حزبالله لبنان بعد از دو شکست خفتباری که در سال 2000 و 2006 به رژیم اشغالگر وارد کرد، به سرعت توانست توانمندیهای نظامی خود را -چه در سطح نیروی زمینی و -چه قدرت موشکی به ویژه با ساخت موشکهای نقطه زن، توسعه دهد. بنابراین امروز حزبالله بهعنوان یک نیروی نظامی مدرن و رو به رشد در نظر گرفته میشود و تشکیلات نظامی آن و طرحهای رزمی که بر آن تکیه میکند، بیشتر به کار یگانهای ویژه و نخبه نزدیک است تا ارتشهای معمولی. بر همین اساس بعد از پیروزی مقاومت لبنان در جنگ جولای 2006 همواره بحث گزینههای حزبالله برای جنگ احتمالی بعدی با دشمن صهیونیستی در محافل منطقهای و حتی محافل اسرائیلی مطرح بوده است.
آیا جنگ بین حزبالله و اسرائیل قریبالوقوع است؟
در این میان اگرچه بیشتر گزارشهای رسانههای صهیونیستی، بهویژه طی دو ماه اخیر، حکایت از احتمال وقوع درگیری نظامی در جبهه شمالی فلسطین اشغالی میان ارتش اسرائیل و حزبالله لبنان دارد، اما این بدان معنا نیست که تقابل نظامی جدید میان دو طرف به این زودیها رخ خواهد داد. علت امر آن است که صهیونیستها علیرغم لافزنیهای مقاماتشان همچون «یوآو گالانت» وزیر جنگ رژیم اشغالگر، اما همانند 17 سال گذشته از هر اقدامی که موجب ورود به جنگ با مقاومت لبنان شود اجتناب میکنند؛ چرا که به خوبی میدانند قادر به مقابله با پیامدهای چنین جنگی که جبهه داخلی فلسطین اشغالی را ویران خواهد کرد، نیستند.
با این حال بسیاری از ناظران امور معتقدند که نمیتوان وقایع آینده را به طور دقیق پیشبینی کرد و احتمال وقوع جنگ سوم میان ارتش رژیم صهیونیستی و حزبالله در آینده دور یا نزدیک وجود دارد؛ جنگی که میتواند به جنگ چندجبههای علیه اسرائیل تبدیل شده و مقدمه نابودی این رژیم باشد.
ما چندی قبل در مقالهای تحت عنوان «گزینههای سخت برای صهیونیستها در جنگ با حزبالله» به بررسی سناریوهای متعدد و گزینههای بد و بدتری که رژیم اشغالگر در جنگ بعدی با مقاومت پیش روی خود دارد پرداخته و توضیح دادیم که اسرائیل ثابت کرده به ویژه در سالهای اخیر دیگر در انتخاب گزینهها مقابل دشمنانش موفق نیست و اکثر تیرهایی که پرتاب میکند به بیراهه میرود و دیگر خبری از برتری نظامی اسرائیل در منطقه نیست. از سوی دیگر دشمنان این رژیم در منطقه نیز قدرتمندتر و با تجربهتر شدهاند و اکنون از قابلیتهای نظامی مدرن و تجربهی رزمی بالایی برخوردارند که به آنها امکان میدهد در بسیاری از رویاروییها اشغالگران را آزار و آنها را شکست دهند.
اطلاعات حاکی از آن است که مقاومت لبنان همه اقدامات کافی برای مقابله با چنین جنگی را انجام داده ودر آمادگی کامل به سر میبرد. با وجود اینکه طبق ارزیابیهای صورت گرفته، احتمال وقوع این جنگ دست کم در آینده نزدیک بیش از 10 درصد نیست؛ اما حزبالله همواره خود را ملزم میداند که در همه سطوح آمادگی کافی جهت رویارویی با هر سناریویی را داشته باشد.
قبل از بررسی گزینههای حزبالله در جنگ احتمالی با دشمن، بهتر است تواناییهای مقاومت لبنان که طبق ارزیابی سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی، خطرناکترین دشمن این رژیم در همسایگی فلسطین اشغالی محسوب میشود را بررسی کنیم. مراکز عبری در گزارشهای خود تاکید میکنند که توانمندیهای نظامی و عملیاتی حزبالله در ردیف مرگبارترین نیروهای نظامی جهان است.
تواناییهای موشکی حزبالله
در بسیاری از تحقیقات انجام شده توسط مراکز مطالعاتی تخصصی، مشخص شده که حزب الله یک نیروی نظامی مدرن و رو به رشد است و تشکیلات نظامی و نقشههای رزمی آن که بر آن تکیه میکند، بیشتر به کار یگانهای ویژه و نخبه نزدیک است تا ارتشهای معمولی. بر اساس این تحقیقات حزبالله مجهز زرادخانه بزرگی از سلاحهای پیشرفته به ویژه در سطح سلاح موشکی است.
