تمدن فرعونی جوانان را با تهاجم فرهنگی به بند می‌کشد

به گزارش خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، در یازدهمین جلسه از تفسیر سوره دخان که به صورت پخش زنده اینترنتی برگزار شد اظهار کرد: آیات آخر سوره دخان پیرامون ر پایان داستان حضرت موسی و فرعون است؛ قوم فرعون به دلیل رفتار ناشایست با موسی(ع) گرفتار انتقام شدند و خدای متعال هم وضعیت قوم فرعون را گزارش می‌دهد و هم اختلافی که قوم بنی‌اسرائیل به آن اشاره دارد.

مدیر حوزه علمیه خواهران افزود: خداوند می‌فرماید ما چیزهایی را که در اختیار بنی اسرائیل از آغاز قرار دادیم، فرصت‌ها که موجب شادی و فرح بود همه این ها را به قوم دیگری واگذار کردیم در این میان بحث‌های زیادی مطرح است.

وی بیان کرد:منظور از قوم دیگر کیست؟ قوم دیگر بنی اسرائیل است و برای این معنا گفته اند وقتی از رود نیل گذشتند گروهی از بنی اسرائیل به مصر بازگشتند و این شهر خالی از سپاه را گرفتند و منابع در اختیار آن ها قرار گرفت، این برداشت نیاز به گزارشات تاریخی دارد که در گزارشات تاریخی بازگشت بنی‌اسرائیل به مصر گزارش نشده است.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور عنوان کرد: برخی از مفسرین بر این مطلب تاکید دارند که گزارشی نیست که قوم آخر بنی اسرائیل باشد، تعبیر قرآن این است که آن چیزهایی که فرعونیان در مصر داشتند همه نابود شده است، مفسرین به این گونه نیز اشاره ندارند در سوره اعراف می فرماید همه شرایط تمدنی که مصری ها ساخته بودند نابود شده است، و آنچه بعد از آن به سخن می‌آورد مربوط به عذاب دیگری است.

وی تصریح کرد: باید ظاهرا این گونه توضیح داد برخی گفتند از آنها که باید انتقام گرفته می شد فقط سپاهیان نبود مابقی افراد نیز عذاب شدند و این در مبنایی که می گوید اشاره به آن است یعنی الباقی قوم فرعون نیز به موازات نابودی سربازان فرعون نابود شدند.

مدیر حوزه علمیه خواهران خاطرنشان کرد: معنای دیگری نیز شده است که از نظر اجتماعی قابل قبول تر باشد، آیه می گوید آن چه را که قوم فرعون ساخته بود یعنی کاخ و سازمان بناهایی که شکل داده بودند نابود شد چون دستگاه مدیریتی این کشور از بین رفته بود دیگر قدرت حکومتی نداشت و در نهایت شهر رو به خرابی رفت.

وی گفت: وقتی مردم، شهری را ترک کنند شهر از بین می رود مصر نابود شده است مصر صنعتی براساس سوره اعراف نابود شده است با غرق شدن فرعون یا امر تدریجی نابود شده است اما منظور از آن چه به ارث رسیده است چیست یعنی شهر با منابع و امکاناتی که داشت وپایه‌های طبیعی رشد کشاورزی در آن بود و آب و هوای خوبی داشت این شهر مردم و حکومت را از دست داده اما قومی دیگر آمدند و زیرساختها را در دست گرفتند یعنی گروه دوم جانشینان مصریان بودند.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور در این باره افزود: این یک برداشت دیگری است اگر مراد از قوم دیگر بنی اسرائیل باشد توضیح این است خداوند منابع و کشتزارها به بنی اسرائیل در جای دیگری داد گروهی بودند که برده بودند و هیچ امکاناتی نداشتند خداوند آنها را در منطقه شامات و فلسطین مستقر کرد که منطقه ای سبز بود و مجموعه فرصت ها را به ارث بردند به نظر می رسد قوم اخر مطلق باشد اگر لازم باشد خدا ذکر قوم بنی اسرائیل را می کرد صرفا این گونه نیست با نابودی سپاه، کار تمام شده باشد بلکه شهر نیز دچار ویرانی شد.

