احکام مبتلا به ماه مبارک رمضان؛
آیا کسی که معتاد به سیگار است، می‌تواند روزه بگیرد؟
آیا استعمال قلیان و سیگار روزه را در ماه مبارک رمضان باطل می کند؟ هشت مرجع در رساله توضیح المسائل خود به صورت جامع این پرسش را پاسخ داده اند.
به گزارش خبرگزاری رسا، دروغ گفتن از گناهان کبیره به شمار می‌رود و بارها در آیات و روایات به مردم توصیه شده از این گناه اجتناب کنند اما تنها دروغی که روزه روزه‌دار را در ماه مبارک رمضان و دیگر ایام باطل می‌کند دروغ بستن به خداوند متعال و پیامبراکرم (ص) است.
حضرت آیت الله خامنه‌ای:
سوال ۱۴۵. آیا دروغ بستن بر فاطمه زهرا (سلام الله علیها) روزه را باطل می‌کند؟
ج) بله، بنا بر احتیاط واجب مبطل روزه است.
سوال ۱۴۶. آیا حدیث شریف کساء را که از حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نقل شده، حدیث معتبری می‌دانید؟ آیا نسبت دادن آن در حالت روزه به حضرت زهرای مرضیه (س) جایز است؟
ج) اگر نسبت دادن آن به صورت حکایت و نقل از کتاب‌هایی باشد که آن را نقل کرده‌اند، اشکال ندارد.
سوال ۱۴۷. دعاهایی مخصوص ماه رمضان به صورت دعای روز اول و روز دوم تا آخر ماه وارد شده است، قرائت آنها در صورت شک در صحت‌شان چه حکمی دارد؟
ج) به هر حال اگر قرائت آنها به قصد رجاء ورود و مطلوبیت باشد، اشکال ندارد.
سوال ۱۴۸. من در معدن آهن کار می‌کنم که طبیعت آن اقتضا می‌کند هر روز داخل معدن شده و در آن کار کنم و هنگام استفاده از ابزار کار غبار وارد دهانم می‌شود، بقیه ماه‌های سال هم به همین صورت بر من می‌گذرد، تکلیف من چیست؟ آیا روزه من در این حالت صحیح است؟
ج) فرو بردن غبار غلیظ هنگام روزه بنا بر احتیاط واجب موجب باطل شدن آن است و باید از آن پرهیز نمود، ولی مجرد داخل شدن غبار در دهان و بینی بدون اینکه به حلق برسد، روزه را باطل نمی‌کند.
سوال ۱۴۹. من معتاد به سیگار هستم و در ماه مبارک رمضان هر چه تلاش می‌کنم که تندخو نباشم نمی‌توانم و همین باعث ناراحتی زیاد افراد خانواده ام شده است و خودم هم از وضعیت دشوارم رنج می برم، تکلیف من چیست؟
ج) روزه ماه مبارک رمضان بر شما واجب است و بنا بر احتیاط واجب جایز نیست در حال روزه سیگار بکشید، و نباید بدون دلیل با دیگران تند برخورد کنید.
سوال ۱۵۰- آیا کسی که معتاد به سیگار است و باید در روز حتماً چند سیگار بکشد می‌تواند روزه بگیرد و روزه او صحیح است؟
ج) بنابر احتیاط واجب روزه دار باید از دودهای انواع دخانیات خودداری نماید و در صورت اضطرار وجوب روزه ساقط نیست.
سوال ۱۵۰- آیا کسی که معتاد به سیگار است و باید در روز حتماً چند سیگار بکشد می‌تواند روزه بگیرد و روزه او صحیح است؟
ج) بنابر احتیاط واجب روزه دار باید از دودهای انواع دخانیات خودداری نماید و در صورت اضطرار وجوب روزه ساقط نیست.
سوال ۱۵۱. حکم استعمال دخانیات مانند سیگار در حال روزه چیست؟
ج) احتیاط واجب آن است که روزه دار از دودهای انواع دخانیات و نیز مواد مخدری که از راه بینی یا زیر زبان جذب می‌شود خودداری کند.
