اندیشه‌های امام خمینی بهترین پادزهر برای سکولاریسم است

سکولاریسم می‌خواهد ما را از حرم خدا و معنویت گسیخته و گسسته کند و همه تلاش‌های پیر رازدان و مرشد روشن ضمیر ما حضرت امام خمینی(ره) که در این دیار خدایی به عمل آورد برای همین بود که حرم بماند قداست بماند، پاکی و تقدس و دیانت بماند. سکولاریسم یعنی نوعی طرز فکر و اندیشه و مرام و مسلک و مشرب که می‌کوشد دین را از متن زندگی حذف و محو کند و اگر نتواند به حاشیه براند و آن را به صورت امری طفیلی درآورد. این را تالکوت پارسونز استاد کرسی جامعه شناسی دانشگاه هاروارد می‌گوید. خصوصی کردن و شخصی کردن دین یعنی ابعاد اجتماعی و فرافردی و فراشخصی دین را نفی کردن و دین را به صورت امری سلیقه‌ای شخصی و فردی درآوردن که فردی می‌تواند آن را بپسندد یا نپسندد.

فلسفه سکولاریسم

سکولاریسم یک ایدئولوژیست با تمام ویژگی‌هایی که برای ایدئولوژی برشمرده‌اند و یک فلسفه است. مقصود از فلسفه این است که مبانی و پیش فرض‌های انسان شناختی، جامعه شناختی و معرفت شناختی دارد مبانی و پیش فرض‌های هستی شناختی و آنتولوژیک هم دارد؛ یعنی نوعی تلقی از انسان، طبیعت، هستی، جامعه، ارزش‌ها، جایگاه انسان نسبت انسان با هستی و تاریخ و طبیعت و خدا دارد.

امروزه بین بعضی روشنفکران ما این تفکر هست که می‌گویند ما فقط خدا را قبول داریم، دیگر به شریعت و احکام و دستورات شرعی کاری نداریم و تحمل این قید و بندها را هم نداریم . نوعی فقه ستیزی در بین این افراد مشاهده می‌شود که گاه دیده‌اید مثلاً می‌گویند ما حکومت فقهی، اسلام فقهی، اسلام فقاهتی و دین فقهی و مدیریت فقهی را قبول نداریم. این امور را باید علم و عقل بشری انجام دهند و البته قالب این روشنفکران بسیار فقه ناشناس و فقه ناسپاس هم هستند؛ یعنی واقعا شناخت درستی از علم فقه و تاریخچه و جایگاه و نقش آن ندارند و لذا  از بی‌شناختی فقه ستیزی می‌کنند که خود خطای مضاعف و جرم افزون‌تری است. در باب سکولاریسم بنده معتقدم پادزهر این قضیه عرضه صحیح الهیات اصیل، فلسفه اسلامی و عرفان حماسی و جامعه‌گرای حضرت امام است که باید به شدت و قوت تقویت شود و این رسالت سنگین عالمان دینی و مدرسان حوزه‌های علمیه است. این را دیگر نباید از روشنفکر جماعت انتظار داشت.

منبع: کتاب دین و فرهنگ از همایون همتی