آیت الله وحید خراسانی:
شهادت حضرت امام حسن مجتبی در هفتم صفر باید در مملکت احیا شود
حضرت آیت الله وحید خراسانی بر احیای هفتم صفر سالروز شهادت امام حسن مجتبی کریم اهل بیت(ع) تأکید کرد و از هیأت ها خواست که در این روز مراسمات باشکوه برگزار کنند.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله وحید خراسانی امروز در ابتدای درس خارج فقه خود بر احیای هفتم صفر سالروز شهادت امام حسن مجتبی کریم اهل بیت(ع) تأکید کرد.
متن بیانات این مرجع تقلید به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحيم
شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در هفتم صفر باید در این مملکت احیاء بشود. یکی از وجوه احیاء این است که حضرت سیدالشهداء علیه السلام هر شب جمعه، امام حسن مجتبی علیه السلام را زیارت می‌کند.
امام حسین علیه السلام کیست؟! کسی که زیارتش منتهی آرزوی جمیع انبیاء و اولیاء و مقربین است، اما خودش زائر قبر برادرش امام مجتبی علیه السلام است. این حرف خیلی معنا دارد.
احیاء مراسم حَسنیّه مناسب با مقام و شأن آن حضرت و به یاد قبر خراب شده اش، احیاء امر آل محمد صلی الله علیه و آله است.
این مراسمات هر چه باشکوه تر باشد، اثر و اجرش نزد حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها بیشتر است.
ان شاء الله هیئات در این روز بیرون می آیند تا حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نظر لطفی کنند.
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
۱ - مَنْ عَبَدَاللهَ، عبَّدَاللهُ لَهُ کُلَّ شَيْءٍ.
فرمود: هر کسي که خداوند را عبادت و اطاعت کند، خداي متعال همه چيزها را مطيع او گرداند.
مجموعه ورام ص ۲۲۷ .
درباره سال، ماه وروز شهادت امام علیه السلام نقل های متعددی در منابع تاریخی - حدیثی ذکر شده، اما اغلب منابع به یکی از سال های41، 50 یا 51 تصریح کرده اند. کلینی، شیخ مفید و شیخ طوسی، تاریخ شهادت را ماه صفرسال 49 دانسته اند که این قول، مورد اعتماد علما قرار گرفته است. محل شهادت امام را نیزبدون اختلاف، مدینه و قبرستان بقیع ذکر شده است.
با حضور شاعران نام آشنا:
جواد محمدزمانی، مهدی جهاندار، سید حسن رستگار، سید محمد جواد شرافت، محمد میرزایی، سید علی نقیب و سید حمید رضا برقعی
سخنران: آیت الله جواد فاضل لنکرانی
با اجرای: نجم‌الدین شریعتی
و مرثیه‌سرایی حاج مهدی رسولی
جمعه 12 مهر، ساعت 18:30
قم، میدان معلم، مرکز فقهی ائمه اطهار
حتي كار از اين بالاتر گرفت و در نهايت شقاوت و سبعيت، جنازه امام را تيرباران كردند، تا جايي كه كفن آلوده به خون شد و مشايعت‌كنندگان مجبور به تعويض كفن شدند. سرانجام پس از اين كشمكش‌ها، شهيد مظلوم را در بقيع به خاك سپردند.
در سوگ اين ريحانه رسول خدا(ص) طبق رواياتي كه رسيده، مردم مدينه ـ كه بيشتر آنها از فرزندان انصار بودند ـ به ماتم نشسته و بازارهاي مدينه را بستند. عمربن بشير همداني مي‌گويد: «از اسحاق پرسيدم: متي ذل الناس؟ چه موقع مردم ذليل شدند؟ پاسخ داد: حين مات الحسن و ادّعي زياد و قتل حجربن عدي؛ پس از شهادت امام حسن (ع) و استلحاق زياد و قتل حجربن عدي.»
ای خدا تو مدینه غصه بی اندازه شد بین اشک و آه بدن تشییع جنازه شد
اى دل خون شده ایّام عزاى حسن ست كز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست
پیرهن چاك زنم در غم آن گوهر پاك گز غمش چاك ملك را به فلك پیرهن ست
من امام مجتبى ریحانه پیغمبرم
از چراغ انجمن در انجمن تنها ترم
من غریب خانه ام در وطن بی گانه ام
علت لطف خدا، یا حسن و یا حسین
تا که خدایی شوم، کرب و بلایی شوم
می زنم از دل صدا، یا حسن و یا حسین . . .
تشنه ی قطره‌ای از کوثر جام حسنیم همه محتاج عنایات مدام حسنیم
به خدا شیعه و مأموم حسن بود حسین ما غلامی ز غلامان غلام حسنیم . . .