سوال ۱۵۲. آیا ماده «ناس» که از توتون و غیر آن ساخته می‌شود و برای چند دقیقه زیر زبان گذاشته شده و سپس از دهان بیرون انداخته می‌شود، مبطل روزه است یا خیر؟
ج) اگر آب دهان مخلوط به ماده «ناس» را فرو ببرد، موجب بطلان روزه‌اش می‌شود.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی:
مسأله ۱۶۰۵- اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبران و ائمه: عمداً نسبت دروغ بدهد، اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او باطل است. و بنابر احتیاط واجب نسبت دروغ به حضرت زهراء علیهاالسلام و به جانشینان پیغمبران گذشته هم همین حکم را دارد.
مسأله ۱۶۰۶- اگر بخواهد خبری را که نمی‌داند راست است یا دروغ نقل کند بنابر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته، یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.
مسأله ۱۶۰۷- اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۶۰۸- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می‌کند و چیزی را که می‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه‌اش باطل است و در ماه رمضان باید تا مغرب از آنچه روزه را باطل می‌کند خودداری کند، ولی کفاره بر او واجب نمی‌شود.
مسأله ۱۶۰۹- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر صلی الله علیه و آله و جانشینان پیغمبر نسبت دهد روزه‌اش باطل می‌شود ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
مسأله ۱۶۱۰- اگر از روزه دار بپرسند که آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله چنین مطلبی فرموده‌اند و او جایی که در جواب باید بگوید نه، عمداً بگوید بلی، یا جایی که باید بگوید بلی عمداً بگوید نه، روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۶۱۱- اگر از قول خدا یا پیغمبر صلی الله علیه و آله حرف راستی را بگوید، بعد بگوید دروغ گفتم، یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن، که روزه می‌باشد بگوید آنچه دیشب گفتم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۶۱۲- رساندن غبار غلیظ به حلق روزه را باطل می‌کند، چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است مثلاً آرد، یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است مثل خاک و بنابر احتیاط واجب باید غباری را هم که غلیظ نیست به حلق نرساند.
مسأله ۱۶۱۳- اگر به واسطه باد، غبار غلیظی پیدا شود و انسان با اینکه متوجه است مواظبت نکند و به حلق برسد روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۶۱۴- احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند اینها را هم به حلق نرساند.
مسأله ۱۶۱۵- اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنان چه اطمینان داشته که به حلق نمی‌رسد روزه‌اش صحیح است.
مسأله ۱۶۱۶- اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند یا بی‌اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد روزه‌اش باطل نمی‌شود. و چنان چه ممکن است باید آن را بیرون آورد.
حضرت آیت الله سیدعلی سیستانی:
مسأله ۱۵۷۵ اگر روزه‌دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خداوند متعال و پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) عمداً نسبتی را بدهد که دروغ است اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او بنا بر احتیاط لازم باطل است، و همچنین است بنا بر احتیاط مستحب دروغ بستن به حضرت زهرا (علیها السلام) و سایر پیامبران و جانشینان آنان.
مسأله ۱۵۷۶ اگر بخواهد خبری را که دلیلی بر حجیت آن ندارد و نمی‌داند راست است یا دروغ نقل کند بنا بر احتیاط واجب باید به نحو نقل بگوید، و آن را به پیامبر اکرم و ائمه اطهار (علیهم السلام) مستقیماً نسبت ندهد.
مسأله ۱۵۷۷ اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خداوند متعال یا پیامبر اکرم نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۵۷۸ اگر چیزی را که می‌داند دروغ است، به خداوند متعال و پیامبر اکرم نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، اگر می‌دانسته که این کار روزه را باطل می‌کند، باید بنا بر احتیاط لازم روزه را تمام کند و قضای آن را هم به‌جا آورد.
مسأله ۱۵۷۹ اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خداوند متعال و پیامبر اکرم و ائمه اطهار (علیهم السلام) نسبت دهد بنا بر احتیاط لازم روزه‌اش باطل می‌شود، ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
مسأله ۱۵۸۰ اگر از روزه‌دار بپرسند که آیا پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) چنین مطلبی فرموده‌اند و او جایی که در جواب باید بگوید نه عمداً بگوید بلی، یا جایی که باید بگوید بلی عمداً بگوید نه، روزه‌اش بنا بر احتیاط لازم باطل می‌شود.
