کشتی‌های اسرائیلی که طعمه پهپاد‌های ایرانی شدند

در حالی که این روز‌ها چگونگی پاسخ ایران به ترور شهید هنیه در تهران همچنان به‌عنوان چالشی برای تل‌آویو و واشنگتن مطرح است، بررسی روند‌ها و رویکرد‌های منطقه‌ای نشان می‌دهد تهران در مواجهه با تهدید‌های طرف مقابل دست بازی دارد و در حوزه‌های مختلف قادر به پاسخگویی راهبردی بوده و از توان بازدارنده قابل‌توجهی برخوردار است.

یکی از حوزه‌های عملکرد ضدایرانی محور واشنگتن – تل‌آویو طی سال‌های اخیر، انجام اقدام‌های تنش‌زا و تهدید محور در آبراهه‌های بین‌المللی در جنوب ایران، از خلیج‌فارس گرفته تا دریای عمان و دریای سرخ است که سردار حسین سلامی، فرمانده کل سپاه روز شنبه و درجریان بازدید رئیس‌جمهور از قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا (ص) به تشریح نمونه‌هایی از آن پرداخت.

سردار سلامی دراین دیدار ضمن تشریح روایتی از نبرد کشتی‌ها میان ایران و رژیم‌صهیونیستی طی سال‌های اخیر، به این نکته مهم اشاره کرد که به‌دنبال پاسخ ایران به هدف قرار دادن کشتی‌ها ایرانی ازسوی رژیم‌صهیونیستی، پس از زدن ۵ کشتی اسرائیلی ازسوی ایران، صهیونیست‌ها به ایران پیام دادند که نبرد کشتی‌ها را متوقف خواهند کرد.

در ادامه به بررسی روایت‌هایی از نبرد کشتی‌ها میان ایران و اسرائیل طی سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ به اوج خود رسید، می‌پردازیم.

روایت اول: توقیف کشتی اسرائیلی

۲۵ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ بود که نیروی دریایی سپاه پاسداران یک کشتی باری مرتبط با رژیم‌صهیونیستی را در منطقه خلیج‌فارس، حوالی تنگه هرمز توقیف کرد. در آن مقطع برخی منابع خبری اعلام کردند این کشتی باری که «ام. اس. سی. آریز» (MSC Aries) نام دارد و با پرچم کشور پرتغال فعالیت می‌کرده، متعلق به شرکت «زودیاک ماریتیم» با مالکیت «ایال اوفر»، میلیاردر اسرائیلی است.

روایت دوم: حمله با شاهد ۱۳۶؟

۴ آذرماه ۱۴۰۲ رسانه‌های آمریکایی از حمله پهپادی به کشتی «سی. ام. ای. سی. جی. ام» متعلق به یک میلیاردر اسرائیلی در اقیانوس هند خبر دادند. به‌دنبال این حادثه، برخی مقام‌های نظامی آمریکایی، نامی از آنها برده نشد، در گفتگو با رسانه‌های این کشور ادعا کردند این کشتی، که با پرچم مالت و در آب‌های بین‌المللی در حال حرکت بوده، توسط یک پهپاد انتحاری شبیه شاهد۱۳۶ ایرانی مورد هدف قرار گرفته‌است.

روایت سوم: حمله در اقیانوس هند

در دوم دی‌ماه ۱۴۰۲ یک کشتی تجاری مرتبط با اسرائیل در آب‌های اقیانوس هند هدف حمله پهپادی قرار گرفت. در آن مقطع شرکت «آمبری» اعلام کرد نفتکش وابسته به اسرائیل با پرچم لیبریا از عربستان سعودی به سمت هند در حرکت بوده‌است. به‌دنبال این حمله منابع خبری اسرائیلی مدعی شدند پهپادی که یک کشتی تجاری در اقیانوس هند را هدف قرار داده، به صورت مستقیم از ایران شلیک شده‌است.

روایت چهارم: دو هدف اسرائیلی

در ۱۴ دی‌ماه ۱۴۰۲ بود که رسانه‌های اعلام کردند دو کشتی اسرائیلی، یکی در شمال‌غربی مالدیو و دومی در ۲۰۰ مایلی وراوال هند، هدف حمله قرار گرفته‌اند. به‌دنبال حمله به کشتی‌های «چم سیلیکون» متعلق به شرکت ACE که با پرچم لیبریا حرکت می‌کرد و «پاسیفیک گلد» متعلق به Eastern، برخی منابع منطقه‌ای ادعا کردند این دو کشتی اسرائیلی ازسوی سپاه پاسداران و در واکنش به ترور‌های اخیر فرماندهان مقاومت ازسوی رژیم‌صهیونیستی انجام شده‌است.

