حضور قلب در نماز طبق روایات چگونه است؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله رضا استادی در درس اخلاق در مدرسه علمیه امام کاظم (ع)به بیان توصیه های اخلاقی خطاب به طلاب و فضلای حوزه پرداخت.

وی گفت: طبق روایات متعدد انسان باید در شبانه روز ساعتی را برای عبادت به همراه فراغت قلبی قرار دهد و تنها در آن ساعت عبادت کند و به یاد خداوند و از دنیا به دور باشد.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در ادامه گفت: برای عبادت کردن نیاز به فراغت زمانی و فراغت قلبی با هم داریم؛ منظور از حضور قلب همان فراغت قلبی می باشد.

آیت الله استادی با اشاره به وجود روایات متعدد در زمینه فراغت قلب در نماز گفت: با وجود این روایات می توان به راهکارهای فراغت قلب درعبادت رسید.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم حوزه گفت: حضور قلب و فراغت واقعی در عبادت وجود دارد؛ به عنوان مثال می توان به نماز خواندن ائمه و برخی از علما که واقعا در نماز حضور قلب واقعی داشتند و تنها به یاد خدا بودند اشاره کرد.

آیت الله استادی در ادامه به روایتی از امام صادق (ع) اشاره کرد و گفت: حضرت می فرمایند «بدان، در نماز مقابل کسی ایستادی که تو او را نمی بینی ولی او تو را می بیند» این گونه نماز خواندن مصداق نماز با توجه و حضور قلب است.

استاد اخلاق حوزه حوزه علمیه قم در ادامه گفت: مرحوم آیت الله مجتهدی در مورد حضور قلب گفته است: اگر می خواهی در نماز حضور قلب داشته باشی باید نماز را به گونه ای بخوانی که گویی آخرین نمازت است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم حوزه در ادامه افزود: اگر در تمام نماز نمی توانیم حضور قلب داشته باشیم سعی کنیم در بخش یا رکعتی از نماز حضور قلب داشته باشیم.

آیت الله استادی در پایان به روایتی از امام صادق (ع) اشاره کرد که امام می فرماید «شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی رسد»./1370/ج