تجلی اربعین بدون پیاده روی!

اربعین دو جنبه عرشی دارد
اول جماعت امت و دوم زیارت حسینی

در روایات داریم یدالله مع الجماعة. روشن است خداوند جسم ندارد و دست نشان از قدرت الهی است. این استعمال در عرف مشهور است و دست داشتن در امری به معنای قدرت و دخالت داشتن در آن امر است.

از سوی دیگر روایت شده زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام مانند زیارت خدا در عرش است.

"مَنْ زارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ عليه السلام بِشَطِّ الْفُراتِ، كانَ كَمَنْ زارَ اللهَ فَوْقَ عَرْشِهِ."

عرش خدا نیز به تعبیری کنایه از قدرت و ملک الهی است. چنانچه در عرف هم بر تخت نشستن کنایه از به قدرت رسیدن و حاکمیت است.

تلاقی یدالله و عرش الله، اربعین را مظهر قدرت الهی در زمین می کند.

امسال اما به این دو دل‌های سوخته جامانده هم اضافه شده است و خدا در دل‌های شکسته است.

امسال اربعین چه باید کرد؟ زبان شکوه به محضر نورانی سیدالشهداء خواهیم برد اما به نظر می‌توان، امسال همین جا که هستیم، اربعین را باز مظهر قدرت الهی کنیم.

دل‌های امت اگر با هم باشند و مجتمع شوند، با همدلی و مواسات می توان جلوه یدالله شد و موکب های نذورات را در اطراف بیمارستان‌ها بنا کرد. از طرفی منقول است عیادت بیمار، زیارت خداوند است، همان طور که زیارت حسینی این چنین است.

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

إِنَّ اللّه‏َ تعالى يَقولُ يَومَ القيامَةِ: يَابنَ آدَمَ مَرِضتُ فَلَم تَعُدنى! قالَ: يا رَبِّ كَيفَ أَعودُكَ وَأَنتَ رَبُّ العالَمينَ؟! قالَ: أَما عَلِمتَ أَنَّ عَبدى فُلانا مَرِضَ فَلَم تَعُدهُ؟! أَما عَلِمتَ أَنَّكَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَنى عِندَهُ؟؛

خداى تعالی در روز قيامت مى‏ فرمايد: اى پسر آدم! من بيمار شدم اما عيادتم نكردى؟ عرض مى‏ كند: پروردگارا چگونه تو را عيادت كنم حال آن‏كه تو پروردگار جهانيانى؟ می‌فرمايد: مگر ندانستى كه فلان بنده ‏ام بيمار شد و عيادتش نكردى، مگر نمی‌دانستی كه اگر به عيادتش روى، مرا نزد او می‌يابی؟ (نهج الفصاحه، ح775).

روشن است عظمت و بعد تعظیم شعائری پیاده روی اربعین، بی نظیر است، اما به یقین تنها راه نشان دادن قدرت تشیع نیست، چه آنکه سال‌ها به خاطر حاکمیت طاغوت در عراق، شیعیان جهان از این مهم محروم بودند.

مهدی عامری

/1399/ی704/ف