه و تبادل‌کننده میدانی و تعیین‌کننده، بخصوص در زمینه‌هایی مانند استقلال، اقتصاد و... برای تحقق گام دوم، ما نیازمند پیوست اقدامیم که تشریک مساعی وسیعی را می‌طلبد. /۱۰۱/۹۶۹/م