۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۸:۰۴
کد خبر: ۶۵۱۵۷۸
مدیر حوزه علمیه خواهران:

رنگ و لعاب بخشیدن به اشتباه خود، از نشانه های انحراف است

رنگ و لعاب بخشیدن به اشتباه خود، از نشانه های انحراف است
مدیر حوزه علمیه خواهران گفت: یکی از علائم انحراف آن است که به اشتباه خود، رنگ و لعاب دینی بدهیم و انسان حاضر نباشد خطای خود را بپذیرد.

به گزارش خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، در تفسیر سوره دخان که به صورت پخش زنده اینترنتی برگزار شد اظهار کرد:خدای متعال بعد از اینکه نحوه برخورد مردم مکه را با پیامبر اسلام(ص) مورد انتقاد قرار داد و آنهارا به عبرتی از تاریخ متوجه کرد و آن مساله قوم فرعون است.

مدیر حوزه علمیه خواهران افزود:زیبایی های قرآن در بیان درگیری بین مردم جاهل و پیامبر(ص) شنیدنی است، این آیات مورد توجه مردم است در این جا نیز بحث را روی قوم موسی می برد، چون کسانی که بنی اسرائیل را به بردگی کشیده بودند و تحت فشار اجتماعی قرار داده بودند صرفا فرعون نبود بلکه قوم فرعون بود لذا بحث فتنه و آزمایش به سمت قوم فرعون کشیده شد.

وی تصریح کرد: فتنه این است که شما پدیده ای را به آتش بسپارید و در گرداب حادثه بیندازید تا میزان سلامت تا عدم خلوص روشن شود، وقتی فتنه انجام می شود خداوند خالص ایمان را نمی خواهد بسنجد گاهی فتنه برای این است که خالص فساد روشن شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور عنوان کرد: یعنی همچنان که می خواهد مومن معلوم شود می‌خواهد درجه کفر نیز معلوم شود، وقتی قوم فرعون آزمایش می شوند قرار است درجه کفر آن ها مشخص شود، خداوند ما را گاهی در معرض دشمنی مانند جریان استکبار قرار می دهد تا درجه کفر ما مشخص شود.

وی خاطرنشان کرد: در این شرایط سختی، زر ورق ها و تزویرها کنار می‌رود، فتنه الهی گاهی برای بروز کفر است بنابراین وقتی می فرماید قبل از این مردم مکی، قوم فرعون را به فتنه آزمایش کردیم داستان فتنه از آن جا شروع شد که رسولی گرامی و ارجمند برای این قوم آمد.

مدیر حوزه علمیه خواهران اظهار داشت: فرد کریم دارای سجایای اخلاقی است، مکارم اخلاق با محاسن اخلاق فرق دارد، انسانی که محاسن اخلاق دارد می تواند پابه پای رفتار دیگران رفتار کند اما مکارم اخلاق برای کسانی است که فراتر از این ها و بزرگوارانه با دیگران برخورد می کنند و منشی بزرگ دارند.

وی گفت: بررسی در سوره های گذشته در مورد حضرت موسی پی به بخشی از شخصیت کریم ایشان می بریم و این ارجمندی در رفتار موسی ظهور می کند در آیات قبل از سوره دخان تجلی یافته است، علت اینکه موسی را به شخصیت کریم معرفی می کند در سوره مریم قرآن موسی را پیش از رسالت این گونه معرفی می کند که ایشان بنده ای دارای اخلاص بود و مخلص یعنی کسی در اخلاص به کمال رسیده باشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور افزود:مخلص یعنی کسی که همه ابعاد وجودش را خلوص نیت گرفته و ذوب در اخلاص شده باشد، خداوند، می فرماید موسی شخصیتی مخلص دارد، برخی نمی توانند ازطریق خلوت با خدا به او نزدیک شوند اهل علم و پژوهش و دانایی هستند اما یکی از چیزهایی که برای خدا علامت بزرگی است اهل نجوا بودن با خداست، انسانی که اهل نجواست در فرصت های مختلف ابراز اخلاص و با خدا نجوا می کند و حالتی که بزرگان در خلوت با خدا دارند را می گویند.