وی اظهار داشت: حتی ممکن است ویرانی تدریجی باشد، خداوند می فرماید خداوند شما را می تواند جانشین فرصت های دیگری کند حتی اگر از عینیت شهر نباشد، نکته دیگر آیه 23 است، آسمان نزدیک و زمین بر این ها نگریست در روایات است که نسبت به حضرت یحیی و امام حسین(ع) که آسمان و زمین گریه کردند و در زیارت عاشورا این مطلب امده است، مراد از این گریه، گریه واقعی نیست حالت تاثر و حزن است.

مدیر حوزه علمیه خواهران عنوان کرد: محل زمین که عبادت می شود و راهی که عبادت بالا می رود وقتی مومنی می میرد اعمال ما بالا می رود گریه می کند این برداشتی است که انجام شده است، برخی در روایات است که تغییری در آن ها ایجاد می شود اینکه آسمان و زمین 40 شب گریه کرد یعنی رنگ قرمز گرفته است و رنگ قالب خورشید زرد نبود.

وی گفت: در اینجا مطلب از جنس عدول بدانیم با این توصیف که این ها هم شعور دارند مانند قصه نمل و هدهد؛ ما از تاثرات این ها خبر نداریم مثلا خدا به کوهها می گوید تسبیح را با نغمه های داوددی هماهنگ کنید، پس او درکی از خشیت و ابهت پروردگار دارد و شما آن را درک نمی کنید، ابهت خدا در این ذات مادی تجلی می کند و از ابهت خدا به پایین ریخته می شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور افزود: اگر این طور باشد خبر غیب است حتی اگر تعصبی را در ظاهر پدیده نبیینم، اما در عالم و ظرف خود شعور و درکی دارند که متناسب با شخصیتی که در زمین گام می‌گذارد می تواند دارای انعکاسات و تاثرات باشد هر چند درکی از آن نداشته باشیم، در سوره اعراف این طیبان از رزق و این حلال هایی که در نعمت های جهان است خودشان می دانند مخصوص مومنین هستند وقتی مومن از این ها استفاده می‌کند به قول مفسران می گویند به کمال خودشان رسیده است کمال یک ماده مصرف آن است و اگر توسط مومنی به مصرف برسدبه کمال رسیده است کافر صدقه سر مومنین دارند از نعمات استفاده می کند و رزق ها برای مومنین است.

وی بیان کرد:پس این ها معنای شعری نیست واقعی است آسمان و زمین شعور دارد و خداوند می‌فرماید خدا در آسمان وحی خود را می فرستند، برخی نیز راههای دیگری رفته اند و گفته‌اند آسمان و زمین یعنی اهل آسمان و اهل زمین است و این بعید می رسد اما چرا گریه نکردند زیرا او قدر ایمان را می داند که فساد کرده اند لذا آسمان و زمین گریه نکرد، انسان از موجودی که می دانند دارد او را به فساد می‌کشد لذت نمی برد، طبیعت و آسمان و زمین هم این گونه است.

مدیر حوزه علمیه خواهران عنوان کرد: آسمان و زمین به وسیله انسان درونش فساد به هم می ریزد جهان برای ماست می گویند استغفار کنید، آسمان بر شما منظم می بارد اینکه آسمان بر هم می ریزد جهان براساس رفتار فساد ما دچار مشکلات می شود و ظهور پیدا می کند دستها و رفتار ما در آن جا ثمره اش روشن می شود وقتی زندگی می‌کنیم رفتار ناشایست ما اثر می کند وقتی روح با بدن درست رفتار نمی کند دچار مشکلاتی می‌شویم.

