گرم‌ترین و دلنشین‌ترین روز سال برای مردم قم

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، ۱۹ دی هرسال برای مردم قم، گرم‌ترین روز سال است؛ چراکه خورشید ولایت باز بر این مردم جلوه‌گر می‌شود و هزاران مرد و زن و پیر و جوانی که از قم خود را به نمایندگی از مردم قم به بیت رهبری رسانده‌اند، تجدید بیعت خود را با خضوع در برابر رهبری و مشتی کوبنده علیه مستکبرین اعلام و فریاد می‌کنند.

 

امسال توفیق شد من هم همچو قطره‌ای در این دریای خروشان انقلابی از قم رهسپار آن حسینیه‌ی نورانی شوم. با اینکه آغاز دیدار ساعت ده و نیم بود؛ اما اغلب مردم با اتوبوس و عده‌ای با خودروی شخصی یک ساعتی قبل از اذان صبح حرکت را آغاز کرده بودند؛ از شدت اشتیاق زیارت، ولی امر مسلمین جهان.

 

اذان صبح که شد نمازخانه بین راهی، مملو از جمعیت بود؛ چند برابر تعدادی که داخل نمازخانه بودند بیرون به انتظار ایستاده بودند تا نوبت آن‌ها هم بشود و بتوانند نماز بخوانند؛ برخی که اشتیاق شدیدتر و شتاب بیشتری برای رسیدن داشتند تکه مقوایی پیدا کردند به عنوان سجاده و قامت بستند برای نماز. انگار نه انگار زمستان است و سرمایی، گرمای اشتیاق این دیدار بگونه‌ای وجودشان را فراگرفته بود که شاید اگر برف هم می‌آمد سوز و سرمای آن را حس نمی‌کردند.

اندکی پس از طلوع آفتاب بود که رسیدیم و با سیل جمعیت وارد بیت رهبری می‌شدیم. به چهره‌ها که نگاه می‌کردی غرق سرور و مست حضور در این بزم نورانی بودند.

 

آرام آرام شعار‌ها گرم و پرطنین شدند: «حزب فقط حزب علی، رهبر فقط سید علی»، «خامنه‌ای کوثر است؛ دشمن او ابتر است»، «ای رهبر آزاده آماده‌ایم آماده...».

 

سرودی چهاربندی بود که در برگه‌ای دو رو چاپ و توزیع شده بود؛ به نگاه اول سرود طولانی‌تر از انتظار برخی می‌آمد؛ اما محتوای آیینی و حماسی و شهدایی آن، مردم را سریع جذب و همراه کرد و با همه وجود سرود را همخوانی کردند.

 

دقایق ساعت رسید به ۱۰:۲۷ که خورشید ولایت بر همه ما طلوع کرد و تک تک ذرات حاضر در حسینیه -که ما باشیم- را به سمت خود واله و شیدا ساخت.

یکی اشک شوق می‌ریخت و شعار می‌داد یکی بغض داشت؛ خلاصه که همه بی‌اختیار بندبند وجودشان مست این حضور بود.

آقای نورانی و مهربان ما با لبخند پدرانه و سراسر پرمحبتش استقبال گرمی از حضار کردند.

 

بیانات آقا حول محور «نقش‌آفرینی مردم» بود. معجزه‌ای که ناشدنی‌های اجتماعی را همیشه شدنی ساخته و به خوبی نشان داده چگونه هیچ جایی برای ناامیدی و دلسردی باقی نمی‌گذارد.

اگر ۱۹ دی ۵۶ معجزه کرد که طی یک سال انقلاب به پیروزی رسید؛ اگر غزه صد روز ایستادگی کرد و نشان داد اسرائیل خبیث با آن همه امکانات هیچ دستاوردی طی ۱۰۰ روز وحشیانه‌ترین جنایت‌ها نداشته است، همه بخاطر نقش‌آفرینی مردم است.

 

آقا فرمودند «به میدان آوردن مردم» از کار‌های اختصاصی امام راحل بود و این امام بود که این را به ما (علما و خواص و همگان) یاد داد؛ که البته امام هم شاگرد مکتب امیرالمؤمنین است و در فرمان حضرتش به مالک اشتر درباره نقش عامه‌ی مردم مفصل گفته شده است. بدنه اجتماعی مردم که تکیه‌گاه دین و ذخیره‌ای محکم مقابل دشمن است.

