چرا انقلاب كرديم؟

به گزارش خبرگزاری رسا، دکتر علی دارابی طی یادداشتی در موضوع چرا انقلاب کردیم؟ به مباحث پیرامون آن پرداخته است که در ادامه آن را باهم می خوانیم:

جوانان عزيز با شما سخن ميگويم كه در جستجوى حقيقت هستيد. ما در سال ۵۷ براى "آزادى و حكومت مردم" انقلاب كرديم.

ايران قبل از انقلاب پارلمان و حق راى به معناى واقعى نداشت. انتخابات تقلبى، فرمايشى و غير مردمى بود. فقط يك سند درون حكومتى كه بعدا افشاء شد در قالب خاطرات اسدالله علم كه ساليان زيادى وزير، نخست وزير و بيش از ۱۱ سال وزير دربار بود كفايت مى كند؛"او ميگويد امروز به دربار دير رسيدم علت آن حضور عده اى از بستگانم در منزل ما بود كه از من ميخواستند كه به مقامات محلى دستور دهم نام آنها از صندوق هاى راى بيرون آيد"!

ايران قبل از انقلاب از حداقل آزادى هاى بيان، اجتماعات محروم بودند. بجاى آن زندانها پر از جوانان و مبارزان سياسى بود كه خواهان آزادى هاى سياسى و اجتماعى بودند. هرگونه مطالبه براى فضاى بازسياسى بشدت توسط ساواك سركوب مى شد.

تلاش گسترده پهلوى براى از بين بردن عقايد و افكاراسلامى در حدى بود كه اگر چندين سال ديگر سلطنت ادامه داشت آثارى از دين و مذهب بر جاى نمانده بود.

ايران كشورى وابسته و غير خود اتكاء بود. روزنامه كيهان آن زمان كاريكاتورى كشيده بود باعنوان "آبگوشت يك غذاى ايران" و با زبان طنز بيان كرده بود كه اين چه غذاى صد در صد ايرانى است؟ كه گوشت آن از نيوزيلند و برزيل، علوفه دام آن از آرژانتين، گندم آن از آمريكا و... است؟!

در زمينه بهداشت و درمان به قدرى عقب مانده بوديم كه پزشك از بنگلادش و هند به ايران مى آمد. بسيارى از شهرها فاقد زير ساخت هاى پزشكى مناسب بود و روستاها كه فاقد اين امكانات بودند.