گزارشی از مراسم دادخواست مردم ایران علیه خاندان پهلوی و دولت تروریستی آمریکا

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، مراسم رونمایی از دادخواست حقوقی غارت اموال و دارایی‌های ملت ایران توسط خاندان پهلوی و عدم انجام تعهدات آمریکا براساس بیانیه الجزایر برای بازگرداندن اموال غارت شده صبح امروز با حضور جمعی از حقوق‌دانان در اردوگاه فرهنگی‌تربیتی الزهرا(س) برگزار شد.

در این مراسم، حسن عبدلیان‌پور رئیس مرکز وکلا قوه قضاییه، خسرو معتضد کارشناس تاریخ، بیژن پیروز عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شاهین شاهی‌اقدم وکیل پایه یک دادگستری و تعدادی از وکلای کانون وکلای دادگستری حضور داشتند.

در زمان فرار شاه ثروت خاندان پهلوی با خاندان سعودی برابری می‌کرد

خسرو معتضد در ابتدای مراسم با ارائه توضیحاتی درخصوص تاریخچه شکایت ایران از قدرت‌های مختلف، در خصوص شکایت از آمریکا، اظهار داشت: در سال ۱۳۳۰ برای اینکه آمریکا و شاه به نفت ایران برسند، از مصدق حمایت کردند؛ اما پس از کودتای ۲۸ مرداد آمریکا و شاه به‌کلی تغییر کردند.

این تاریخ نگار ایرانی با اشاره به میزان در آمد نفت ایران در سال ۱۳۴۲، گفت: بر اساس اسناد میزان درآمد ایران از فروش نفت ۲۴ میلیارد دلار بود و ما می‌توانستیم با این مبلغ تعداد زیادی بیمارستان، مدرسه و ... بسازیم، اما به قدری چپاول شد که در یک تا دو شب ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار هزینه جشن کردند.

وی خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۵۷ اسنادی در روزنامه واشنگتن پست منتشر شد که رژیم شاهنشاهی طی ۵۲ سال سلطنت، میلیاردها دلار کسب کرد و ثروت آن‌ها را ۲۰ میلیارد دلار تخمین می‌زدند؛ در یکی از اسناد آمده است که رژیم شاهنشاهی ۳۵ میلیارد دلار از اموال ایران را از کشور خارج کردند و با فروش آن‌ها در کشورهای مختلف ملک خریدند.

معتضد اظهار داشت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی در یکی از روزنامه‌های آمریکایی مطلبی منتشر شد که ثروت خانواده شاهنشاهی با ثروت خاندان سعودی و کویتی‌ها برابری می‌کرد.

این تاریخ نگار ایرانی با بیان اینکه در زمان شاه آثار تاریخی بسیاری از کشورمان خارج شد، گفت: طی سال‌های گذشته بیش از ۳۷ هزار لوح تاریخی به کشورمان استرداد شد.

معتضد با تاکید بر اینکه آمریکایی تروریست‌ مطلق هستند و از تروریست‌ها حمایت می‌کنند، گفت: سران آمریکایی به صراحت اعلام کردند که داعش را تشکیل دادند و از او حمایت کردند‌.

وی گفت: مردم نباید منتظر دولت باشند و باید در مقابل توطئه‌های دشمنان که اهدافی همچون تجزیه ایران در سر می‌پرورانند ایستادگی کنند. امروز هر ایرانی در فضای مجازی باید اقدام به تبیین دستاوردهای کشورمان طی ۴۰ سال گذشته کنند.

تکلیف قانونی، ملی و شرعی ما پیگیری حقوق مردم در سطح بین‌الملل است

در ادامه این مراسم، حسن عبدلیان‌پور رئیس مرکز وکلای قوه قضاییه با اشاره به تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر پیگیری حقوق عامه ملت ایران گفت: یکی از مباحث حقوق عامه پیگیری حق مردم ایران است که توسط رژیم شاهنشاهی به غارت رفته است.

رئیس کانون وکلا گفت: تکلیف قانونی، ملی و شرعی است که حقوق مردم را مطالبه کنیم و وظیفه ما حقوقدانان است که دغدغه بیشتری نسبت به این مسائل داشته باشیم.

وی خاطرنشان کرد: در همین پرونده تعداد زیادی از وکلای ما در سراسر کشور پای کار آمدند و از خواهان‌ها وکالت گرفتند.

