تربیت صحیح، حق مسلّم فرزند

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، متأسفانه برخی از والدین گمان می­ کنند حقوق میان آن­ها و فرزندان یک طرفه است و تنها پدر و مادر بر فرزند خویش حق و حقوقی دارند. دلیل این تصور را نیز زحمات و سختی­ هایی می­ دانند که به خاطر رشد و پرورش فرزندان متحمل می­ شوند؛ غافل از این­که فرزندان نیز دارای حقوقی هستند که عدم رعایت این حقوق از جانب والدین، مجازات الهی را به دنبال دارد.

یکی از حقوق مهم و بزرگ فرزند بر والدین، تربیت صحیح و اصولی با در نظرگرفتن ابعاد جسمی و روحی و تأمین نیازهای مادی و معنوی توأمان است؛ همان­گونه که امام علی علیه­السّلام در حکمت 399 نهج­البلاغه می­ فرمایند: «وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَی الوالِدِ أَن یُحَسِّنَ اسمَهُ وَ یُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ القُرآنَ» و حق فرزند بر پدر آن است که نام نیک بر او نهد و ادب و تربیتش را به خوبی انجام دهد و قرآن را به او بیاموزد.

این در حالی است که عدم تربیت صحیح توسط والدین، عواقب جبران­ ناپذیری را هم برای پدر و مادر و هم برای فرزندان در آینده به دنبال خواهد داشت؛ همان­گونه که امروزه از یک­سو شاهد اعتراض برخی والدین نسبت به کوتاهی در ادای حقوق   آن­ها و بی­حرمتی توسط فرزندان­شان هستیم و از سوی دیگر فرزندانی را می­ بینیم که به دلیل تربیت اشتباه به انواع اختلالات خُلقی و روحی گرفتار شده و در امر تحصیل، اشتغال، ازدواج، روابط اجتماعی و حتی معنویت دچار مشکل و سرگردانی شده ­اند و گاه از این بابت خشم، بی­ احترامی و نارضایتی خود را نسبت به پدر و مادر اظهار می­ دارند؛ زیرا آ­ن­ها را مقصر اصلی مشکلات خود می­ دانند.

در بسیاری از مواقع نیز حق با فرزندان است؛ چرا­که متأسفانه گاه والدین رشد و پرورش فرزندان را صرفاً در تأمین نیازهای مادی آن­ها دانسته و ادعای ادای حقوق آن­ها را دارند؛ در حالی­که به دلیل کوتاهی در توجه به امر خطیر تربیت و بی­ توجهی به نیازهای معنوی، عاطفی و روانی سبب بروز سرکشی­ ها، ناهنجاری ­ها و نابسامانی­ های خُلقی و رفتاری در فرزندان می­ شوند.

از این­رو گفته می­ شود پرورش و تربیت صحیح فرزند و توجه به نیازهای روحی و معنوی او حقی است که گاه بیشتر از فراهم نمودن وسائل و امکانات رفاهی باید مورد توجه والدین قرار گیرد؛ در صورتی­که گاه مشاهده می­ شود والدین تمام وقت خود را صرف اشتغال و تأمین نیازهای مادی فرزند می­ کنند تا به تعبیر خود احساس کمبود نداشته باشند؛ ولی از نیازها و حقوق بالاتر او غفلت می­ ورزند و زمانی که در سنین نوجوانی و جوانی مشکلات فرزند خود را مشاهده می ­کنند آشفته و متحیر می­ مانند که چه کوتاهی در حق فرزندشان انجام داده­اند؟!

یکی از راهکارهای مهم و مؤثر جهت پیشگیری از بروز چنین مشکلاتی در امر تربیت صحیح فرزندان این است که پدر و مادر هر کدام در جهت خودسازی و رفع مشکلات و نواقص روحی و رفتاری خود با کمک گرفتن از کارشناسان امر تربیت گام بردارند؛ زیرا اختلالات روحی، صفات شخصیتی ناشایست و رفتارهای نامناسب والدین به فرزندان منتقل شده و آن­ها را تحت تأثیر قرار می­ دهد.

از دیگر راهکارهای مؤثر در این امر افزایش آگاهی و اطلاعات والدین در زمینه­ مهارت­ های فرزندپروری است و راهکار سوم در این زمینه این است که والدین در صورت مشاهده­ی اخلاق یا رفتار آسیب­ زننده و نامناسب از سوی فرزند خود از همان سنین کودکی در صدد درمان و حل مسأله به صورت ریشه ­ای و اصولی باشند.

والدین در صورت رعایت این موارد هم به رشد و بالندگی و سلامت روحی فرزندان خود کمک کرده ­اند و آن­ها را افرادی شاد، مؤمن، متعهد، پویا و موفق روانه­ جامعه می­ سازند و هم خود از احترام و عزت نفس کافی نزد فرزندان برخوردار می ­شوند و می‌­توانند ادای حقوق خود را نیز از طرف آن­ها شاهد باشند.                                                                                                                                                                                                                                                                     

سمیرا حاج ­محمّدی