طرح اعاده اموال نامشروع و مانعی به اسم سیاسیون

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، بعد از چهل سال چشم‌انتظاری طرح اعاده اموال نامشروع به صورت جدی در دستور کار دستگاه‌های قانون‌گذاری و نظارتی قرار گرفت و ریاست جدید قوه قضائیه با قوت تمام به پشتیبانی از آن پرداخته و به دنبال پردازش ساز و کار اجرایی آن است. اما همان‌طور که توقع می‌رفت برخی از سیاست‌مداران و یا بهتر بگوییم جریان‌های سیاسی به مخالفت با آن پرداخته‌اند و در آخرین گام تعدادی از نمایندگان همسو به بهانه عجولانه بودن و ناپختگی این طرح در نامه‌ای به ریاست مجلس از وی درخواست تعلیق چهار ماهه آن را کرده‌اند؛ درخواستی که از طرف دلسوزان مردم و نظام جمهوری اسلامی از هر طیف و جناحی جای تعجب و یا بالاتر شک را دارد!

نکته مهم و قابل توجه این‌که در سیره حکومتی بزرگان دینی یکی از سریع‌ترین، صریح‌ترین و تندترین برخورد‌ها از طرف امامان شیعه با کسانی شده است که آن‌ها را به امانت‌داری از بیت‌المال گمارده‌اند، اما آن‌ها در بیت‌المال مسلمین خیانت کرده و امالی را به صورت نامشروع در کیسه خود ریخته‌اند.

امیرالمؤمنین(ع) در نامه‌ای به ابن‌عباس که او را به ولایت بصره گمارده بود می‌نویسد: ابن‌عباس شنیده‌ام به بیت‌المال مسلمین دست‌اندازی کرده‌ای؛ آنچه برده‌ای به بیت‌المال مسلمین بازگردان؛ در غیر این صورت اگر به تو دسترسی پیدا کنم تو را با شمشیری خواهم زد که با آن شمشیر هرکس را زده‎ام به جهنم رفته است! یا زمانی که مسلمین بعد از خلیفه سوم علی(ع) را برای پذیرش خلافت تحت فشار قرار دادند ایشان فرمود: من خلیفه شوم بیت‌المال را اگر کابین زنانتان کرده باشید و یا با آن کنیزکان زیبا رو خریده باشید به مسلمین برمی‌گردانم.

در مورد دیگر، گزارشی مبنی بر تخلفات سازمان یافته "ابن‌هرمه" کارگزار و ناظر بازار اهواز به امیرالمومنین(ع) رسید؛ حضرت پس از تحقیق و درک صحت گزارش در نامه‌ای خطاب به والی اهواز دستور عزل ابن‌هرمه و بازداشت او را صادر کردند و دستور فرمودند تا او را در مقابل مردم در نماز جمعه شلاق بزنند و حتی او را ممنوع الملاقات کرده و از حق داشتن وکیل محروم می‌نماید.

همان‌گونه که مشاهده می‌کنید امامی که ما مدعی عمل به سیره حکومتی او هستیم و او را الگوی حکومت‌داری خود معرفی می‌کنیم به هیچ وجه برخورد با مفسدان اقتصادی را معلق به زمان نمی‌کرد و تلاش می‌نمود تا در اسرع وقت و به شدید‌ترین وضع ممکن با مجرمان اقتصادی برخورد نمایند.

حال سوال اساسی این است که مخالفان اجرای طرح اعاده اموال نامشروع مسئولین کشور چه سودی از تعلیق چهل ساله این طرح برده‌اند که اکنون برای چهار ماه دیگر مطالبه فرصت نموده‌اند و اصلا بازگردادن اموال نامشروع چرا از طرف یک نماینده باید مستحق زمان دهی شمرده شود؟

با نگاهی به دارائی‌های سردمداران جریان‌های مختلف سیاسی علی الخصوص جریان اصلاحات به راحتی می‌توان به راز این زمان‌خواهی پی برد، به عنوان مثال وقتی وزیری که از اولین روز‌های تشکیل دولت جمهوری اسلامی ایران در وزارت و مناصب دولتی بوده اعلام می‌کند که بیش از هزار میلیارد تومان دارائی دارد! این یعنی او به ازای هر روز که از انقلاب گذشته است چیزی نزدیک به هفتاد میلیون تومان درآمد داشته است! حال سوال این است که یک مسئول که باید در سطح وزارت تمام وقت خود را برای انجام تکالیف قانونی وزیر صرف کند در چه فرایند کاملا مشروعی به درآمد روزانه هفتاد میلیون تومان دسترسی پیدا کرده است؟! آیا از طریق مشروع می‌توان به این سطح از درآمد دست پیدا کرد؟! و اگر می‌توان! چرا فرایند آن در اختیار عموم ملت قرار نمی‌گیرد.

نکته دیگر این است که اگر با نشستن در منصب قدرت می‌توان روزانه هفتاد میلیون تومان درآمد مشروع کسب کرد، چرا بیشتر مسئولین جمهوری اسلامی از این درآمد سرشار محروم مانده‌اند و فقط اندکی از مسئولین توانسته‌اند به ثروت‌های افسانه‌ای دست پیدا کنند؟

خوب است که گاهی به کلمات امیرالمومنین(ع) سری بزنیم تا فراموش نکنیم که حضرت فرموده اند: هیچ کاخی ساخته نخواهد شد مگر آنکه کوخی در کنار آن خراب شده باشد.

با پاسخ به همین دو سوال کلیدی به راحتی می‌توان راز مخالفت شخصیت‌های مخالف با طرح اعاده اموال نامشروع را کشف کرد و خوانش‎گران محترم باید بدانند با جدی‌تر شدن بحث اعاده اموال نامشروع مسئولین به زودی باید شاهد مسافرت‌های ناگهانی و طولانی مدت بعضی از شخصیت‌های ابر سرمایه دار منصب نشین به خارج از کشور باشیم./918/ی702/س