نعل وارونه روزنامه‌های زنجیره‌ای در جریان مذاکرات

ماجرا از آنجا شروع شد که همزمان با انتخابات ۹۲ و هم‌زمان با آغاز فعالیت‌های انتخاباتی حسن روحانی، جریانی در کشور به وجود آمد که وظیفه بازی با افکار عمومی برای پذیرش و همراهی با تصمیمات دولت روحانی را بر عهده داشت؛ عملیاتی کردن این بازی بر عهده رسانه‌ها و شخصیت‌های اصلاح‌طلب بود.

برخی از این رسانه‌ها، حین انجام مذاکرات برجامی حل همه مشکلات کشور را منوط به تصویب و اجرای برجام می‌دانستند و به تبع رئیس دولت یازدهم به‌عنوان مثال آب خوردن و حتی ازدواج جوانان را به برجام گره زدند.

این اظهارات در نهایت منجر به راکد ماندن بازار شد؛ همه چشم‌ها به دنبال نتیجه مذاکرات بود تا بعد از آن و با ورود سرمایه‌های کلان به کشور، رونق اقتصادی ایجاد شود.

در حالی که رسانه‌های زنجیره‌ای و اصلاح‌طلب، اخبار امیدبخش از نتیجه مذاکرات و عواید و منافع آن برای کشور می‌دادند، در واقعیت، مذاکرات به نتایج مطلوبی نمی‌رسید و از اولین روزها موضوع تحریم‌ها یکی از اصلی‌ترین موانع پیش روی مذاکره‌کنندگان بود؛ چرا که آمریکایی‌ها به هیچ عنوان نمی‌خواستند تحریم را به عنوان ابزاری برای فشار بر ایران از دست بدهند.

نتیجه فعالیت جریان تحریف در کشور تنها بازی روانی با افکار مردم نبود، اعلام این ذوق زدگی در کنار گره‌زدن همه مشکلات به تحریم ها، پالس منفی به طرف غربی داد؛ این اقدامات رسانه‌های اصلاح‌طلب در نهایت نتیجه‌ای جز گسترش توقعات طرف غربی و همچنین افزایش سقف مطالبات و زیاده‌خواهی‌های آنها به دنبال نداشت.

القای این موضوع که با رفع تحریم‌ها موجی از سرمایه‌های خارجی به سمت ایران خواهد آمد تا جایی پیش رفت که بعد از هر اظهار نظر دولتی‌ها و همچنین رسانه‌های اصلاح‌طلب، در کمتر از چند ساعت بسیاری از رسانه‌های اپوزیسیون و شبکه‌های معاند اخبار ایران را به شکلی مخابره می‌کردند که گویی تحریم‌ها، ایران را به زانو درآورده است.

این جوسازی‌ها به حدی بود که مردم پس از امضای برجام به امید حل تمام مشکلات اقتصادی و معیشتی خود، به خیابان‌ها آمده و شادی کردند؛ آنها همچنین در این فضای تحریف، ظریف و تیم مذاکره‌کننده را به عنوان قهرمان ملی و در کنار برخی از چهره‌های معروف قرار دادند!

روزنامه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت پس از امضای برجام، تیترهایی مانند «صبح بدون تحریم»، «تحریم‌ها رفت»، «پیروزی بدون جنگ»، «فروپاشی تحریم» و ... را می‌زدند.

اوج نمایش این جریان رسانه‌ای دادن مدال افتخار به تیم مذاکره‌کننده بود؛ در بهمن ماه سال 94 در یک هیاهوی خبری، روحانی به تیم مذاکره‌کننده نشان لیاقت، مدیریت و شجاعت اعطا کرد؛ یکی از این افراد عبدالرسول دری اصفهانی بود که کمتر از یک سال بعد از دریافت نشان لیاقت از روحانی، به جرم جاسوسی در تیم هسته ای، محاکمه شد.

