شغل معلمی باید به یک آرزو برای جوانان تبدیل شود

به گزارش خبرگزاری رسا، بی‌شک نقش و جایگاه معلم در جامعه، نقش و جایگاه بی‌بدیلی است که می‌تواند سرنوشت جوامع را به‌طور کامل متحول و سمت و سوی حرکت انسان‌ها را در مسیر رشد و تعالی مادی و معنوی و نیز پیشرفت و توسعه همه‌جانبه هدایت نماید، همچنان‌که پیامبران الهی با تعلیم و تربیت آحاد مردم، چنین نقشی را بر عهده داشتند.

مؤلفه‌های اخلاقی و رفتاری انبیاء برای ایفای نقش معلمی:بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) در این رابطه می‌فرمایند: «نقش معلم در جامعه، نقش انبیاست. انبیا هم معلم بشر هستند. نقش بسیار حساس و مهمی است و مسئولیت بسیار زیاد دارد.»

ایشان با اشاره به اهمیت موضوع نقش معلمین مجدداً یادآور می‌کنند که؛ «[نقش معلم]نقش مهمی است که همان نقش تربیت است که إخراج مِنَ الظلمات إلی النور آن‌هایی که اللّه‏ُ وَلیُّ الَّذیِنَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إلَی النُّورِ همین سِمَت معلمی است. خدای تبارک و تعالی این سِمَت را به خودش نسبت می‌دهد که خدای تبارک و تعالی ولیّ مؤمنین است؛ و آن‌ها را از ظلمات اخراج می‏کند به سوی نور و معلم اول خدای تبارک و تعالی است که اخراج می‌کند مردم را از ظلمات به وسیله انبیا و به وسیله وحی مردم را دعوت می‌کند به نورانیت؛ دعوت می‌کند به کمال؛ دعوت می‌کند به عشق، دعوت می‌کند به محبت؛ دعوت می‌کند به مراتب کمالی که از برای انسان است. دنبال او انبیا هستند که همان مکتب الهی را نشر می‌دهند و آن‌ها هم شغلشان تعلیم است؛ معلمند، معلم بشرند. آن‌ها هم شغلشان این است که مردم را تربیت کنند و انسان را تربیت کنند که از مقام حیوانیت بالا برود و به مقام انسانیت برسد.» (صحیفه امام، ج‏۹، ص ۲۹۱)

 

رهیر معظم انقلاب نیز در تداوم راه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی یادآوری می‌کنند؛ «خُب امام (رضوان‌الله‌علیه) فرمودند «معلّمی شغل انبیا است»؛ این فقط یک شعار دل‌خوش‌کن نیست؛ این یک حقیقت قرآنی است: وَ یُعَـلِّمُهُمُ الکِتابَ وَ الحِکمَة؛ از جمله خصوصیّات پیامبران، تعلیم است. یعنی شما دارید راهی را حرکت می‌کنید که برترین انسان‌های تاریخ بشریّت، آن راه را رفته‌اند و برای آن مقصود و برای آن پیمایش، مبعوث شده‌اند؛ یعنی پیغمبران. تأثیر بی‌نظیر، نقش بی‌نظیر تعلیم و تربیت عمومی در پیشرفت کشور، در سعادت کشور یک مسئله فوق‌العاده مهمّی است. به نظر ما این جزو واضحات است، جزو بدیهیّات است -اگرچه بعضی متأسّفانه این امر بدیهی را درست درک نمی‌کنند- که آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت عمومی، زیرساخت اصلیِ سعادت یک ملّت و پیشرفت یک کشور و در جمهوری اسلامی، حرکت به سمت آرمان‌ها است.» (۱۹/۲/۹۷)

 

البته بدیهی است همان گونه که رهبر معظم انقلاب نیز متذکر شده‌اند، دستیابی به این جایگاه و موفقیت در این زمینه مستلزم وجود مربیان و مدیران مؤمن و آراسته به فضائل اخلاق اسلامی، عامل به عمل صالح، تعالی‌جو و تحول‌آفرین، انقلابی، آینده‌نگر، عاقل، متعهد، امین، بصیر، حق‌شناس و دین‌باور و در واقع پیرو سیره انبیاء و اولیاء الهی است.

راز موفقیت انبیاء در هدایت نسل بشر را نیز باید در برخورداری آن‌ها از مؤلفه‌هایی مانند؛ خودشناسی و خداشناسی، خودسازی و عملگرایی، ایمان و تقوا، بصیرت و آگاهی، راستگویی و صداقت، مهربانی و نرم‌خویی، صبر و شکیبایی، علم و دانش و امثال آن جسنجو کرد.

