به نام حسین، به کام جریان کج ‌فهم!

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، مداحی در کشور ما یک هنر مذهبی است که نباید نسبت به آن بی‌توجه بود. فعالیت مداحان به خودی خود ارزشمند است؛ چرا که به‌واسطۀ آن، دل‌ها به اشکال مختلف متوجه اهل‌بیت(ع) می‌شوند. مداحان نقش اساسی در معرفی و برانگیختن احساسات مثبت دینی دارند؛ اما این عرصه تأثیرگذار بعضا دچار آسیب‌هایی شده است. آسیب‌شناسی مداحی به‌منظور جلوگیری از ورود هرگونه آسیب از جمله ترویج خرافات، بدعت‌گذاری، تحدید واقعیت‌ها و... به این عرصه، ضروری است و آسیب‌زدایی از این عرصه به جهاد همه جانبه و هوشمندانه نیاز دارد.

شک نیست ارتقای شعور دینی به موازات ایجاد شور دینی می‌بایست مورد توجه مداحان باشد و از جمله آثار فعالیت نامطلوب و حتی غلط مجالس و به‌خصوص از سوی برخی مداحان کاهش سطح فرهنگ، مذهب و حتی دین‌داری مردم می‌باشد. مداحان نسل اول که امروز از آن‌ها به‌عنوان مداحان سنتی یاد می‌شود کسانی هستند که با اخلاص مراسم سوگواری را برپا می‌کردند و در کنار حماسه‌سازی به معرفت افزایی هم می‌پرداختند.

 

 

آنان به شاگردان خود روش اصیل مداحی، سبک روضه‌خوانی، رعایت ادب در دستگاه امام حسین(ع)، احترام به علما و شنوندگان و... را می‌آموختند. به همین دلیل است که همه ساله به‌‌خصوص در سال‌های پس انقلاب حاشیه کمی را در مداحی این نسل می‌بینیم و بیشتر مداحان این طیف نجابت خود را حفظ کرده‌اند؛ اما آفت‌های جدید مداحی سبب پیدایش و ظهور مداحانی شده است که نسبت به نسل گذشته، تفاوت‌های بارز و چشم‌گیری دارند.

 

این طیف مداحان را باید شیعیان کج‌فهم نام نهاد که اگر به رفتارها و فعالیت‌های‌شان دقت کنیم، متوجه خواهیم شد که با تکرار مدام اعمال‌شان بیشتر از اینکه منفعت‌شان متوجه جریان اسلام ناب محمدی قرار بگیرد، ضرر می‌رسانند. متأسفانه این طیف مداحان در جامعۀ مذهبی به‌‌خصوص بین نوجوانان و جوانان نفوذ و تأثیر بسیاری دارند. گواه این سخن، آن هیأت نه‌چندان بزرگی است که در نیمه‌های مجلس، عوض شدن مداح جریانات کج‌فهم را اعلام می‌کند و جمعیت قابل توجهی از مجلس خارج می‌شوند. این اتفاق زنگ خطری است برای دلسوزان و مسؤولان انقلابی در کنار تمام زنگ‌های خطر دیگر که هوشیار باشند و ببینند که قشر جوانان مذهبی زیر پرچم کدام جریان سینه می‌زنند.

 

از آسیب‌های مداحی به سبک جدید، دوری از ارائه مفاهیم معرفتی است. زمانی که احساسات به حداکثر خود برسد مداحان برای اجتناب از فضای تکراری می‌کوشند تا مطالب جدید وارد مداحی خود کنند و همین عامل باعث می‌شود که سنگینی و صداقت در گفتار آن‌ها زیر سؤال برود. همین مسأله کافی است تا یک جوان و نوجوان هیأتی با یک شبهه ساده، اعتقادات خود را سست ببیند و شک عمیقی در وی ایجاد شود.

اگر یک جوان و نوجوان به عشق مداح معروف در مجلس اباعبدالله(ع) حضور یابد و وقت خود را با حضور وی تنظیم ‌کند، نه با سخنرانی و برنامه‌های اعتقادی هیأت، آن زمان است که هیأت‌های مذهبی مداح‌محور شده‌‌اند. به‌عبارتی به همان میزان که مداح اصل می‌شود حضور روحانیت کمتر و حاشیه می‌شود؛ در حالی که علمای ما از گذشته‌های دور با خون‌دل و سخت‌ترین شرایط، دین مردم را از طریق مجالس عزاداری امام حسین(ع) حفظ می‌کردند. بی‌شک هر جایی که از فضای علمی و معرفتی تهی شود، فضا برای بروز چنین رویکرد‌های افراط و تفریطی باز می‌شود./ی704/ف