وی تصریح کرد: موسی چنین شخصیتی بود در اوج اخلاص و تقرب از طریق نجواها با خدا ارتباط داشت همچنین یکی دیگر از ویژگی ها که در سوره شعرا می بینیم اعتراف به گناه و اشتباه بود، وقتی در این جا مطرح می کند و فرعون او را مواخذه کرد که تو یکی از ما را کشتی گفت بله من این کار را انجام دادم و من زمانی که این کار را کردم راه را اشتباه رفتم و می گوید من فرار کردم این صداقت را دارد.

مدیر حوزه علمیه خواهران بیان کرد: صراحت انسان در برعهده گرفتن خطا، بخشی از کرامت است انسان های کریم اگر اشتباه کردند اشتباهات را به گردن می گیرند در این سوره آیه 22 مساله زیباتری را مطرح می کند فرعون منت می گذارد و می گوید ما تو را بزرگ کردیم و این حرفها چیست اما نگاه موسی اجتماعی است و می گوید به من رسیدگی کردی اما قوم من را برده خود کردی.

وی افزود: برخی وقتی به جای بهتری می روند دیار و قوم خود را فراموش می کنند در حالی که ممکن است در دیار جدید به ملت خود ظلم هم داشته باشند، این نگاه بزرگ و کرامت است موسی که فریب محبت به خود را نمی خورد و درد مردم خود را دارد و نگران مردم خودش است.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور عنوان کرد:وقتی طبق سوره قرآن کریم، موسی فرار می‌کند در اه دو دختر را می بیند که می‌خواهند به گوسفندان آب بدهند، موسی در آن وقت بسیار هم گرسنه است اما گوسفندان را آب داد و تقاضای پاداش نکرد.

وی تصریح کرد: خدای متعال او را در سوره قصص به عنوان محسنین شمرد و گفت به او علم و حکمت دادیم، از جلوه های بزرگ کرامت حضرت موسی، در سوره قصص به چند جا به رسالت موسی اشاره دارد وقتی گفت رسول من هستی او رسالت را برای برادرش خواست و مقام معنوی به آن بزرگی را خواست که در اختیار برادرش باشد و این نشانه بزرگی است و بعد دلیل برتری برادر خود را ذکر می کند.

مدیر حوزه علمیه خواهران خاطرنشان کرد: در سوره اسراء که پنجاهمین سوره است ایشان را به عنوان بنده شکور معرفی کن خدای متعال وقتی می فرماید رسول کریم قبلا کرامت و بزرگی او را معرفی کرده و در این سوره ها ارجمندی موسی نزد خدا بروز می‌کند محبت هایی که کرده و گاهی داستان به اوج محبت داستان نزدیک می شود در سوره مریم موسی برای برادرش تقاضای رسالت کرد و ما آن را پذیرفتیم.

وی گفت: این میزان موسی نزد خداوند عزیز و ارجمند است از آغاز تولدش وحی به یک مادر برای نجات فرزند که او را شیر بده و وقتی ترسیدی آن را در سبد بگذار و در آب رها کن و نگران نباش من او را برمی‌گردانم و جز رسولان می کنم در سوره طاها نیز می فرماید من محبت تو را در دل ها انداخته ام حتی زن فرعون او را گرفت او را به فرزندی می گیرد فرعون با آن همه قساوت نتوانست در برابر این محبت مقاومت کند محبتی که خداوند به دل ها می اندازد بخشی از کرامت است در سوره طاها خواستم ساخته و پرداخته شوی جلوی چشم م و من تو را رها نکرده ام.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور افزود: وقتی موسی به دلیل قتل یکی از قوم فرعون فرارکرد نزد شعیب آمد و زندگی او را نجات و به زندگی اش آرامش داد خداوند همین را به عنوان لطف بیان می کند و در سوره طاها این را می گوید و می فرماید من تو را برای خودم آفریدم و این عبارت عجیبی است.

