شبهات پرتکرار انقلاب اسلامی بررسی شد

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، هفتمین وبینار علمی گروه معارف اسلامی با همکاری معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال با موضوع «بررسی شبهات پرتکرار انقلاب اسلامی» توسط حجت الاسلام  رضا بهرامی فرزانه و حجت الاسلام محمد معرفت در روز چهارشنبه مورخ 21 اردیبهشت 1401 برگزار شد.

در ابتدای این وبینار حجت الاسلام دکتر محمد معرفت عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و استاد مدرسه علمیه امام محمد باقر(ع)، بعد از بیان اهمیت برگزاری این وبینار و تأثیر تبیین چنین نشست‌هایی و چگونگی برگزاری این نشست، گفت: یکی از بزرگ‌ترین وقایع قرن حاضر پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌باشد که با شعارها و آرمان‌های حق‌مدارانه و استقلال‌طلبانه، جهان را تحت تأثیر خود قرار داد. بیش از ۴۰ سال است که استکبار و مزدورانش جهت سد کردن راه بلند و روشن ملت مسلمان ایران از طرق مختلف اقدام می‌کنند و از هیچ کوششی در این زمینه کوتاهی نمی‌کنند؛ از این‌رو در گروه معارف اسلامی واحد تهران شمال تصمیم گرفتیم وبیناری را با حضور اساتید و کارمندان و دانشجویان محترم در راستای بررسی شبهات پرتکرار انقلاب اسلامی برگزار کنیم.

در ادامه، حجت الاسلام آقای رضا بهرامی فرزانه مدرس حوزه و دانشگاه و مؤلف کتاب ارزشمند شبهات پرتکرار انقلاب اسلامی سخنانش را با بیان اهمیت پرداختن به موضوع شبهات انقلاب اسلامی آغاز کرد. ایشان در پاسخ به این شبهه که پهلوی هم اگر بود همین کارها را می‌کرد، گفت: برخی می‌گویند چرا الآن را با چهل سال قبل مقایسه می‌کنید و آیا رژیم پهلوی اگر بود همین کارها را انجام نمی‌داد؟ در پاسخ می‌گویم: این سؤال، مهم است و جواب دقیقی هم دارد! رژیم پهلوی بیش از نیم ‌قرن فرصت داشت تا کشور را بسازد. خب طی این نیم‌قرن، درحالی‌که نه تحریم و نه دشمنی داشت و جمعیت کشور یک‌ چهارم الآن بود، چه دستاوردهایی داشت؟ مثلاً در عرصه کشاورزی، محرومیت‌زدایی، بهداشت و.... کشور چقدر پیشرفت داشت؟ فقط هم این داستان نیست؛ چقدر ایران مستقل شد؟ چقدر خودکفا شد؟ چقدر در دنیا شأن و اقتدار پیدا کرد؟ چقدر برای مردم آزادی و عدالت ایجاد کرد؟ چقدر حق انتخاب و تعیین سرنوشت فراهم کرد؟

منصف باشیم!

وی همچنین در ادامه گفت: انقلاب اسلامی چهل سال فرصت داشته که یک‌چهارم آن درگیر جنگ بوده است. تمام این مدت تحریم بوده. جنگ روانی و جنگ فرهنگی ضد آن به راه انداخته‌اند؛ اما دستاوردهای این چهل سال حداقل چهل برابر آن ۵۳ سال است! منصف و حق جو باشیم. به گواه اسناد، ثروتی که تنها توسط یک خانواده از سرمایه‌های ایران ربوده شد تنها گوشه‌ای از آمار غارت‌هایی است که آشکار شده است. ثروتی که با آن، چندین دهه است که کل خاندان پهلوی و درباریان و وابستگان پهلوی، همه و همه در کشورهای خارجی، به‌صورت اشرافی و اعیانی ارتزاق می‌کنند و تمامی ندارد. ثروتی که با آن، بودجه همه شبکه‌های تلویزیونی سلطنت‌طلب تأمین می‌شود.

در بخش دیگری از این وبینار چنین مطرح شد: بعضی می‌گویند «اگر انقلاب نمی‌شد وضعیت اقتصادی مردم بهتر از حالا بود و مردم در یک رفاه عمومی به سر می‌برند. شاه در حال پی‌ریزی یک اقتصاد قوی در کشور بود که اگر فرصت پیدا می‌کرد پس از 41 سال ما الآن وضع بهتری داشتیم».