مسأله ۱۵۸۱ اگر از قول خداوند متعال یا پیامبر اکرم حرف راستی را بگوید بعد بگوید دروغ گفتم، یا در شب به دروغ به آنان نسبتی بدهد و فردای آنکه روزه می‌باشد بگوید آنچه دیشب گفتم راست است بنا بر احتیاط روزه‌اش باطل می‌شود، مگر آنکه مقصودش بیان حال خبرش باشد.
مسأله ۱۵۸۲ بنا بر احتیاط واجب رساندن غبار غلیظ به حلق روزه را باطل می‌کند، چه غبار از چیزی باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است مثل خاک.
مسأله ۱۵۸۳ رساندن غبار غیر غلیظ به حلق، روزه را باطل نمی‌کند.
مسأله ۱۵۸۴ اگر غباری غلیظ پیدا شود و انسان با اینکه متوجه است و می‌تواند مواظبت کند ولی مواظبت نکند و به حلق برسد بنا بر احتیاط واجب روزه‌اش باطل می‌شود. امّا از گرد و غباری که در اثر وزش باد یا طوفان و مانند آن پدید می‌آید و پرهیز از آن معمولاً سختی بسیار زیاد دارد، لازم نیست پرهیز شود.
مسأله ۱۵۸۵ احتیاط واجب آن است که روزه‌دار دود سیگار و تنباکو، و مانند اینها را هم به حلق نرساند.
مسأله ۱۵۸۶ اگر مواظبت نکند و غبار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین یا اطمینان داشته که به حلق نمی‌رسد، روزه‌اش صحیح است، و اگر گمان می‌کرده که به حلق نمی‌رسد، بهتر آن است که آن روزه را قضا کند.
مسأله ۱۵۸۷ اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی‌اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۵۸۸ فرو بردن تمام سر در آب روزه را باطل نمی‌کند، ولی کراهت شدید دارد.
حضرت آیت الله جعفر سبحانی:
مسأله ۱۲۷۱- اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد. اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند; بنابر احتیاط واجب روزه او باطل است. و احتیاط واجب آن است که اگر دروغ بر حضرت زهرا (علیها السلام) و سایر پیغمبران و جانشینان آنان بازگشت به دروغ بر خدا و رسول و ائمه (علیهم السلام) باشد، در این حکم با آنها فرقی ندارند.
مسأله ۱۲۷۲- اگر بخواهد خبری را که نمی‌داند راست است یا دروغ نقل کند، بنابر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.
مسأله ۱۲۷۳- اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۲۷۴- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می‌کند و چیزی را که می‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه‌اش باطل است.
مسأله ۱۲۷۵- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و جانشینان پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نسبت دهد روزه‌اش باطل می‌شود، ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
مسأله ۱۲۷۶- رساندن غبار غلیظ به حلق، بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می‌کند، چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است.
مسأله ۱۲۷۷- اگر به واسطه باد، غبار غلیظی پیدا شود و انسان با اینکه متوجه است، مواظبت نکند و به حلق برسد، بنابر احتیاط واجب روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۲۷۸- احتیاط واجب آن است که روزه دار بخار و دود غلیظ به حلق نرساند و از استعمال دخانیات مطلقاً خودداری کند.
مسأله ۱۲۷۹- اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین داشته که به حلق نمی‌رسد، روزه‌اش صحیح است.
مسأله ۱۲۸۰- اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد، روزه‌اش باطل نمی‌شود. و چنانچه ممکن است باید آن را بیرون آورد.
حضرت آیت الله حسین وحید خراسانی:
مساله ۱۶۰۴ - اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر و ائمه معصومین خان عمداً خبری را به دروغ نسبت بدهد، اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او باطل است، و نسبت دادن به دروغ به سایر پیغمبران و اوصیای آنان علی نبینا و آله و علیهم السلام بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می‌کند، مگر اینکه آن نسبت برگردد به خداوند متعال که در این صورت روزه‌اش باطل است، و همچنین است نسبت دادن به دروغ به حضرت زهراء ما، مگر اینکه آن نسبت برگردد به خداوند متعال و حضرت رسول و ائمه‌ای، که در این صورت روزه‌اش باطل است.