وی بیان کرد: آرزو کنیم خداوند ما را به بندگی اش بپذیرد برای این امر باید در هنگام عبادت حضور قلب داشته باشیم و افراد باید تلاش زیادی کنند به بندگی پذیرفته شوند خداوند به موسی می فرماید تو را برای خودم آفریدم و تو برای من هستی و چقدر ارزشمند است.

مدیر حوزه علمیه خواهران یادآور شد: در سوره قصص مساله نجات موسی از دستگاه کودک کش فرعون را بیان می کند و می گوید من دل مادر تو را قرص کردم تا ابراز نکند، شیر هیچ زنی را نپذیرفت تا مادر را برساند خداوند می فرماید این رسول من است از طرفی وقتی گرفتار شد یکی آمد و او را نجات داد تا بگریزد در جایی تصمیم گرفتند موسی را بکشند اما خداوند مانع از قتل او شد.

وی تصریح کرد: قوم فرعون تصمیم گرفتند او را بکشند، ایشان شخصیتی کریم و موجودی ارزشمند در دستگاه الهی بود که از همان روز تولد به رغم مشکلات مورد توجه خداوند است در مورد پیامبر اسلام نیز در سوره ضحی به رفع مشکلات پیامبر اشاره دارد که از کودکی و در یتیمی دستان تو را گرفتم و شرح صدر دادم و باری که بر دوشت بود برداشتم، این ها عنایاتی است که خداوند به افرادی که دارای صلاحیت هستند دارند.

حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت‌پور بیان کرد: وقتی می فرماید من رسول کریم را به سوی قوم فرعون فرستادم، کرامت دارای معنایی روشن است خدای متعال از تعبیر عباد استفاده می کند مردم بنی اسرائیل را به بردگی گرفته بودند در بردگی انسان ها دارای اختیاری از پذیرش اطلاعت ندارد و بردگی در بند کشیدن است اما بندگی این است انسان به اختیار زیر چتر دیگری برود در این زمینه نیز انسان ها به اختیار زیر چتر شیطان می روند و لذا مسئول انحراف خودشان هستند.

وی عنوان کرد: بندگی با بردگی تفاوت دارد بنده خدا یعنی کسی که به اختیار خود آن را پذیرفته است، شما بنده گان خدا را به بندگی گرفته اید در حالی که بنده دارای کرامت است و آزاد آفریده شده است، خداوند نمی‌پذیرد بندگانش، برده دیگران باشند می گوید رسولانی امین هستند موسی از قوم اش درخواستی می کند اگر کسی به نام دین، به دنبال منافع شخصی خودش باشد پذیرفته نیست، موسی در کمال امانت داری آن را می گوید، یکی از علائم انحراف آن است که به اشتباه خود، رنگ و لعاب دینی بدهیم و انسان حاضر نباشد خطای خود را بپذیرد.

مدیر حوزه علمیه خواهران گفت: رهبران جهان وقتی برای مردم چیزی را می خواهند باید از جنسی باشد که مشروعیت دینی داشته باشند نه خواست قومی و تقاضای باندی که رنگ و لعاب به آن بدهند، موسی گفت من رسول هستم و امین تام و در امانت داری این را بیان می کنم بعد می فرماید من رسول خدا هستم و تقاضای آزادی قوم فرعون را دارم، گاهی انسان ها هر کار زشتی انجام می دهند رنگ و لعاب دینی به آن می‌دهند در حالی که انسان باید امانت دار دین باشد به ویژه طلاب دینی باید مواظب باشند از پله دین به نفع خود استفاده نکنیم./1350/ج

ارسال نظرات