صداوسیما برنامه تاریخی مخاطب‌پسند و جوان‌پسند کم دارد

اگر کسانی هم هستند که در این زمینه صحبت می‌کنند و به شبهات پاسخ می‌دهند، معمولاً خودجوش و با علاقه شخصی این کار را انجام می‌دهند.

کایینی در ادامه می‌افزاید: خیلی عادت به نیت‌خوانی ندارم. شاید تصورشان این است که نیاز‌های روز از جمله نیاز‌های سیاسی، اولویت بیشتری دارد یا گونه‌های دیگر تولید شاید بر این شکل تولید برنامه تفوق داشته باشد، اما عملاً می‌بینیم که برنامه‌های تاریخی در حاشیه هستند و جذاب هم نیستند و از آرشیو نیز استفاده درستی نمی‌شود و در کل برای ساخت‌شان هزینه صورت نمی‌گیرد. این غفلت می‌تواند برای ما خسارت‌بار باشد چراکه اگر ما خودمان درباره تاریخ روشنگری نکنیم، یک عده آن طرف آب با غرض‌ورزی خودشان این کار را می‌کنند.

این پژوهشگر تاریخ معاصر در ادامه عنوان کرد: در ۱۵ سال اخیر تبلیغات خیلی متراکم و مستمر و در عین حال پوچ و غیرعلمی درباره رضاخان هم در رسانه و هم در شبکه‌های اجتماعی به راه افتاده و در این باره کار منسجمی نیز صورت نگرفته بود. خیلی‌ها طالب این بودند که ما منطق خودمان را به شکل مستدل و روشن در این زمینه تبیین می‌کنیم.

ضرورتی که موجب شد من این کار را بپذیرم این است که قدمی در جهت روشن شدن ماجرا برای مردم به طور همه‌فهم و ساده، اما متکی بر استدلال و اسناد برداشته شود. تصورم این است در این چهار برنامه‌ای که اجرا شد، تقریباً مخاطبی که حتی مطالعه‌ای هم در این زمینه ندارد، شمایی از موضوع به دستش می‌آید و دست‌کم سرنخ‌هایی به دست خواهد آمد که منطق طیف فکری ما را در این باره متوجه شود.