به گفته رسانههای اسرائیلی، حزبالله بیش از 200 هزار موشک در اختیار دارد که بیش از نیمی از آنها موشکهای نقطه زن هستند که حاشیه خطای آنها از چند متر فراتر نمیرود. حزبالله دارای موشکهای «کاتیوشا» و «گراد» با برد 40 کیلومتر، موشک های «فجر 3» با برد بیش از 45 کیلومتر و «فجر 5» با برد بیش از 75 کیلومتر است. این حزب همچنین موشکهای «رعد 2» و «رعد3» با برد 70 کیلومتر، «خیبر 1» با برد بیش از 100 کلیومتر، «زلزال 1 و 2» با برد حدود 160 و 210 کیلومتر، «فاتح 110 » که یک موشک بالستیک با برد حدود 300 کیلومتر بوده و کلاهک جنگی به وزن 500 کیلوگرم را حمل میکند، در اختیار دارد.
اما موشکهایی که بیش از همه صهیونیستها را نگران میکند، موشکهای «اسکاد» هستند که آخرین نسخه آن بیش از 700 کیلومتر برد دارد و میتواند تمام اهداف حیاتی و حساس داخل فلسطین اشغالی را مورد اصابت قرار دهد. علاوه بر آن حزبالله چندین سامانه موشکی ضد تانک در اختیار دارد که میتواند تیپ زرهی ارتش اسرائیل را فلج کند. در همین زمینه رسانههای مقاومت چند روز قبل تصاویری از سامانه موشکی ضد تانک «ثارالله» را منتشر کردند. این سامانه یک سلاح ضد زره است که برای شلیک موشکهای کورنت در نظر گرفته شده است. این سامانه از دو پرتابگر تشکیل شده و دقت اصابت و انهدام اهداف و قابلیت استفاده در روز و شب را دارد و به راحتی قابل جابجایی و مانور است.
این سامانه دو موشک پشت سر هم شلیک میکند؛ به طوری که با اختلاف کسری از ثانیه به هدف اصابت میکنند و هدف هر چقدر هم که مستحکم باشد کاملا منهدم میشود. برد این سامانه حدود 10 کیلومتر است. علاوه بر این، حزب الله دارای موشکهای زمین به دریا با انواع و بردهای مختلف است که میتواند کشتیها و قایقهای نظامی اسرائیل را مورد اصابت قرار دهد و منهدم کند؛ همانطور که در جنگ جولای 2006 اتفاق افتاد و ناوچه «ساعر 5» رژیم صهیونیستی در مقابل سواحل شهر صور هدف قرار گرفت و منهدم شد.
به گفته منابع اسرائیلی و آمریکایی، حزبالله در حال حاضر سامانههای موشکی ضد کشتی از انواع مختلف مانند موشک «نور» با برد 200 کلیومتر، موشک «قادر» با برد بیش از 300 کیلومتر و نیز موشک روسی «یاخونت» در اختیار دارد که برد نسخه اول آن به بیش از 300 کیلومتر میرسد و یکی از بهترین موشکهای ضد کشتی جهان است. علاوه بر آن حزبالله موشکهای دیگری نیز در اختیار دارد که برد آنها به 1000 کیلومتر نیز میرسد که قابل شلیک از سکوهای ثبات و متحرک هستند و خطری ویرانگر برای ناوهای اسرائیلی در جنگ بعدی محسوب میشوند.
سامانههای پدافند هوایی پیشرفته حزبالله نیز بخش دیگری از توانمندیهای نظامی این حزب محسوب میگردد که نوع یا تعداد دقیق آنها فاش نشده است و به نظر میرسد در جنگ احتمالی بعدی به شدت موجب غافلگیری رژیم صهیونیستی گردد.برخی منابع اسرائیلی اعلام کردند که حزبالله دارای موشکهای زمین به هوای شانهای است که میتوانند هدف را از مسافت 5 کیلومتری و ارتفاع 3.5 کیلومتری رهگیری کنند.
یگان پهپادی حزبالله؛ کابوس جدید صهیونیستها
علاوه بر موشکهای تهاجمی و دریایی و دفاعی، حزبالله بیش از 2000 پهپاد از انواع مختلف در اختیار دارد که بخش بزرگی از آنها تهاجمی هستند.این پهپادها در ابتدا برای مأموریتهای شناسایی هوایی طراحی شده بودند، اما امروزه با توسعه فناوریها و پیوند آنها با هوش مصنوعی وارد عصر جدیدی شدهاند و میتوانند دقیق و نابودکننده باشند، بهعنوان مثال این پهپادها میتوانند اهداف حساسی مانند رادارهای متصل به سامانههای دفاعی را مورد اصابت قرار دهند و آنها را فلج کنند. حتی مهم نیست که نیمی از این پهپادها به هدف مورد نظر اصابت نکنند بلکه حتی اصابت نصف این پهپادها به هدف نیز نتایج مطلوب را محقق میسازد.