وی ادامه داد:طبیعت هم همین طور است گرفتار می شود و با مرگ این‌ها نفس راحتی می‌کشد، این تحلیل به نظر می رسد نزدیک تر باشد نیاز نیست که این تعبیر را به مجال ببریم یا تغییرات قابل دیدن در طبیعت مد نظرمان باشد اما اگر کسی ندید انکار نکند.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور تصریح کرد: فلسفه ارتباط انسان و طبیعت می تواند توجیه گر این آیه باشد در واژه انظار، انتظار و مهلت دادن خوابیده است، مثلا وقتی شیطان تقاضا کرد زنده باشد مهلت داده شد اما این قوم فرصت هم پیدا نکرد، در سوره قصص می فرماید این ها که عذاب می کنیم حتی فرصتی برای وصیت نداشتند و یا فرصت نداشتند در خانه بروند هر کس در هر حالی بود کشته شد، در سوره قصص وقتی داستان فرعون را بیان می کند از این تعابیر استفاده می کند ما این گونه اراده کرده ایم که زمین او و خانه اش را بلعید و هیچ گروهی نتوانست او را یاری کند و حتی او اجازه نداشت کسی او را یاری کند خداوند این گونه است اگر فرصت انتقام برسد هیچ فرصتی قرار نمی دهد.

وی خطرنشان کرد: آیه 30 سوره دخان به بنی اسرائیل برمی گردد اینکه نجات را به خدا نسبت می دهد انسانی که گرفتار است وقتی نجات یابد بنی اسرائیل برده بود و خداوند آنها را نجات داد پس تصریح می‌کند نجات بنی اسرائیل از عذاب خارکننده نجات دادیم، بردگی خاری است هر چه تلاش می کند برای ارباب است.

مدیر حوزه علمیه خواهران عنوان کرد: برده چیزی از خود ندارد در مورد فرزندانش نیز مولایش تصمیم می‌گیرند جوان هایشان را می کشند و زنان شان را آزاد می گذارند، تمدن فرعونی جهان امروز، جوانان را با تهاجم فرهنگی به بند می‌کشد و زنان را برای بهره‌برداری آزاد می‌گذارد.

وی گفت: جهان امروز مانند جهان گذشته است امروز استکبار جوانان ما را نابود کرده و تبدیل به جوانان بی انگیزه کرده است راهپیمایی در کشورهای خارج عمدتا پیرزن و پیرمرد است درک سیاسی و اجتماعی شان را گرفته است و هیچ کس نمی گوید چرا در کشورهای دیگر هستیم آزادی طلب ها عدد معدودی می شوند این تفرعون جدید است وقتی کار دست فرعون است نتیجه این است و بندگان خدا هر کجا فرعون برای شان سلطه داشته باشد گرفتار عذاب معین می کند این پیام سیاسی و اجتماعی زیادی دارد جریان فرعونیت و پادشاهی متکبرانه این است.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور تصریح کرد: می گوید ما بنی اسرائیل را از فرعون نجات دادیم اگر فرعون نبود قومش تحت تاثیر قرار نمی گرفت قرآن به طور ضعیف نقش فرعون را نمایان می کند این بازی‌هایی که در قران می شود دقیق است می گوید قوم فرعون اصراف کننده بودند اصراف در حلال و حرام است در مورد لوط که مصرف نامیده است در سوره اعراف که 5 قوم را معرفی می کند که تلاش ها به نتیجه نرسید می گوئد در حرام نیز اصراف می کنید شما کار حرام را به جای بدی کشاندید ممکن است در جامعه ارتباط نامشروعی بین زن و مردی باشد بعد همجنسگرایی بیاید و بعد با حیوانات این ارتباط باشد، این ها خیلی زیاده روی و در لجن فرو رفتن است قوم فرعون در برده کشی بسیار اصراف و زیاده روی کرده بودند فرعون مقام عالی رتبه بود و در بین این مصرفین یعنی رهبری بود که از جنس مصرفین بود و جایگاه تاثیر گذار داشت پس قدرتش و اصرافش در فساد و تباهی زمینه شد تا خود به تنهایی عامل عذاب بنی اسرائیل باشد./998/ج