مسأله ۱۶۰۵- اگر بخواهد خبری را که نمی‌داند راست یا دروغ است و دلیلی بر اعتبار آن ندارد نقل نماید، بنابر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته، یا مثلاً از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید
مسأله ۱۶۰۶- اگر خبری را به اعتقاد اینکه راست است به خدا یا پیغمبر یا ائمه علم نسبت بدهد، و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۶۰۷- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر و ائمه و روزه را باطل می‌کند و چیزی را که می‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعد بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه‌اش باطل است، و بنابر احتیاط واجب بقیه روز را امساک کند.
مسأله ۱۶۰۸- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمد به خدا و پیغمبر ایران و ائمه علم نسبت دهد، روزه‌اش باطل می‌شود، ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۶۰۹- اگر از روزه دار بپرسند که آیا پیغمبر و یا یکی از ائمه با چنین مطلبی فرموده‌اند، و او جایی که در جواب باید بگوید: نه، عمداً بگوید: بلی، یا جایی که باید بگوید: بلی، عمداً بگوید: نه، روزه‌اش باطل می‌شود
مسأله ۱۶۱۰- اگر از قول خدا یا پیغمبر و یا یکی از ائمه‌ای حرف راستی را بگوید، بعد بگوید: دروغ گفتم، یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز که روزه می‌باشد بگوید: آنچه دیشب گفتم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۶۱۱- بنابر احتیاط رساندن غبار به حلق روزه را باطل می‌کند، چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، یا غبار چیزی که خوردن آن حرام است مثل خاک.
مسأله ۱۶۱۱- بنابر احتیاط رساندن غبار به حلق روزه را باطل می‌کند، چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، یا غبار چیزی که خوردن آن حرام است مثل خاک.
مسأله ۱۶۱۲- اگر به واسطه باد، غباری پیدا شود و انسان با اینکه متوجه است مواظبت نکند و به حلق برسد، بنابر احتیاط روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۶۱۳- احتیاط واجب آن است که روزه دار بخار غلیظ و دود سیگار و تنباکو و مانند اینها را هم به حلق نرساند.
مسأله ۱۶۱۴- اگر مواظبت نکند و غبار یا دود یا بخار غلیظ و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین یا اطمینان داشته که به حلق نمی‌رسد، روزه‌اش اشکال ندارد، و اگر گمان می کرده که به حلق نمی‌رسد، بنابر احتیاط مستحب آن روزه را قضا کند.
مسأله ۱۶۱۵- اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
حضرت آیت الله جوادی آملی:
مسأله ۱۶۸۲- اگر روزه دار به گفتن، نوشتن، پر کردن نواری که دیگران می‌شوند، به اشاره، کنایه و مانند اینها به خدا و پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع)، به عمد نسبت دروغ بدهد، گناه کرده و روزه او باطل است، هرچند فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند و به احتیاط واجب، نسبت دروغ به حضرت زهرا (س) و پیامبران دیگر نیز همین حکم را دارد. این حکم اختصاص به روزه واجب ندارد، بلکه در روزه مستحب نیز چنین است.
مسأله ۱۶۸۳- اگر کسی در غیر وقت روزه دروغی بگوید و سپس در حال روزه بگوید آن خبری که گفته بودم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود.
مسأله ۱۶۸۴- اگر روزه دار خبری را که به دروغ بودنش گمان دارد، به خدا و پیامبر (ص) نسبت دهد، مرتکب حرام شده است؛ ولی اگر آن را از دیگری با نوشته‌ای یا بدون استناد به آنها حکایت کند، روزه او باطل نمی‌شود، هرچند احتیاط مستحب در صورت نقل بدون استناد، بطلان روزه است.
مسأله ۱۶۸۵- دروغ بستن به مجتهدان و راویان حدیث حرام است؛ ولی روزه را باطل نمی‌کند، مگر اینکه نسبت دروغ به خدا و رسول خدا - محسوب شود.
مسأله ۱۶۸۶- اگر روزه دار مضطر به دروغ به خدا و رسول خدا بسته شود این دروغ روزه را باطل نمی‌کند.