روایت پنجم: نفتکش میلیاردر اسرائیلی زیر ضربه

شامگاه بیست‌وچهارمین روز آبان‌ماه ۱۴۰۱ بود که حمله به یک نفتکش متعلق به میلیاردر اسرائیلی خبرساز شد. به‌گفته منابع خبری، نفتکش «پاسیفیک زیرکون» متعلق به «ایال اوفر» اسرائیلی ازسوی یک پهپاد انتحاری مورد حمله قرار گرفته‌است. به‌دنبال این حمله، مقام‌های اسرائیلی و آمریکایی، جمهوری‌اسلامی را مسئول حمله به این نفتکش عنوان کردند. براین اساس هم بود که ژنرال مایکل اریک کوریلا، رئیس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا در گفت‌وگویی با رسانه‌های آمریکایی، ادعا کرد که «ایران پشت این حمله بوده‌است».

روایت ششم: حمله به کامپو اسکوئر

در آخرین روز‌های بهمن‌ماه ۱۴۰۱ یک نفتکش مرتبط با میلیاردر اسرائیلی در دریای عمان هدف حمله قرار گرفت؛ حمله‌ای که غربی‌ها ادعا کردند ازسوی ایران هدایت شده‌است. ۲۱ بهمن‌ماه بود که شبکه انگلیسی بی. بی. سی مدعی شد کشتی تجاری «کامپو اسکوئر»، متعلق به شرکت کشتیرانی «زودیاک ماریتیم»، که «ایال اوفر» اسرائیلی مدیریت می‌شود، دراین منطقه هدف حمله قرار گرفته است. دراین گزارش به نقل از مقام‌های نظامی آمریکا ادعا شد که این حمله ازسوی چند شناور و پهپاد ایرانی انجام شده‌است. براین اساس هم بود که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی چند روز بعد در نشست هفتگی کابینه این رژیم، ایران را مسئول حمله به نفتکش اسرائیلی اعلام کرد.

روایت هفتم: حمله به مرسر استریت

در هفتم مردادماه ۱۴۰۰ کشتی «مرسر استریت»، که در مالکیت ژاپن و در اجاره یک شرکت صهیونیستی به نام «زودیاک» بود، در آب‌های دریای عمان هدف حمله قرار گرفت. به‌دنبال این حمله مقام‌های اسرائیلی و آمریکایی انگشت اتهام را به‌سوی جمهوری‌اسلامی نشانه رفتند و ادعا کردند براساس تحقیقات انجام شده، این کشتی توسط سه پهپاد ایرانی انجام شده‌است. این درحالی بود که برخی دیپلمات‌های ایرانی، ادعای دست داشتن جمهوری‌اسلامی دراین حمله را رد کردند.

روایت هشتم: سرقت ناکام نفتکش ایرانی

در دوازدهمین روز آبان‌ماه ۱۴۰۰ بود که روابط عمومی کل سپاه‌پاسداران در اطلاعیه‌ای، از شکست عملیات نیروی دریایی آمریکا برای سرقت نفتکش ایرانی در دریای عمان خبر داد. ماجرا از این قرار بود که آمریکایی‌ها طی عملیاتی، برای سرقت نفتکش حامل نفت صادراتی ایران در آب‌های دریای عمان اقدام و نفتکش را به مقصد نامعلومی هدایت کردند، اما نیرو‌های نیروی‌دریایی سپاه با اقدام به‌موقع و انجام عملیات هلی‌برن روی عرشه نفتکش، آن را به تصرف خود درآورد و به‌سوی آب‌های سرزمینی ایران هدایت کرد. در ادامه تعقیب نفتکش توسط چند فروند بالگرد و ناوجنگی آمریکایی و تلاش آنها برای سد کردن راه نفتکش نیز ناکام ماند.

روایت نهم: حمله به کشتی اسرائیلی در دریای عمان

۵ فروردین‌ماه ۱۴۰۰ بود که رسانه‌های اسرائیلی مدعی شدند یک کشتی تجاری تحت مالکیت یک شرکت کشتیرانی مستقر در بندر حیفا، هنگام عبور از دریای عمان هدف حمله موشکی قرار گرفته و دچار خسارت شده‌است. این رسانه‌ها در ادامه ادعا کردند این کشتی که از تانزانیا عازم هند بوده، ازسوی ایران هدف حمله قرار گرفته‌است.

روایت دهم: یک انفجار مشکوک

در هشتمین روز اسفندماه ۱۳۹۹ رسانه‌های غربی اعلام کردند در یک کشتی متعلق به رژیم‌صهیونیستی در دریای عمان انفجار روی داده‌است. در گزارش‌ها خبری اعلام شد کشتی «ام. وی. هلیوس ری»، به‌عنوان یک کشتی خودروبر متعلق به شرکت اسرائیلی، هنگام عبور از دریای عمان دچار انفجار شده و بلافاصله مسیر خود را به یکی از بنادر نزدیک تغییر داده‌است. این در حالی بود که در میانه تنش‌های دریایی ایران و رژیم‌صهیونیستی، رسانه‌های اسرائیلی ایران را به‌عنوان عامل این انفجار عنوان کردند.