درست به همین دلیل است که از نگاه اسلام، ارزش قلم علما و دانشمندان از ارزش خون شهدا برتر دانسته شده است و باز به همین دلیل است که ارج نهادن بر نقش و جایگاه اساتید و معلمین (به‌عنوان بخشی از جامعه علما و دانشمندان)، می‌تواند متضمن سعادت دنیوی و اُخروی مردم و صحت و سلامت مادی و معنوی آن جامعه باشد.

جامعه باید قدر معلم را بداند:این همه تأکید بر ضرورت حفظ شأن و جایگاه معلم در اسلام، بیانگر اهمیت و تأثیرگذاری نتیجه کار معلمین در رشد و تعالی جامعه در ابعاد مختلف مادی و معنوی است و درست به همین دلیل است که حضرت امام (ره) و امام خامنه‌ای نیز همواره بر این موضوع اصرار و مردم و مسئولین را از ایجاد شرایطی که به تخریب شأن و منزلت و جایگاه والای معلمی منجر شود، بر حذر داشته‌اند.

رهبر معظم انقلاب در این رابطه می‌فرمایند؛ «گزارش‌هایی که به من می‌رسد نشان می‌دهد که یک جریانی در کشور سعی می‌کند آموزش‌وپرورش را از چشم‌ها بیندازد؛ ارزش آموزش‌وپرورش را و اعتماد به آموزش‌وپرورش را در دل‌ها از بین ببرد؛ مقاصدی دارند. این [جریان]از بیرون هم هدایت می‌شود. گوییم دست‌های خارجی، می‌گویند شما مدام به خارجی‌ها حمله می‌کنید! نه، ما ضعف‌های خودمان را می‌بینیم؛ اگر ما قوی باشیم، آن خارجی هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، اما او از همین ضعف‌های ما است که دارد استفاده می‌کند، همچنین برنامه‌ریزی می‌کند، نقشه می‌کشد، نفوذ می‌کند؛ راه‌های مستقیم را کج می‌کند، معوج می‌کند.» ایشان برای جلوگیری از بروز چنین وضعیتی، این‌گونه توصیه می‌کنند؛ «منزلت معلم، جایگاه معلم، آن‌جوری که این حقیر به آن اعتقاد دارم و آن را حس می‌کنم و لمس می‌کنم، در جامعه جا نیفتاده. باید جا بیفتد در ذهن جامعه که معلم یک مرجع است، معلم یک شخصیت والا است، معلمی یک کار مقدس است؛ این را با کار هنری، با نوشتن کتاب، با ساختن فیلم، با ساختن شعر، با انواع و اقسام شیوه‌های تأثیرگذاری، بایستی برنامه‌ریزی کرد و انجام داد؛ تا حالا این کار‌ها نشده است.» (۱۹/۲/۹۷)

 

مقتدای مسلمین جهان، مجدداً متذکر می‌شوند که؛ «وظیفه‌ی مهم همه ما -چه این حقیر، چه مسئولین دولتی، چه مدیریت‌های متوالی در بخش‌های مختلف – این است که منزلت معلم را در جامعه معرفی کنیم؛ این کار نشده؛ منزلت معلم، جایگاه معلم، آن‌جوری که این حقیر به آن اعتقاد دارم و آن را حس می‌کنم و لمس می‌کنم، در جامعه جا نیفتاده. مسئله معیشت البته مهم است -شکی نیست-، اما مسئله منزلت معلم، اگر از مسئله‌ی معیشت مهم‌تر نباشد، قطعاً کمتر نیست. این [منزلت]فقط با گفتن هم حاصل نمی‌شود؛ حالا [اگر]بنده بگویم «معلمی یک چنین مقام والایی است یا مقام انبیا است»، این ذهنیت عمومی را در کشور شکل نمی‌دهد؛ با صِرف گفتن انجام نمی‌گیرد، [بلکه]کار لازم دارد.» البته ایشان معتقدند که خود معلمین نیز می‌توانند در حفظ این جایگاه نقش داشته باشند و طبیعی است که این نقش آفرینی مستلزم برخورداری متولیان تعلیم و تربیت کشور از صفات اخلاقی و رفتاری مبتنی بر اصول و ارزش‌های اسلامی و اجتماعی و عمل توأم با علم و آگاهی و همچنین اخلاص و تعهد است.

رهبر معظم انقلاب در این رابطه ضمن یادآوری این نکته که «هزینه در امر آموزش و پرورش، نوعی سرمایه‌گذاری است»، خاطرنشان می‌کنند؛ «خود جامعه معلم، ارج و قرب و قدر این جایگاه را، این شغل را بداند… و بعد، جامعه قدر معلم را بداند و احترام و تکریم برای معلم قائل بشود؛ و سپس مسئولان، این اهمیت را درک کنند. بنده بار‌ها گفته‌ام، آموزش‌و‌پرورش و هزینه کردن برای معلم، سرمایه‌گذاری است! برای معلم هزینه کنند.»(۱۷/۲/۹۶) ./۱۰۱/۹۶۹/م