پهپادهای حزبالله از نظر دقت، سرعت، مدت پرواز، برد و وزن مواد منفجرهای که میتوانند حمل کنند، علاوه بر ارائه تکنیکهای راداری و هوش مصنوعی بهطور مداوم در حال توسعه هستند و در زمینه جنگ الکترونیک نیز مورد استفاده قرار میگیرند. البته حزبالله هرگز اطلاعات دقیقی از توانمندی نظامی خود ارائه نداده است و سالهاست که صهیونیستها بیش از خود حزبالله به بررسی و تحلیل پروژه توسعه پهپادهای مقاومت لبنان پرداختهاند.
یگان رضوان؛ نیروهای نخبهای که خواب را بر اشغالگران حرام کردهاند
افزون بر آن حزبالله دارای نیروی زمینی قدرتمندی است، به ویژه یگان نخبه «رضوان» که کارشناسان نظامی رژیم صهیونیستی آن را یکی از کارآمدترین یگانهای رزمی در جهان توصیف میکنند و نیروهای این یگان مهارتهای رزمی بینظیری دارند. صهیونیستها توجه زیادی به یگان رضوان حزبالله داشته و همواره در تلاش برای کسب اطلاعات درباره آن بودهاند. طبق اطلاعاتی که محافل و مراکز صهیونیستی از یگان رضوان به دست آورده و منتشر کردهاند، تعداد نیروهای این یگان حدود 2500 نفر تخمین زده میشود که همه آنها در دورههای تخصصی در زمینه تک تیراندازی، استفاده از سلاحهای ضد تانک و تردد در مناطق کوهستانی و انجام ماموریتهای نظامی آموزش دیدهاند.
بر اساس این اطلاعات، نیروهای یگان رضوان در نبردهای سوریه حضور داشته و کنار نیروهای روسیه با تروریستها میجنگیدند و آموزشهای نظامی تخصصی دریافت کردهاند. این یگان نقش برجستهای در آزادسازی اراضی سوریه از شر تکفیریها داشت.
با توجه به شناخت سران دشمن صهیونیستی از توانمندیها و قابلیتهای نظامی حزب الله، آنها کاملاً آگاهند که رویارویی با این حزب در هر جنگ پیش رو دشوار و سخت خواهد بود و پیامدهای آن برای اسرائیل قابل مقایسه با جنگ 33 روزه نیست. به ویژه اینکه حزبالله از آن زمان تاکنون معادلات بازدارندگی موثری ترسیم و مهارت های زیادی در زمینه جنگ مدرن نیز کسب کرده است.
این تنها بخشی از قدرت نظامی حزبالله بود که به آن اشاره کردیم و همانطور که گفته شد مقاومت لبنان اغلب اطلاعات زیادی از تواناییهای نظامی خود منتشر نمیکند و صهیونیستها و آمریکاییها همواره در پی کسب اطلاعات در این زمینه هستند. اما در صورتی که بنا به هر دلیلی جنگ سوم میان ارتش رژیم صهیونیستی و حزبالله اتفاق بیفتد، گزینههای مقاومت چه خواهد بود؟
از نظر صهیونیستها رفتن به چنین جنگی بدون شک به معنای آن است که جبهه داخلی اسرائیل در معرض ضربات عظیم و دردناکی قرار خواهد گرفت؛ به ویژه در صورت طولانی و گسترده شدن جنگ که به حد فروپاشی جبهه داخلی این رژیم میرسد. در این میان حزبالله طیف گستردهای از گزینههای تهاجمی را در اختیار دارد که از طریق آنها میتواند به هرگونه تجاوز احتمالی اسرائیل پاسخ دهد و استفاده از این گزینهها بستگی به اندازه و نوع نبردی دارد که باید انجام شود.
با توجه به حجم توانمندیهای بزرگی که حزبالله در سطح نظامی دارد که در بالا به برخی از آنها اشاره کردیم و بر اساس آنچه از اظهارات و تهدیدهای سید حسن نصرالله، دبیرکل حزبالله درباره بازگرداندن اسرائیل به «عصر حجر» میشنویم، میتوان انتظار داشت که حزبالله در تقابل بعدی به مجموعه وسیعی از گزینههای نظامی تهاجمی متوسل شود که ستون فقرات رژیم اشغالگر را هدف قرار خواهد داد، به ویژه گزینهای که مربوط به ورود نیروهای یگان ویژه رضوان به منطقه الجلیل در شمال فلسطین اشغالی است؛ سناریویی که اشغالگران از آن وحشت دارند.