دو واکنش شاعرانه به فیلم «عنکبوت مقدس»
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، حامد حجتی و محمدحسین مهدیپناه، دو شاعر کشورمان با عرض ارادت به ساحت قدسی و نورانی حضرت رضا علیهالسلام، فیلم اهانتبار «عنکبوت مقدس» تحسین شده در جشنواره سیاسی «کن» را به نقد نشستند.
حجتی که از شاعران آیینی قم به شمار میرود، سروده خود را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است:
پرواز میکنیم از این آستان قدس
آیینه میشویم در این آسمان قدس
خط میکشد زمین خطی از نور در زمان
از بارگاه شوق تو تا کهکشان قدس
لبریز نور در شب این صحن ها همه
آسودهایم در نفس جاودان قدس
یک قطره از تلاطم این صحن ها بس است
تا میکشان شوند همه ساکنان قدس
هر صبح سمت میکدهای از رواق ها
هو میکشیم جرعه ای از زعفران قدس
خفاش و عنکبوت در این بارگاه نیست
این صحن ها خُتن شده از آهوان قدس
ما را ببر به ساحل سجاده و دعا
تا عرش بی نهایت و تا بی کران قدس
ما زنده ایم در شریان های شیعگی
در کالبد بدم دمی از روح و جان قدس
در محضر شماست که میایستد جهان
وسعت گرفته باز زمین در زمان قدس
مشهد برای اهل زمین شهر طوس نیست
جعرافیا خلاصه شده در مکان قدس
ما سرخوشان جام ولاییم و تا ابد
جان میدهیم در حرم آستان قدس
محمدحسین مهدیپناه، ذاکر و شاعر اهلبیت علیهمالسلام هم در شعر تازهای، شایستگی رعیت شدن سلطان سریر ارتضاء حضرت رضا علیهالسلام را یادآوری کرده است:
جز خاک کوی دوست مرا تاج سر مباد
بینور گنبدش شب من را سحر مباد
هرکس گرفت دامن او نامدار شد
هرکس نشست در حرمش در به در مباد
سلطان اگر رضاست، رعیّت شدن سزاست
جز مُهرِ مهرِ یار به دل معتبر مباد
ما را نسیم صبح حرم بیمه کرده است
در دوزخ گناه جز اینم سپر مباد
بیتالمقدسم حرم پاک مشهد است
ای عنکبوت زاده از اینت خبر مباد؟
تا بوده است بوده همین! عالم وجود:
جز عرصه مقابله خیر و شر مباد
با قیمت فروختنِ غیرت و شرف!
ای کاش حاصلِ احدی سیم و زر مباد
خرمای نخل میثم تمار خوردهایم
نخل طلای کن! خَذَفی بیشتر مباد…