 

قدرت سیاسی احزاب و گروه‌های سیاسی گاهی آنچنان در اذهان عمومی خودنمایی می‌کند؛ که بسیاری ممکن است مرعوب آن شوند و هر حرکتی خارج از این فضا‌های ساختگی سیاسی را محکوم به شکست بدانند. طبعا محدود به این زمانه هم نیست و از گذشته بوده است. آقا فرمودند امام راحل هم که می‌خواست حرکت انقلابی خود را آغاز کند سراغ مردم رفت؛ نه سراغ احزاب و گروه‌های سیاسی. امام حتی به علما و خواصی که روی قدرت احزاب سیاسی حساب باز کرده بودند یا با آن‌ها حشر و نشری داشتند تذکر می‌داد. برای همین هم امام پیروز شد.

امام بین تفریطِ گوشه عزلت گزیدن و یأس از این که حرکت‌های اجتماعی فایده‌ای ندارد و بین افراطِ دل بستن به احزاب سیاسی و استفاده از آنها، راه میانه و پرقدرت به میدان آوردن توده اجتماعی مردم را برگزید و به خوبی هم موفق شد. کما اینکه امروز هم در غزه، پشتیبان یک گروه کوچک نظامی، مردم آنجا هستند که این حادثه‌ی عظیم را رقم زدند.

 

سیاست راهبردی دشمن دقیقا نقطه مقابل مدل حرکتی امام بود. سیاست راهبردی امام این بود که با روشنگری و معرفت‌افزایی، مردم را به صحنه می‌آورد، اما دشمنان مردم را از صحنه خارج می‌کردند. نمونه‌های تاریخی آن فراوان‌اند؛ مثل کودتای رضاخان علیه قاجار به کمک انگلیس، استحاله‌ی فرهنگی که رضاخان به کمک انگلیس آغاز کرد، به تخت سلطنت نشستن محمدرضا توسط انگلیس، کودتای ۲۸ مرداد و بازگشت مجدد محمدرضا پهلوی به کمک انگلیس و آمریکاو. همه این‌ها نمونه از میدان خارج کردن مردم است.

 

امروز اگر ملت ایران عزت و پیشرفت دارند؛ اگر کشور عزیزمان در منطقه به عمق راهبردی دست یافته است همه و همه بخاطر حضور مردم در صحنه است.

 

اشاره آقا درباره عقب‌ماندگی‌های اقتصادی و کاستی‌های آن هم خیلی قابل توجه است. آنجایی که در اقتصاد عقب ماندیم هم به دلیل در صحنه نبودن مردم است؛ چه اینکه مسؤولین باید مردم را در صحنه می‌آوردند و کوتاهی کردند مثل سیاست‌های کلی خصوصی‌سازی که آقا ابلاغ کردند و برخی دولتمردان بجای اجرای درست، کاری کردند که نصف آن‌ها فاسد از آب درآمد و مردم به صحنه اقتصاد آورده نشدند؛ چه اینکه مردم با حضور کم‌رنگ در انتخابات باعث شدند افرادی سر کار بیایند که اقتصاد اینچنین شود.

امروز هم دشمن با انواع حیله‌های رسانه‌ای دنبال از صحنه خارج کردن مردم است؛ با تعمیم نقاط منفی، به رخ کشیدن کمبود‌های اقتصادی، ترساندن مردم از قدرت‌های استکباری، ایجاد شکاف و دوقطبی و همچنین بی‌اعتنا کردن مردم به دین و تشرّع.

 

فرمان صریح رهبری به یکایک ما برای مقابله با این حرکت خبیثانه دشمن این بود که هرکسی صدا و زبان گویا و مخاطبی دارد باید تواصی (سفارش) به حق داشته باشد. رمز پیروزی ما استمرار حضور مردم در صحنه بوده و خواهد بود. آوردن مردم به صحنه نیاز به جهت‌دهی دقیق و توانبخشی معرفتی به آن‌ها دارد. همانطوری که در طراحی موشک، آن را نقطه‌زن طراحی می‌کنند، هدف از به صحنه آوردن مردم هم باید دقیق و مشخص باشد نه اهداف مبهم.

 

امروز هدف از آوردن مردم به میدان، حاکمیت مردم، عزت ملی، صلاح کامل ملت ایران و اعتلای ملت و مقابله با استکبار است. ۱۵ سال کار امام و یاران امام روشنگری در همین زمینه‌ها بود؛ یعنی توانبخشی معرفتی به مردم؛ امروز هم طلاب فاضل و اساتید حوزه و دانشگاه باید در این زمینه حرکت کنند.

 

حلاوت این دیدار بقدری گوارا و دلنشین بود که نفهمیدیم ساعت چگونه طی شد و دیدار به پایان رسید...

 

جمال نصیری فرد