منِ پر گناه برایتان دعا کنم!؟

همانجایی که دارد می تراشد...

صندلی شان را گذاشته بودند و با تکیه بر عصایشان به مرقد آیت الله بهجت، استادشان نگاه می کردند.
وقتی نگاهشان کردم در چشمانشان دلتنگی موج میزد...

گویی همین دیروز بود که در کنار استاد بودند... و دلشان برای آن دوران تنگ شده.

بعد از دقایقی از جایشان بلند شدند و آماده رفتن...

به ایشان گفتم حاج آقا دعا کنید برای ما.

ایشان فرمودند: "منِ پر گناه برایتان دعا کنم!؟"

آری الگوی ما کسانی هستند که بدون هیچ ادعایی در عین بزرگی و عزت، خود را کوچک می شمارند....