مسأله ۱۶۸۷- چنانچه روزه دار بداند که دروغ بستن به خدا و پیامبر نشده روزه را باطل می‌کند و از اول قصد دروغ دارد و خبری را به عنوان دروغ انتخاب کند و به آنان نسبت دهد و سپس بفهمد آنچه گفته راست بوده، روزه‌اش باطل می‌شود، چون نیت قاطع کرده است؛ ولی اگر از اول بنا دارد مطلب خاصی را گزارش کند که برای او مهم است و قصد دروغ بستن به آنان را ندارد، ولی مطلبی را که می‌پندارد دروغ است، به آنان نسبت دهد و سپس بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود، چون نیت قاطع ندارد، بلکه خطای در تطبیق است، هر چند احتیاط مستحب آن است که آن روزه را قضا کند.
مسأله ۱۶۸۸- اگر روزہ دار چیزی را به اعتقاد اینکه راست است، از قول خدا و پیامبر (ص) نقل کند و سپس بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۶۸۹- اگر روزه دار به شوخی دروغی را به خدا یا پیامبر (ص) نسبت دهد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مسأله ۱۶۹۰- رسانیدن غبار غلیظ به حلق، به احتیاط واجب، روزه را باطل می‌کند؛ چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است؛ مثل آرد؛ یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است؛ مانند خاک.
مسأله ۱۶۹۱- اگر غبار غلیظ به غفلت یا از روی فراموشی به حلق برسد، روزه را باطل نمی‌کند.
مسأله ۱۶۹۲- به احتیاط واجب، استعمال توتون و سیگار روزه را باطل می‌کند، معیار در باطل کردن آن، صدق عنوان شرب (نوشیدن) بر آن است و عرب امروز، کشیدن سیگار و دخانیات را از مصادیق شرب می‌داند.
مسأله ۱۶۹۳- بخار غلیظ روزه را باطل نمی‌کند، مگر اینکه در فضای دهان به نم یا قطره آبی تبدیل شود و به حلق فرو رود.
حضرت آیت الله ناصر مکارم شیرازی:
مسأله ۱۳۵۶ اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر (صلی الله علیه وآله) نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه‌اش صحیح است، ولی به عکس اگر چیزی را دروغ می‌دانست و به خدا و پیغمبر نسبت داد و بعداً معلوم شد صحیح بوده، روزه‌اش اشکال دارد.
مسأله ۱۳۵۶ اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر (صلی الله علیه وآله) نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه‌اش صحیح است، ولی به عکس اگر چیزی را دروغ می‌دانست و به خدا و پیغمبر نسبت داد و بعداً معلوم شد صحیح بوده، روزه‌اش اشکال دارد.
مسأله ۱۳۵۷ اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر نسبت دهد روزه‌اش اشکال دارد
مسأله ۱۳۵۸ اگر از شخص روزه دار سوال کنند که آیا پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) چنین مطلبی را فرموده، و او عمداً بگوید: آری، در حالی که پیغمبر (صلی الله علیه وآله) نگفته باشد، یا بگوید: نه، درحالی که پیغمبر (صلی الله علیه وآله) گفته باشد، روزه‌اش اشکال دارد.
مسأله ۱۳۵۹ اگر در نقل احکام شرعیّه عمداً دروغ گوید، مثلاً واجبی را غیر واجب و حرامی را حلال ذکر کند، اگر منظورش نسبت دادن آن حکم به خدا یا پیغمبر (صلی الله علیه وآله) باشد، روزه‌اش اشکال دارد و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است کار حرامی کرده، امّا روزه‌اش باطل نمی‌شود و کسی که بدون اطّلاع، حکم مشکوکی را نقل می‌کند، نیز همین حکم را دارد.
مسأله ۱۳۶۱ هرگاه به واسطه باد یا جارو کردن زمین، غبار غلیظی برخیزد و بر اثر عدم مواظبت به حلق برسد، روزه‌اش باطل می‌شود (همانطور که در مسأله قبل آمد
مسأله ۱۳۶۲ لازم است تمام افراد از کشیدن سیگار و استعمال هر گونه دخانیات در هر حال پرهیز کنند به علاوه سبب باطل شدن روزه می‌شود بنابر احتیاط واجب و نیز احتیاط واجب آن است که روزه دار بخار غلیظ را به حلق نرساند، ولی رفتن به حمّام اشکال ندارد، هرچند فضای حمّام را بخار گرفته باشد.
مسأله ۱۳۶۳ اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی اختیار و بدون اراده، غبار و مانند آن به حلق او رسد، روزه‌اش باطل نمی‌شود
مسأله ۱۳۶۴ درجایی که احتمال می‌دهد غبار یا دود به حلق برسد باید احتیاط کند، ولی اگر یقین یا گمان داشته باشد به حلق نمی‌رسد روزه‌اش صحیح است.