عبدلیان‌پور خاطرنشان کرد: دولت آمریکا به هر بهانه‌ای اقدام به طرح دعاوی می‌کند و باید با قاعده اقدام متقابل بتوانیم شرایطی ایجاد کنیم که در برابر دولت غارتگر آمریکا طرح دعاوی کنیم.

بخشی از متن دادخواست به شرح زیر است:

حکومت پهلوی از زمان شکل‌گیری و استقرار آن توسط استعمارگر پیر انگلستان در ایران، در قامت دو حاکم مستبدی، چون رضا خان کودتاچی و فرزند خلف او، محمدرضا، منشاء غارت و چپاول اموال و دارایی‌های ملت و کشور ایران بوده‌اند. فساد‌های مالی و چپاول اموال و دارایی‌های ملت ایران توسط دربار پهلوی بر هیچ کس پوشیده نیست و در این راستا علاوه بر اعتراف درباریان و مورّخان، اسناد متقنی نیز وجود دارد.

غارت اموال توسط رضا شاه پهلوی

با کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹که با حمایت مزدوران بیگانه و طراحی و اجرای روباه پیر انگلستان، رخ داد، رضاخان میرپنج قزاق که از تیمارگری اسب‌های سفارت هلند آغاز کرده بود، در صحنه سیاست ایران به چهره‌ای مستبد تبدیل گردید. علاقه به مُلک و مُلک‌داری و ثروت مهم‌ترین آزمندی رضاخان قزاق به سلطنت رسیده بود. ارتشبد حسین فردوست در خاطرات خود در این باره گفته است: «رضاخان در طول سلطنتش تمام املاک مرغوب شمال را با زور سرنیزه به‌نام خود کرد. پس‌از سقوط او تا مدت‌ها روزنامه‌ها و مجلات کشور پر بود از نمونه‌هایی از غصب اموال مردم توسط رضاخان. در سال ۱۳۱۹ صورت حساب عایدی خالص سالانه املاک رضا خان پهلوی ۶۲ میلیون تومان بود» که بر حسب میزان درآمد و بودجه آن روز کشور، صد‌ها هزار میلیارد تومان به نرخ امروزی است. در برخی گزارش‌ها از ۶۰۰ میلیون مارک ذخیره ارزی رضاشاه در کشور‌های اروپایی سخن به میان آمده‌است. گزارش روزنامه‌های اروپایی، پس از مسافرت سال ۱۳۲۷  محمد رضا شاه به بریتانیا و اشاره به اندوخته‌های ارزی رضاشاه در بانک‌های انگلیس و سوئیس نشان می‌دهد که این سفر با هدف آزاد سازی اندوخته‌های ارزی رضا شاه صورت گرفته است.

با حرص و ولعی که رضاخان به تصاحب زمین‌های مرغوب در اقصی نقاط ایران داشت، زمین‌های مرغوب را به زور از مردم غصب و اسناد آن به‌نام رضاشاه ثبت محضری می‌شد. این زمین‌های عصب شده، فقط در مناطق سر سبز شمالی نبود؛ حتی در قصبات تهران هم املاکی به‌نام وی سند خورده بود. این‌که رضاخان میرپنج در اوایل مشهور شدنش، با قرض کردن از دیگران توانست خانه‌ای در تهران بخرد، چگونه توانست در کمتر از ۱۵ سال به ثروتمندترین پادشاه آسیا و مالک مرغوب‌ترین اراضی ایران تبدیل شود؟! روایتی عجیب و غریب دارد. ماروین زونیس مى‌نویسد:  «در زمان خلع رضاخان، بیش‌تر از ۲۰۰۰ دهکده به‌دست شاه جدید افتاد. با استفاده از معیارى برابر با ۸/ ۴ نفر در هر خانواده، حدود ۲۳۵۸۰۰ نفر رعیت، مستقیمآ در خدمت اعلى‌حضرت فئودال بزرگ بودند». در این مقطع مالکیت املاک بر اساس قانون جدید ثبت املاک در دفاتر ثبت می‌شد و قباله داشت. وقتی رضا شاه کشور را ترک می‌کرد، مالک حدود ۱۰ درصد زمین‌های کشاورزی ایران بود؛ اما، چون این املاک از مرغوب‌ترین زمین‌ها بودند، ارزش و درآمد سالانه آنها بیشتر از ده درصد مجموع اراضی کشاورزی کشور بود. 

