چرا قوانین پوشش برخی استارت‌آپ‌ها شبیه سفارت‌خانه‌های خارجی است؟

پلتفرم ها و کسب و کارهای استارت‌آپی یک تجربه مفید جهانی است که به اعتقاد کارشناسان به مرور عمده وظایف دولتهای سنتی را برعهده می‌گیرند و حکمرانی پلتفرمی جایگزین دیوان سالاری های پرهزینه سنتی می شود. شکی نیست که از این تجربه جهانی باید در کشورمان بهره بگیریم اما این گزارش به ابعاد ضد امنیتی برخی شرکتهای به ظاهر استارت‌آپی که عمدتا در یک زمان خاص با حمایت خارجی و در سایه غفلت مسئولین به صورت انحصاری رشد کرده، می پردازد.

بهانه این گزارش، تصاویری است که از کشف حجاب جمعی از کارکنان دیجی کالا و تعدادی دیگر از سکوهای اینترنتی در فضای مجازی منتشر شد. شرایطی مشابه سفارت‌خانه‌های خارجی مقیم تهران که قوانین پوشش خود را مطابق با قانون کشور متبوعشان تعریف کرده‌اند. همین سکوها مهرماه سال گذشته نیز سمپات اغتشاشات بودند.

برخلاف مدل های استارت‌آپی که یک ایده را به محصول تبدیل و آن را تجاری سازی می‌کند، اکوسیستم استارت‌آپی ایران صرفا مدلی از کپی سکوهای اینترنتی غربی است که به دلیل عدم حضور نسخه مشهور خارجی در ایران و ایضاً سرمایه‌های مشکوک خارجی، بعضا به صورت انحصاری بازار را به دست گرفته‌اند. به عنوان نمونه، دیجی‌کالا به دلیل عدم حضور آمازون در ایران و همراهی برخی نهادهای حاکمیتی بود که توانست با استفاده از انحصار موجود رشد کند. همین موضوع برای برخی سکوهای مشابه داخلی نیز صدق می‌کند. 

اما اقدام شبکه‌ای سکوهای اینترنتی فراتر از موضوع کشف حجاب است. ماجرای عماد شرقی معاون بین‌الملل سرآوا (هلدینگ بالادستی دیجی‌کالا) در سال ۱۳۹۷ مشخص کرد که حکایت برخی سکوهای اینترنتی مستقر در ایران، عمیق‌تر از یک کسب و کار صرف است. اتهام عماد ادوارد شرقی جاسوسی نظامی بود!  این نشان می‌دهد باید از کمی بالاتر به پازل سکوها در ایران نگاه کرد. آنچه در ادامه می‌خوانید، صرفا با تکیه بر اطلاعات آشکار است. 

پرده اول| سازمان سیا ۲  تشکیل می‌شود!

دنیای امروز، عصر عملیات آشکار است. دنیا دیگر در سایه نمی‌چرخد. پایان جنگ جهانی دوم آغازی بر یک بازی بزرگ ۴۰ ساله بود. سازمان اطلاعات مرکزی (CIA) آمریکا جبهه‌ای مخفی علیه رقیب شرقی گشود تا تئوری حکمرانی خود را در کشورهای بلوک رقیب اجرایی کند. اما واشنگتن پس از ۲ دهه جاسوس بازی به این جمع بندی رسید که ایجاد پایگاه هوادار در کشورهای هدف تنها از طریق شبکه مخفی میسر نیست. در همین راستا بود که بنیادی تحت عنوان موقوفه ملی برای دموکراسی (NED) در سال ۱۹۸۳ میلادی توسط دولت رونالد ریگان تأسیس شد._^[1]

 

موقوفه ملی برای دموکراسی (National Endowment for Democracy) سال ۱۹۸۳ ایجاد شد
بنیاد NED ملقب به سازمان سیا ۲ است!

کلیدواژه دموکراسی سلاح آمریکا برای تضعیف دموکراسی، تفرقه‌اندازی میان یک ملت و دخالت در امور داخلی کشورها بوده که عواقب فاجعه باری به بار آورده است. نظیر آنچه سال ۲۰۰۴ و ۲۰۱۴ در اوکراین رخ داد و این کشور را تبدیل به میدان جنگ نیابتی ناتو با روسیه کرده است. 

چکسلواکی، مجارستان، رومانی، بلغارستان، و لهستان از جمله کشورهای هدف NED در دهه ۸۰ میلادی بود. هدف نهایی NED در جنگ سرد، فتح مسکو بدون شلیک یک گلوله بود.

در گزارش ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۱ روزنامه واشنگتن تحت عنوان «دنیای جدید کودتاهای بدون جاسوس» نقل قول قابل تاملی از بنیانگذار یهودی NED آمده است. آلن وینستین صریحاً می‌گوید: «بسیاری از کارهایی که ما امروز انجام می‌دهیم، ۲۵ سال پیش به‌طور مخفیانه توسط CIA انجام می‌شد.»^_[2]
 

بنیاد NED همان کاری را می‌کند که CIA مخفیانه انجام می‌داد!
منبع: گزارش ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۱ میلادی روزنامه واشنگتن

«وینستین» درباره براندازی شوروی از سوی «بوریس یلستین» می‌گوید که زمینه این پیروزی غرب مرهون شبکه‌ای از عوامل آشکار بود. این عوامل در ملاءعام همان کاری را انجام دادند که CIA در خلوت انجام می‌داد. این شامل پرداخت پول و حمایت اخلاقی از گروه‌های سمپات و کار برای براندازی حکومت کمونیستی شوروی بود. بنیانگذار NED می‌گوید که پدیده شبکه سازی چیزی بود که ما در آن متخصص شده‌ایم.
 