حضرت آیت الله سید موسی شبیری زنجانی:
مساله ۱۶۰۵- اگر روزه دار به گفتن یا نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا یا پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) یا یکی از امامان معصوم (علیهم السلام) در امور مربوط به دین (نه مثلاً مدت عمر ایشان) عمداً نسبتی را بدهد که دروغ است؛ اگر چه فوراً بگوید: دروغ گفتم یا توبه کند، روزه او باطل است، بلکه اگر به حضرت زهرا (علیها السلام) و سایر پیامبران و جانشینان ایشان (علیهم السلام) هم به دروغ نسبتی بدهد بنابر احتیاط روز؛ او باطل می‌شود.
مساله ۱۶۰۷- اگر چیزی را به اعتقاد اینکه راست است از قول خدا یا پیغمبر یا امام نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
مساله ۱۶۰۸- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) و امام (علیه السلام) روزه را باطل می‌کند و در امور مربوط به دین، چیزی را که دروغ می‌داند به آنان نسبت دهد روزه‌اش باطل می‌شود، و اگر در ماه رمضان باشد باید در بقیه روز امساک کند، و اگر بعداً بفهمد که آنچه را گفته راست بوده، همانند کسی است که قصد روزه نکرده باشد که تفصیل آن در مسأله های ۱۵۶۳ و ۱۵۷۳ و ۱۵۷۴ گذشت.
مساله ۱۹۰۹- اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر و امام نسبت دهد روزه‌اش باطل می‌شود؛ ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
مساله ۱۶۱۰- اگر از روزه دار بپرسند که آیا پیغمبر یا امام چنین مطلبی فرموده‌اند؟ و او جایی که در جواب باید بگوید: نه، عمداً بگوید: بله؛ یا جایی که باید بگوید: بلی، عمداً بگوید: نه، روزه‌اش باطل می‌شود.
مساله ۱۶۱۱- اگر از قول خدا یا پیغمبر یا امام حرف راستی را بگوید، بعد بگوید: دروغ گفتم، یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آنکه روزه می‌باشد بگوید: آنچه دیشب گفتم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود.
مساله ۱۹۱۲- بنابر احتیاط مستحب، رساندن غبار غلیظ یا غیرغلیظ به حلق، روزه را باطل می‌کند؛ چه غبار از چیزی باشد که خوردن آن حلال است، مثل آرد یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است، مثل خاک، ولی اگر غبار را فرو برد و به قدری غلیظ باشد که به فرو بردن آن عرفا خوردن گفته می‌شود، بنابر احتیاط روزه باطل می‌گردد.
مساله ۱۶۱۳- اگر به واسطه باد، غباری پیدا شود و انسان با اینکه متوجه است مواظبت نکند و به حلق برسد، بنابر احتیاط مستحب روزه‌اش باطل می‌شود.
مساله ۱۶۱۴- در ماه مبارک رمضان سیگار کشیدن و استعمال سایر دخانیات به صورت آشکار به گونه‌ای که بی احترامی به روزه به شمار آید جایز نیست، بلکه بنابر احتیاط در غیر این صورت نیز استفاده نشود و چنانچه روزه دار در ماه رمضان از دخانیات استفاده کند، بنابر احتیاط در بقیه روز از کارهایی که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید و روزه آن روز را نیز قضا کند.
مساله ۱۶۱۵- اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه اطمینان داشته که به حلق نمی‌رسد روزه‌اش صحیح است و اگر احتمال عقلایی میداده که به حلق می‌رسد، بنابر احتیاط مستحب آن روزه باطل می‌باشد و اگر غبار و مانند آن به نحوی باشد که به فرو بردن آن خوردن گفته شود و آن را هم احتمال میداده، چنانچه تمام کردن روزه و قضای آن در صورت بطلان لازم باشد، بنابر احتیاط آن را تمام کند و قضای آن را هم بجا آورد.
مساله ۱۶۱۶- اگر فراموش کند که روزه است و عمداً یا در اثر عدم مواظبت یا بی اختیار غبار و مانند آن به حلق او برسد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
ارسال نظرات