جریان منتقد دولت هرگز مسیر انتقاد را متوقف نکرد، اما از سوی دیگر این جریان منتقدان خود را با الفاظ تند مانند «بی‌سواد»، «بی‌شناسنامه»، «کاسب تحریم» و ... خطاب و آن‌ها را مجبور به سکوت می‌کرد.

در این میان هر بار طرف غربی بدعهدی جدیدی را در حین مذاکرات و حتی بعد از آن در کارنامه خود ثبت می‌کرد؛ وزارت خزانه‌داری آمریکا چندین بار مسئولان کشور را در لیست تحریم خود قرار داد و حتی چندین دوره تحریم‌های دوره‌ای علیه ایران را تمدید کرد. حتی برخی از شرکت‌های خارجی به خاطر از سرگیری روابط تجاری خود با ایران، مورد تحریم قرار گرفتند.

اما رسانه‌های زنجیره‌ای (اصلاح‌طلب و حامی دولت) وظیفه داشتند هرگونه بدعهدی طرف مقابل را توجیه و ماست‌مالی کرده و بر تداوم اجرای تعهدات ایران و مذاکره دوباره، تأکید کنند.

این بدعهدی ها تا جایی پیش رفت که بعد از تهدیدهای آمریکا، شرکت‌هایی که با صرف هزینه‌های زیاد قرار بود به ایران بیایند هرگز پای میز قرارداد با ایران نرفتند.

بدعهدی‌های غرب تا جایی ادامه پیدا کرد که آنها حتی هواپیماهایی که با سرو صدای زیاد از فرانسه و ایتالیا خریداری شده بود را به ایران تحویل ندادند و سرنوشت دلارهای خرج شده در فرانسه و ایتالیا هرگز مشخص نشد.

جریان تحریف که امضای کری را تضمین می‌دانست، با خروج آمریکا از برجام، تلاش کرد در افکار عمومی سیاست‌های آمریکا را به نام ترامپ تمام کند؛ تا هم دولت را به خاطر اعتماد بیش‌ازحد به آمریکا تطهیر کند و هم با تغییر دولت در آمریکا، فرصتی برای بازگشت به میز مذاکره داشته باشد.

هم‌زمان با برگزاری انتخابات 2020 در آمریکا، جریان اصلاحات به‌صورت گسترده از بایدن حمایت کرده و او را فرشته نجات ایران نامیدند.

این روزها جریان تحریف فعالیت خود را قوی تر از چند سال گذشته آغاز کرده و در پی فریب چندباره مردم به بهانه مذاکرات وین است؛ اما اقتصاد کشور شکوفا نخواهد شد و تحریم ها شکست نخواهد خورد، مگر آنکه جریان تحریف هم شکست بخورد.

یکی از تاکیدات رهبر انقلاب در خصوص جریان تحریف در کشور، تلاش برای شکست این جریان است؛ به اعتقاد ایشان، اگر جریان تحریف شکست بخورد، قطعاً جریان تحریم هم شکست خواهد خورد؛ زیرا عرصه کنونی، میدان جنگ اراده ها است و اگر اراده ملت ایران مستحکم باقی بماند، بر اراده دشمن غلبه خواهد کرد.

باگذشت ۸ سال، افکار عمومی دیگر پذیرفته است که مشکلات کشور صرفاً به خاطر تحریم ها نیست؛ سوءمدیریت، بی توجهی به توان داخلی، نفوذ در کنار تحریم ها و ... از دیگر عوامل مؤثر در وضعیت کنونی کشور هستند.

کارنامه جریان تحریف در ۸ سال گذشته برای مردم مشخص شده است و افکار عمومی بازگشت مجدد آمریکا به برجام را با شعار پذیرا نخواهند بود. قربانیان اصلی این سوء مدیریت ها و جریان تحریف در کشور، اقتصاد و به تبعیت از آن معیشت مردم بود. معیشتی که هر بار به برجام و مذاکره گره خورد و نتیجه این نگاه به بیرون پررنگ تر شدن فاصله طبقاتی در جامعه بود.