«آلن وینستین» یکی از بنیانگذاران NED مطرح کرد؛
شبکه‌ای از عوامل آشکار در ماجرای شوروی همان کار CIA را انجام می‌دادند

^{بنیانگذار NED می‌گوید که شبکه سازی چیزی بود که ما در آن متخصص هستیم}

بنیاد NED دارای چهار زیرمجموعه است. مرکز شرکت‌های خصوصی بین‌المللی (CIPE) یکی از چهار موسسه اصلی NED و وابسته به اتاق بازرگانی آمریکا (U.S. Chamber of Commerce) به عنوان بزرگترین سازمان تجاری جهان است. سایپ در معرفی خود آورده است که ما تنها نهاد در جهان هستیم که برای حمایت از دموکراسی و تقویت بخش خصوصی کار می‌کند._^[3]
 

^{مرکز شرکت‌های خصوصی بین‌المللی (CIPE) یکی از چهار زیرمجموعه NED است
تمرکز سایپ بر روی تقویت بخش خصوصی است}

سایپ در ادامه می‌نویسد: «یک بخش خصوصی قوی برای کار کردن به یک دموکراسی شکوفا نیاز دارد و بالعکس.»  اما تقویت بخش خصوصی چه ارتباطی با دموکراسی دارد؟
 

«آلن وینستین» بنیانگذار یهودی NED در سپتامبر ۱۹۹۱ میلادی: 
«بسیاری از کارهایی که انجام می‌دهیم، ۲۵ سال پیش مخفیانه توسط CIA انجام می‌شد»

پرده دوم| NED وارد ایران می‌شود!

سیامک نمازی روز ۲۲ مهر ۱۳۹۵ در ایران بازداشت شد. شرح ماوقع آن از حوصله این گزارش خارج است. اما یکی از حوزه‌های فعالیت نمازی، استارت‌آپ‌ها بود. نمازی می‌گوید: «یک روز آقای گرشمن رئیس [وقت] NED گفتند که خیلی علاقمند هستند در ایران پروژه‌ای را انجام بدهند و اگر من پروژه‌ای مدنظرم باشه، آن‌ها می‌توانند کمک کنند. NED من را به سایپ معرفی کرد. چیزی که من تجربه‌کردم، این بود که این [نهادها] سرمایه‌گذاری طولانی مدت انجام می‌دهند و لزوماً به دنبال بازدهی سریع نیستند. نکته مهم در گام اول، شناسایی افرادی است که بالقوه می‌توانند با نفوذ باشند. [این نهادها در قالب] پروژه‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کنند، در حقیقت آن‌ها را تعلیم می‌دهند و با افکار خود آشنا می‌کنند. رشد آنان به معنای رشد نفوذ آنان در سیستم است.»
 

سیامک نمازی از نوامبر ۲۰۰۵ تا مارس ۲۰۰۶ عضو NED بود
^{بنیاد NED نمازی را به موسسه CIPE معرفی می‌کند}

سیامک نمازی همین موضوع را از بعد دیگری به شرح ذیل تعریف می‌کند: «با چند تن از دوستان صحبت کردم که چرا یک دانشگاه مدیریت در ایران نمی‌زنیم؟ ... متوجه شدیم که میلیون‌ها دلار برای این کار لازم داریم. من آن زمان NED بودم. NED [گفت] که می‌خواهیم در ایران پروژه انجام بدهیم. گفتم من در بخش خصوصی هستم، اصلا در کار جامعه مدنی و NGO نیستم. آن‌ها من را به سایپ (CIPE) معرفی کردند. سایپ گفت که من پول اساتیدی‌ که می‌خواهید بیاورید را می‌دهم.»

بنیان‌گذار NED سال ۱۹۹۱ میلادی به واشنگتن پست گفته بود که موفقیت آمریکا در موضوع شوروی مرهون شبکه‌ای بود که از طریق عوامل آشکار تغذیه می‌شد. به نظر می‌رسد که عوامل آشکار در دهه ۸۰ شمسی وارد ایران می‌شوند.

نهادی موسوم به انجمن بین‌المللی مدیران ایرانی (i-aim) سال ۱۳۸۴ در کانادا تاسیس شد. یکی از اعضای آن، سیامک نمازی بود. این نهاد روز اول تیر ۱۳۸۶ همایشی در ایران تشکیل داد. در این همایش عنوان شد که هدف، حرکت به سمت ایجاد یک دانشکده مدیریت با کمک مدیران و اساتید داخلی و خارجی در ایران است. این، همان پروژه‌ای بود که سایپ قول تامین مالی داده بود.