تنبیه دسته جمعی

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، در روز 13 فروردین ماه ۱۴۰۳ (۱ آوریل ۲۰۲۴ میلادی) رژیم غاصب صهیونیستی با حمله هوایی به ساختمان کنسولی سفارت ایران اسلامی در دمشق، سردار سرتیپ پاسدار محمدرضا زاهدی و معاون او سردار محمدهادی رحیمی و تعدادی دیگر از پاسداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - که به صورت رسمی و قانونی در کشور سوریه حضور داشتند - به شهادت رسیدند.

به دنبال این ماجرا ایران اسلامی تصمیم به تنبیه متجاوز و انتقام سخت از رژیم صهیونیستی گرفت و تصمیم خود را آشکارا و به صورت کاملا رسمی به افکار عمومی ایران اسلامی و جامعه جهانی اعلام کرد.

ایران اسلامی ابتدا با ایجاد جنگ روانی بر رژیم صهیونیستی مدتی را برای اجرای حملات خود به رژیم صهیونیستی به تاخیر انداخت و این فرصت سبب شد تا علاوه بر این که ایران در جنگ روانی خود با رژیم صهیونیستی به موفقیت هایی دست پیدا کند، اسرائیل نیز توانست با همفکری و همکاری کشورهای هم پیمان و دیگر دشمنان انقلاب اسلامی ایران، فرصتی برای مواجهه با عملیات انتقامی ایران به دست آورد و با بکارگیری تدابیر لازم برای انهدام حملات انتقامی ایران اسلامی، زمان و فرصت کافی برای رویارویی داشته باشد.

می توان گفت که در طول مدت زمانی که ایران اسلامی خبر قطعی حمله خود به سرزمین های اشغالی را اعلام کرد، در واقع بعد از گذشت مدت 13 روز اطلاع و آگاهی دشمنان از حمله تنبیهی ایران به اسرائیل، آمادگی حداکثری دشمنان را به دنبال داشت و اسرائیل و همه هم پیمانان او برای دفاع در برابر انتقام ایران به میدان آمدند؛ اما آنچه اتفاق افتاد این بود که ایران اسلامی با بکارگیری حداقل ترین تکنولوژی از میان تسلیحات نظامی پیشرفته ای که داشت و با کمترین سرعت موجود در پهپادهای خود، در برابر تمام دارایی پدافندی اسرائیل، آمریکا، انگلیس و همه هم پیمان های آنان، پا به عرصه انتقام گذاشته و توانست از همه امکانات و توانایی های آنان عبور کرده و هیمنه پوشالی قدرت و قوت آنان را به باد دهد.

مسئولان نظامی رژیم صهیونیستی حداکثر تلاش خود را برای مواجهه با عملیات انتقامی ایران به کار بستند که حضور تعدادی از شناورهای رزمی ارتش تروریستی آمریکا به فواصل نزدیکتر به سرزمین‌های اشغالی و دعوت از فرمانده سنتکام و مستشاران مختلف برای حضور در سرزمین های اشغالی، از جمله تلاش آن برای مقابله با حملات ایران بود.

هرچند سپاه پاسداران در این عملیات از تسلیحات قدیمی تر و سطح پایین خود استفاده کرد؛ اما رژیم غاصب صهیونیستی و شرکای آن، ناچار شدند هرآنچه در توان دارند برای دفاع در برابر حمله پرحجم ایران بکار گیرند و با آخرین تکنولوژی دفاعی خود به مقابله برخیزند؛ ولی - با وجود فرصت بسیار دشمنان برای اجرای پدافند دفاعی از آسمان عراق تا سرزمین های اشغالی -  نه تنها نتوانستند از فرود آمدن بسیاری از موشک ها و پهپادهای ایران اسلامی جلوگیری کنند؛ بلکه اطلاعات مختلف و بسیاری از توان عملیاتی آنها نیز افشا شده و به دست نیروهای انقلاب اسلامی افتاد.

عملیات وعده صادق ثابت کرد که کمک های مالی، اطلاعاتی، تسلیحاتی و پشتیبانی دولت های اروپایی و آمریکا نمی تواند از اسرائیل و پایگاه های اطلاعاتی و عملیاتی آنان محافظت کند.

کشورهای اروپایی نیز با پی بردن به ظهور قدرت جدید بین المللی ایران اسلامی، ضمن ناامیدی از توان مقابله خود با ایران اسلامی و جلوگیری از شکل گیری تمدن نوین اسلامی، دریافتند که دیگر نمی توانند از اسرائیل غاصب حمایت کرده و در مقابل قدرت ایران اسلامی توان مقابله داشته باشند.

عملیات وعده صادق نوعی تنبیه عمومی برای کشورهای حامی اسرائیل بود و نه تنها قدرت و هیمنه افسانه ای اسرائیل را به باد داد؛ بلکه ابهت و ابرقدرتی کشورهای حامی اسرائیل را نیز از بین برد و با تغییر چهره اسرائیل و استکبار جهانی ثابت کرد که ایران اسلامی می تواند با بهره گیری از حداقل ترین توان و قدرت خود، با جدیدترین و آخرین تکنولوژی استکبار جهانی و هم پیمان آنها، مقابله کرده و به تنهایی با همه آنان تا شکست نهایی، رودررو شوند.