مخاطبان واقعی شعار سال

به گزارش خبرگزاری رسا، قاسم جعفری عضو هیات علمی دانشگاه طی یادداشتی نوشت: مساله به یک معنا کاملا بسیط و قابل درک است ؛ یک ملت می خواهد مستقل باشد، هر شیئی عینی یا اعتباری برای پا نهادن در عرصه وجود به قول اهالی فلسفه دو شرط دارد:  ۱- وجود مقتضی ۲- نبود مانع.

رهبر انقلاب امسال هم شعار اقتصادی را انتخاب کردند. معنای این کار آن است که هنوز هم پاشنه آشیل نظام و انقلاب بعد اقتصادی است. امروز پس از گذشت چهل و چند سال بعید است فرد یا جریان با وجدان و منصفی دستاورد های شگرف نظام اسلامی در ابعاد فرهنگی اجتماعی سیاسی دفاعی در عرصه ملی منطقه ای و بین المللی را انکار کند. اما قصه اقتصاد به دلایل مختلف کاملا متفاوت است. عوامل مختلفی دست به دست هم داده است تا ناجوانمردانه و با سوء استفاده از نوسانات پیش آمده به دلایل متعدد، کشور و حاکمیت  در این بخش  ناموفق و فشل نمایانده شود.

تحلیل تمام کسانی که در مقابل نظام اسلامی صف آرایی کرده اند و به عبارتی تمام زخم خوردگان از خیزش دینی ملت ایران معتقدند تنگه احد جمهوری اسلامی همین اقتصاد و معیشت مردم است .

فرو ریختن دیواره های اقتصاد یعنی نابودی همه دستاوردهای ریز و درشت دیگر. البته بد هم تشخیص نداده اند به تعبیر امام علی (ع): " وإن أخا الحرب الأرق  ومن نام لم ینم عنه. " کسی که در حال مبارزه باشد همیشه هشیار است.

ثمره سال ها تحقیق، کر و فر و هزینه کردهای گزاف شیاطین خرد و کلان این شده است که کشتی اقتصاد ملت ایران باید در گل نشیند تا نه تنها خود تسلیم شود که دیگر هیچ ملت و تیر و ترکه ای قدرت قد برافراشتن در برابر هژمونی سلطه مستکبران را نداشته باشد. فرمول خبیث آنان این است گرسنگی ملت ایران یعنی واگرایی از شعارها و معتقدات انقلابی و دینی و آوار شدن همه چیز بر سر جبهه مقاومت و مدعیان مبارزه با زیاده خواهی غرب و جنایات صهیونیزم جهانی و اعوان و اذناب محلی و منطقه ای آنان.

بسیار روشن و مبرهن است که علاج چنین توطئه بزرگی در دل آن نهفته است. تشخیص حکیمانه رهبر انقلاب نسخه نجات بخش اقتصاد مقاومتی است که سال ها پیش ابداع، اعلام و تبیین شد و سیاست های کلان و اجرایی آن نیز پس از تحقیق و شور با صاحب نظران به جهات مسوول ابلاغ گردید. از آن روز تا حالا کارهای زیادی انجام شده است اما پر واضح است که حد توان و انتظار این ملت بسیار بالاتر از آنی است که حاصل شده است . بیت الغزل ادبیات اقتصادی رهبری " تولید ملی " است.

معنای این نگاه بلند آن است که امید و باور به درون باید تقویت شود و چشم امید به خارج و خصوصا اردوگاهی که شکی در دشمنی و بدخواهی اش نسبت به ملت ایران نیست لامحاله باید قطع گردد . از سویی تولید نیاز به عوامل و اسبابی دارد که باید فراهم شود و موانعی نیز سد راه است که زدودنش برای رسیدن به هدف ضروری است . فهرست این عوامل و موانع هم خارج از این یادداشت مختصر است و هم  بر عهده متخصصان و آگاهان و دست اندرکاران امر. اما شاید اصلی ترین عامل برای تقویت تولید ملی،  در پیام نوروزی رهبری معظم نهفته باشد که حرف از روی کار آمدن دولت و تیمی تازه نفس و با انگیزه به میان آوردن است.

وقتی فرمانده یک عملیات خسته فرسوده و چه بسا ناباور به طی طریق و حرکت تا هدف باشد دیگر انتظار  وصول به آن هدف بسی سخت می نماید.

قوه مجریه اصلی ترین رکن اجرایی کشور است که بودجه و برنامه و بیشترین نیروی انسانی پشتیبانی و لوجستیکی را در اختیار دارد اما سوگمندانه شاهدیم که ریاست جمهوری فعلی به بهانه کرونا حتی از حضور در مجلس برای تقدیم لایحه بودجه پرهیز کرد.

به هر کسی که در آینده با رای ملت می خواهد کرسی اجرایی کشور را صاحب شود پیشاپیش باید گفت  یادتان باشد شما همچون سربازها و افراد نظامی می مانید که قرار است خود را در معرض خطر قرار دهند تا ملت و کشور صیانت شود اگر بنا دارید شما هم به طور غیر عادی به فکر حفظ شرابط زندگی و سلامت خود باشید معنایش آن است که مثلا محافظی در پشت شخصیت به او سپرده شده قرار گیرد تا گلوله نخورد .  اگر مرد میدان نیستید و یا بر این خیالید که قوه مجریه به نیابت و از راه دور و مجازی قابل مدیریت است لطفا موجب زحمت این مردم نجیب و مومن نشوید . مدیران جامعه اسلامی ایرانی باید همچون حاج قاسم ها شهیدانه عمل کنند.

