پای درد دل یک پرستار؛ دعای خیر بیماران دستگیر زندگی‌ام است

شبانه‌روز بیدار است، گوشش به زنگ صدای بیمار و دلهره از اینکه نکند صدایش کند و نشنود، تا پای جای می‌رود تا بیماری که به او سپردند بدون کوچکترین مشکلی دوران درمانش را در بیمارستان سپری کند.دست خودش نیست عشق او را به این وادی کشانده؛ به وادی ایثار و از خودگذشتگی.

به بهانه مصاحبه در خصوص روز پرستار راهی بیمارستان شفا کرمان می‌شوم  تا پای صحبت‌های یکی از پرستاران بنشینم.

شکوفه شمس‌الدینی پرستار اورژانس این بیمارستان است، ابتدا از پیوند زندگی شخصی و شغل پرستاری تعریف می‌کند و می‌گوید: یک فرزند ۳ ساله دارم و گاهی اوقات شرایط واقعا سخت می‌شود و همیشه در تلاش هستم که بتوانم تعادل مناسبی بین این دو ایجاد کنم چراکه ساعات کاری زیادی داریم و برخی روزها واقعا خسته می‌شوم.

او از عشق و علاقه‌اش به شغل پرستاری سخن به میان می‌آورد و ادامه می‌دهد: زمانی که پشت کنکور بودم فقط به عشق پرستاری درس می‌خواندم و علاقه زیادی به این رشته داشتم و اکنون نیز با وجود تمام سختی‌ها با علاقه به بیمارستان می‌آیم و با عشق کار به بیماران رسیدگی‌ می‌کنم.

حضرت زینب(س)، الگوی به تمام معنا برای تمام پرستاران

وی با تاکید بر الگو پذیری تمام پرستاران از سیره و سبگ زندگی حضرت زینب(س) افزود: در تمام این سال‌هایی که در این لباس خدمت می‌کنم همیشه سیره زندگی ائمه اطهار را الگو قرار قرار داده‌ام و مانند ایشان صبر و بردباری را نقشه راه خود کرده و با تمام توان خود به بیماران خدمت‌رسانی می‌کنم تا بیماران علاوه بر رنج بیماری، درد دیگری را تحمل نکنند.

دعای خیر بیماران بدرقه راه پرستاران

این پرستار اورژانس از شیرینی‌های این شغل سخن به میان می آورد و می‌گوید: هر زمانی که بیماری دعای خیر می‌کند با تمام وجود خدا را شکر می‌کنم که من را در این جایگاه قرار داده تا نقشی در نجات انسان‌ها ایفا کنم و اثرات دعای بیماران را در زندگی شخصی خود نیز به وضوح دیده‌ام، چراکه گره‌های زندگی طوری باز شدند که حتی تصور نمی‌کردم.

جامعه پزشکی، خط مقدم مبارزه با کرونا

وقتی که از دوران کرونا از او سؤوال می‌کنم، آهی می‌کشد و ادامه می‌دهد: در زمان کرونا بخش اورژانس در خط مقدم مبارزه با ویروس کووید بود و خوب یادم هست در موج پنجم کرونا بیماران متعددی با تب‌ بالای ۴۰ درجه، شرایط جسمانی نامناسب و در نیمه شب به بیمارستان مراجعه می‌کردند و حتی برخی بیماران به علت نبود تخت روی صندلی بودند و اقدامات درمانی را برای آنان انجام می‌دادیم و این بخشی از ماجرا بود و دوری از خانواده و کار سنگین چندین ساعته در لباس‌های مخصوص پلاستیکی هم از سوی دیگر شرایط را واقعا سخت کرده‌ بود. خدا را شکر که این بیماری تمام شد.

انگیزه ادامه راه پرستاری فقط پاداش معنوی آن است

 شمس‌الدینی با تاکید بر اینکه ارزش معنوی این شغل بسیار بالاست، ابراز کرد: در کنار تمام سختی‌ها، پرستاری ارزش معنوی و اخروی کمک‌رسانی به بیماران و نجات افراد بسیار ارزشمند است و در روایات اسلامی این بسیار مورد ستایش قرار گرفته و امیدوارم که در زندگی نیز بتوانیم زینب‌وار عمل کنیم و باری از دوش بیماران برداریم.

از این پرستار اورژانس در خصوص خاطره‌ای از دوران کاری‌اش سؤوال می‌کنم و او لبخندی می‌زند و در ذهن خود دنبال خاطره می‌گردد و به اتفاقی جالب از شغل خود اشاره می‌کند و می‌گوید: یادم هست یک روز بیماری بدحال حدود ۵۴ ساله با کد CPR یا کد احیا آوردند و من آن روز ۴۵ دقیقه در حال احیا بودم و بیمار به زندگی برگشت و در حتی هوشیار شد و از من و تیم احیا با دعای خیر تشکر کرد و آن زمان تمام خستگی از تن من بیرون رفت حس خوب وصف نشدنی داشتم.

عدم تناسب در حقوق پرداختی و میزان کار پرستاران

این پرستار اورژانس از مسؤولان نیز گلایه داشت و ابراز کرد: میزان حقوق دریافتی پرستاران با میزان سختی کار و تورم زندگی همخوانی ندارد و بسیاری از پرستاران از این امر ناراضی هستند و از مسؤولان می‌خواهم که فکری به حال این مسأله کنند.

ویژگی‌های یک پرستار خوب از دید یک پرستار مهربان

وی در خصوص ویژگی‌های یک پرستار خوب ابراز کرد: در وهله نخست پرستار باید با اخلاق و دلسوز بوده و حال مریض را درک کند و در وهله دوم علم کافی داشته باشد و درک خوبی از شرایط بیمارستان و نیازهای بیماران پیدا کند.

به‌راستی که اینان فرشته‌هایی زمینی‌اند که با لباس سفید هر روز به جامعه خدمت می‌کنند، فرقی نمی‌کند در خط مقدم مبارزه با کرونا و یا در پشت جبهه‌های جنگ و یا در همین بیمارستان‌ها و مراکز درمانی این شهر، هرجا که بروند رسالت فداکاری خود را از یاد نمی‌برند.