در پاسخ گفته شد: لوازم برخورداری از یک اقتصاد سالم و قوی مبتنی بر عوامل مختلفی همچون روحیه خودباوری و اعتمادبه‌نفس، پیشرفت صنعت، کشاورزی، مهندسی، فناوری و آموزش، دوری از اقتصاد تک‌محوری، مقابله با فساد دولتمردان و خواص و میدان دادن به مردم در مشارکت برای ساخت کشور است که باید دید آیا این اتفاق در رژیم پهلوی افتاده بود یا خیر؟ در سران رژیم پهلوی هیچ‌گونه روحیه اعتمادبه‌نفس و خودباوری برای ساخت ایران مشاهده نمی‌شد؛ ازاین‌رو علی‌رغم برخورداری کشور ایران از کارشناسان متخصص و دلسوز، اداره کشور را به کارشناسان خارجی و بیگانه داده بودند که نه‌تنها هیچ دلسوزی برای مردم ایران نداشتند بلکه درصدد عقب نگاه‌داشتن کشور و تداوم نیاز به حضور آنان در بخش‌های مختلف کشور را داشتند.

نویسنده کتاب شبهات پرتکرار انقلاب اسلامی تصریح کرد: رژیم پهلوی برای اداره کشور قرارداد حضور بیش از 50 هزار مستشار و کارشناس خارجی را در بخش‌های مختلف نظامی، نفت، مهندسی، سدسازی، راه‌سازی، مخابرات، خودروسازی، پزشکی، برنامه‌وبودجه و... امضا کرد؛ درحالی‌که متخصصان ایرانی اجازه ظهور و بروز و نشان دادن مهارت و خلاقیت خود را نداشتند. به‌عنوان‌مثال مهندسان ایرانی در نیروی هوایی اجازه حضور در محل‌های تعمیر و نگهداری هواپیماهای F14 را نداشتند و تمام مراحل تعمیر و آماده‌سازی با رقم‌های هنگفت توسط مستشاران آمریکایی انجام می‌شد. همچنین در بخش‌های پدافندی و راداری تمام‌کارها توسط نیروهای آمریکایی انجام می‌شد و حتی سران پهلوی هم از جزئیات کار مستشاران نظامی بی‌خبر بودند.

حجت الاسلام بهرامی در ادامه با اشاره به اینکه برخی از این کارشناسان خارجی از دولت ایران حق توحش می‌گرفتند، به تصویب کاپیتولاسیون اشاره کرد که به تعبیر حضرت امام(ره) اگر یک آشپز آمریکایی یک مرجع تقلید را با ماشین زیر می‌گرفت دادگاه‌های ایران حق محاکمه وی را نداشتند و باید به آمریکا منتقل و آن‌جا به اتهام وی رسیدگی می‌شد.

صنعت و کشاورزی در رژیم پهلوی

وی در باره صنعت و کشاورزی در دوران پهلوی خاطرنشان کرد: به دلیل صادرات بیش از 55 میلیون بشکه نفت به خارج و درآمد هنگفت رژیم پهلوی از این محل، سران رژیم پهلوی انگیزه چندانی برای سرمایه‌گذاری روی صنعت و کشاورزی نداشتند و بیشتر به دنبال واردات کالاهای خارجی بودند. در بخش‌هایی هم که سرمایه‌گذاری محدودی بر روی صنایع صورت می‌پذیرفت عمدتاً صنایع مونتاژ بود که تمام قطعات ساخته‌شده وارد کشور می‌شد. تنها به‌عنوان یک شاهد مثال می‌توان به خبری که یک سال قبل از پیروزی انقلاب در رسانه‌ها منتشر شد اشاره کرد که آمده بود: کارخانه ارج با 8000 کارگر در سال 1356 به علت نداشتن «پیچ» متوقف می‌شود.

وی افزود: در این مورد هم‌چنین می‌توان به خبر یکی از روزنامه‌های آن زمان (رستاخیز) در تاریخ تیرماه 1357 اشاره کرد. در این خبر آمده است که: «متأسفانه در وضع کنونی باید مرغ را باقیمت گزاف برای تولید تخم‌مرغ جوجه‌کشی از خارج وارد کنیم. مرغ مادر گوشتی را در شرایط کنونی نمی‌توانیم در ایران تولید کنیم. برای تغذیه این مرغ‌ها هفتاد درصد غذای طیور را باید از خارج از کشور وارد کنیم. البته، بااین‌همه واردکردن‌ها برای اداره این صنعت فنّاوری لازم و نیروی انسانی نداریم؛ یعنی، طبق استاندارد معمولاً برای هر 2000 واحد دامی به یک دامپزشک نیازمندیم؛ ولی در ایران متأسفانه برای هر 43196 واحد دامی یک دامپزشک وجود دارد».

همچنین در این وبینار درباره عدم اهتمام رژیم پهلوی به طبقه محروم و فقرستیزی، گفته شد: رویکرد اقتصادی رژیم پهلوی مبتنی بر میدان دادن به شاهزاده‌ها، شاهپورها، شاهدخت‌ها، عناصر دربار، سران ارتش و عناصر رده‌بالای ساواک بود. عدم توزیع منصفانه ثروت عمومی باعث رشد اقتصادی یک طبقه خاص وابسته به حکومت می‌شد.