 البته همگان می دانند یک رکن مهم تقویت تولید ملی نگاه فرهنگی کل ملت است . در جایی دیدم که درست یا نادرست این عبارات را  به مهاتما گاندی نسبت می دهند که گفته است " به جای دوچرخه انگلیسی پیاده می رویم تا خود دوچرخه بسازیم ؛ دوچرخه ساخت وطن را بر موتور انگلیسی ترجیح می دهیم و موتور ساخت خود را به جای  ماشین آنها سوار می شویم تا خود ماشین بسازیم ."  ملتی که پول گزافی را به صرف برند و نشان خارجی بر روی یک کالا می پردازد باید بداند که آخر کار بن بست سختی است که یا  راه بازگشت ندارد و یا بسیار پرهزینه خواهد بود. 

آنچه مایه دلگرمی است این است که رهبری این نظام مشی پیامبرانه دارد . در مشی پیامبرانه علاوه بر شروع کارها پایان آن را نیز ، جدی می انگارند و در حین عمل اتقان صنع را نیز مد نظر می آورند . " رحم الله أمرء عمل عملا فأتقنه "  مداومت بر کار درست را راهبردی تر از شروع می شمارند. " ابقاء العمل اشد من العمل " . آن روز که ایشان حرف از اقتصاد مقاومتی به میان آورد می دانست که این رشته سر دراز دارد و آنقدر باید تکرار و تبیین شود که تبدیل به فرهنگی همگانی  گردد . اقتصاد مقاومتی را ذیل نظریه مقاومت و نظریه مقاومت را ذیل جهاد کبیر ،  نفی سلطه و عدم اطاعت از کفار تشریح نمود . " فَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا کَبِیرًا (الفرقان 52). او می دانست طی این مسیر سخت و پر مانع همراهانی چون پاره های پولاد سخت می طلبد.

" کزبر الحدید " و این چنین بود که علاوه بر یاران دانا و  همراه ، مومن و باتجربه و امتحان پس داده، بیشترین دست نیاز خود را به سوی جوانان و نسل های بعد انقلاب دراز کرد تا این امانت بزرگ را به خوبی و با مسوولیت پذیری بر دوش کشند. بهترین شاهد این مدعا منشور پر قدر " گام دوم " است .

از ویژگی های مهم رهبری حاضر انقلاب آن است که دشمنان درون و برون با هیچ  تکنولوژی و ترفندی نتوانسته اند او را از اصل بازدارند و به حواشی مشغول کنند. آیینه عمل او این کریمه قرآنی است " قُلۡ هَـٰذِهِۦ سَبِیلِیۤ أَدۡعُوۤا۟ إِلَى ٱللَّهِۚ عَلَىٰ بَصِیرَةٍ أَنَا۠ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِیۖ وَسُبۡحَـٰنَ ٱللَّهِ وَمَاۤ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِکِینَ" (یوسف 108) او راه را می داند به خدا می خواند و نه به خود ؛ با بصیرت و بینش روشن و وروشنگرانه پیش می رود و با مشرکان بر سر اصول به معامله نمی ایستد.

وقتی مشارکت گسترده در انتخابات را نه یک مساله عادی تکراری در فرایند زمانی تعریف شده  که یک نوسازی جدی می نامد این معنا ناشی از عمق ایمان و باور او به مردم است . این ادبیات فاخر که فراتر از تفاوت سلیقه سیاسی ، مذهبی ، قومی و محلی و غیره هر ایرانی آزاده به ایران قوی و مقتدر می اندیشد نوعی اتمام حجت است به خصوص وقتی این تفسیر را ذیل مسائل اقتصادی و در راستای تقویت تولید ملی بیان کردند و نه در متن مسائل سباسی ،  خود ملهم این معناست که امروز هر کسی دل در گرو حفظ و صیانت ایران قوی دارد باید در  توان خود گامی برای  اصلاح اقتصاد بردارد.

اینک وظیفه آحاد ملت و به ویژه فرهیختگان حوزه و دانشگاه و ارباب علم و دانش و تجربه و صنعت، گروه های مرجع  و شخصیت های حقیقی و حقوقی  که حوزه عمل و نفوذ کلامی دارند بسیار سنگین تر از گذشته است. رهبر انقلاب خوب تبیین کردند که در فاصله شروع قرن چهارده تا آغاز قرن پانزده هجری شمسی با تمام رویداد های تلخ و شیرین و تاریخ سازش برای این ملت اتفاقاتی افتاد که برایند آن شد تغییر ریل حرکت از استبداد و دیکتاتوری شاهی به مردم سالاری دینی و اینک باید حرکتی را با تقویت بنیه ملی و بویژه در عرصه اقتصادی آعاز کرد که در پایان قرن ثمره شیرینش بشود تمدن نوین اسلامی و تحقق حیات طیبه در کره خاکی که ان شاء الله بستری واقعی است برای ظهور دولت جهانی و عدالت مهدوی . پس باید سنت لایتغیر الهی را یاد آور شویم که خود باید جریان ساز و تغییر دهنده حال خویش باشیم تا مورد عنایت حضرت حق قرار گیریم . لذا باید چنین زمزمه کرد که؛ گوشه ای منشین به کوشش درا " لیس للانسان الا ماسعی "