دو رویکرد سنتی محض و تفکر سنتی الحادی در مقابل نواندیشی دینی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام عباس ایزد پناه، استاد حوزه و دانشگاه، پانزده بهمن ماه، در نشست تخصصی نواندیشی دینی در ایران با رویکرد فقهی، التفات علم و عقلانیت یا تعامل مستمر با مقتضیات زمان در دین پژوهی را از تعاریف نواندیشی دینی دانست و افزود: بی توجهی به علم و عقلانیت و زمان آگاهی نقطه مقابل نواندیشی دینی است.

وی با رد تناقض بین واژه روشنفکری دینی گفت: دو رویکرد، نگرش و گرایش سنتی محض و تفکر سنتی الحادی در مقابل نواندیشی دینی است.

پژوهشگر ونویسنده کتب معارفی، جریان نو اندیشی تجدد گرا، جریان نو اندیشی دینی سنت گرای قدرت مدار و جریان نو اندیشی دینی جامع نگر علم گرا را سه جریان نواندیشی دینی، معرفی و خاطر نشان کرد: جریان سوم با وجود آسیب هایی نظیر بریدگی بررسی های روبنایی از مبانی اصول و بریدگی از علوم و منابع برون فرقه ای بهترین جریان است.

وی تاویل قرآن و سنت به نفع علم و عرف در جریان اول و فداکردن علم و دین درجهت مسایل سیاسی و جناحی در جریان دوم را از پیامدهای این دو جریان برشمرد.

عضو هیات علمی گروه فلسفه با بیان اینکه تفکرات ابن سینا، علامه طباطبایی، استاد مطهری و امام راحل درجریان سوم جای دارد، گفت: جریان نو اندیشی دینی جامع نگر علم نگر به طور جدی بر علم و دین محوری در سیاست نظری و عملی اصرار می ورزد.

وی با اشاره به اینکه تبین رابطه فقه موجود با کلام، عرفان و فلسفه ضروری است، ابراز داشت: در فقه دچار مشکلات زیر ساختاری و بنیادی هستیم. /921/پ202/ع