له شدن فقرا و ولخرجی های دولتمردان

وی گفت: با توجه به آنچه آورده شد می‌توان نتیجه گرفت که باوجود درآمدهای سرشار نفتی، تغییرات موازی اقتصادی در سطح کشور رخ نداد؛ زیرا در عمل زمینه رشد موازی اقتصادی از ناحیه خود دولت با مشکل مواجه می‌شد. سلطه کامل محمدرضا پهلوی بر تمام ارکان جامعه ایرانی، اقتصاد، سیاست و فرهنگ آن در عمل با توزیع موازی ثروت منافات داشت. به همین دلیل، باوجود اجرای برنامه‌های پر سروصدا مثل انقلاب سفید، اصلاحات ارضی و... در میدان عمل در زندگی قاطبه مردم تغییری رخ نمی‌داد. ثروتمندان که عمدتاً مورد تأیید دستگاه حاکم بودند ثروتمند‌تر می‌شدند و برای مردم هرروز مانع جدیدتری در راه بهره‌برداری مساوی از ثروت ایجاد می‌شد. همین مسأله یکی از ریشه‌های اصلی دور شدن مردم از رژیم پهلوی بود.

در ادامه این وبینار، حجت الاسلام بهرامی درباره ریخت‌وپاش‌های سرمایه ملی و عدم سرمایه‌گذاری در بخش‌های اساسی دوران پهلوی نیز گفت: جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی که بیش از سیصد میلیون دلار هزینه دربر داشت‌ و با ولخرجی‌ها و اتلاف بی‌حدوحصر سرمایه‌های ملی کشورمان انجام شد، درحالی بود که متجاوز از نیمی از جمعیت کشور در روستاها و حومه شهرهای بزرگ در فقر و فلاکت و تنگدستی به سر می‌بردند و در اکثر شهرها و روستاهای کشور، اثری از وسایل اولیه و مقدماتی رفاه عمومی و حداقل امتیازات زندگی ساده برای عامه مردم وجود نداشت‌.

همچنین ادامه داد: در پاییز سال 1350 محمدرضا شاه، سالگرد 2500 ساله شاهنشاهی ایران را با ریخت‌وپاش بسیاری در محل تخت جمشید جشن گرفت. در این جشن بیست پادشاه و امیر عرب، پنج ملکه، بیست‌ویک شاهزاده، شانزده رئیس‌جمهور، سه نخست‌وزیر، چهار معاون رئیس‌جمهور و دو وزیر خارجه از 69 کشور شرکت کردند. گذشته از مقامات مزبور، ده‌ها تن از شخصیت‌های علمی، هنری، صنعتی، فرهنگی و نمایندگان رسانه‏های خبری جهان و نیز نخبگان ایرانی، در جشنی که یک هفته طول کشید حضور یافته بودند. مدعوین در 3 چادر عظیم و 50 چادر بزرگ که در خارج تهیه‌شده بود، پذیرایی شدند.

در پایان، ضمن یک جمع بندی گفته شد: به‌طور خلاصه، نداشتن برنامه مشخص اقتصادی، تک‌محصولی شدن اقتصاد و وابستگی به صادرات نفتی، رشد سرمایه‌داری در دامان امپریالیسم، نابودی کشاورزی، افزایش وابستگی در بخش صنعت گسترش صنایع مصرفی، سطح بالای بیکاری و کم‌کاری، سطح نازل درآمد سرانه، سطح پایین بهره‌وری، وضع بد بهداشت همگانی، بی‌اعتنایی به علم، مراکز علمی و تحقیقاتی، بی‌توجهی به بازسازی زیرساخت‌های اقتصادی و رشد و توسعه کشور، ایجاد تأسیسات نظامی وابسته، اجرای سیاست ریخت‌وپاش و ولخرجی‌های سرسام‌آور شاهانه در امور مبتذل، توزیع ناعادلانه درآمدهای ملی و تشدید فاصله طبقاتی و در یک‌کلام، فساد، اسراف، ظلم اقتصادی و فقر اکثریت مردم ایران از ویژگی‌های برجسته مدیریت فاسد، بی‌کفایت و ناکارآمد این دوران هست که در صورت تداوم، امروز یکی از وابسته‌ترین، فقیرترین و تحقیرشده‌ترین ملت‌ها بودیم.

گفتنی است وبینار مذکور ضبط شده و علاقمندان جهت مشاهده می‌توانند از طریق لینک زیر اقدام کنند.

https://aparat.com/v/hBqR6