غارت اموال توسط محمد رضا شاه پهلوی و نزدیکان

رضاشاه در آستانه خروج از کشور، در شهریور سال ۱۳۲۰ طی سندی واحد، تمام مایملک خود را به فرزند و جانشینش محمد رضا منتقل کرد. محمد رضا پهلوی برای جلوگیری از افزایش اعتراضات نسبت به اموال و املاک غصبی رضاخانی به توصیه محمد علی فروغی، ابتدا این املاک را به دولت واگذار کرد. اما بعد از هشت سال با تصویب لایحه‌ای مستغلات رضاخانی دوباره به فرزند او بازگردانده شد. در طی حکومت پهلوی دوم بتدریج سازمان‌هایی جهت اداره این املاک تأسیس شد؛ نظیر اداره املاک و مستغلات پهلوی، بنیاد پهلوی و موقوفات پهلوی که اداره همه آنها تحت سرپرستی اسدالله علم بود و از این طریق بود که علم نیزتوانست صاحب میلیون‌ها تومان ثروت بادآورده شود. 

آخرین سازمان مالی که محمد رضاشاه در اوایل دهه ۱۳۴۰ تأسیس کرد، بنیاد موقوفات خاندان پهلوی بود. در دهه چهل هجری شمسی، زمزمه اصلاحات ارضی توسط حکومت پهلوی آغاز شد. در مراسم‌های رسمی اسناد املاک به روستائیان داده می‌شد. اما املاک مرغوب بنیاد پهلوی هیچگاه بین کشاورزان تقسیم نشد!

در برخى روستا‌ها زمین‌ها به خواهران و برادران شاه داده شد. عبدالرضا پهلوى اراضى وسیعى  حدود ۳۷۰۰ هکتار زمین‌هاى دشت ناز در ۲۰ کیلومترى شمال شرق سارى و به فاصله‌ى  ۱۸ کیلومترى دریا میان گنبد و کلاله را به زور از مردم گرفت. غلامرضا، برادر دیگر شاه، از روستای ارزو تا به «بلورد» سیرجان را تصاحب و منطقه وسیعى در آذربایجان شرقى از اموال مردم غصب و  شکارگاه سلطنتى اعلام و ساکنان روستا‌های آن مناطق، بیش از ۱۰ هزار نفر، کوچانده شدند. 

همچنین خاندان پهلوی در قالب فساد مالی حاکم بر دربار، اموال و دارایی‌های هنگفتی را غارت نمودند. رژیم پهلوی به فساد، رشوه‌خواری شهرت داشت. بنابر خوش بینانه‌ترین برآوردها، در فاصله سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۵ مقام‌های دولتی حداقل یک میلیارد دلار کمیسیون گرفته‌اند. آقای حسین فردوست (رئیس دفتر ویژه اطلاعات و بازرسی پهلوی) می‌گوید: "فساد مالی در نظام سلطنتی این قدر زیاد بود که ما دیدیم، اگر به همه آنها بخواهیم رسیدگی کنیم، ده هزار کارمند لازم داریم. گفتیم پس فقط به رقم‌های بالای صد میلیون تومان رسیدگی کنیم و با این وجود، از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ تنها در بازرسی (قسمت تحقیق آن) ۳۷۵۰ پرونده سوء استفاده کلان بالای یکصد میلیون تومان تشکیل شد. همه پرونده‌ها طبق دستور شفاهی نخست‌وزیر به وزیر دادگستری بایگانی می‌شد، شاه هم اهمیتی نمی‌داد". قابل ذکر است، یکصد میلیون سال ۱۳۵۷ حداقل معادل یک هزار میلیارد تومان به ارزش امروز است، بدین صورت ۳۷۵۰ پرونده سوءاستفاده بالای یک هزار ملیارد تومان فساد خاندان و حکومت پهلوی بایگانی می‌شود. علاوه بر سرقت درآمد‌ها توسط محمد رضا و خاندان و وابستگان پهلوی، بخش عمده درآمد‌های نفتی ایران صرف خوشگذرانی‌های خاندان پهلوی می‌شد. تنها یک نمونه آن برگزاری مراسم جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در پاییز ۱۳۵۰ با حضور مقامات ۶۹ کشور دنیاست و در اسناد تاریخی آمده است که برای برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی حدود ۶۵۰ تا ۸۰۰ میلیون دلار هزینه می‌شد. 

شاه و اعوان و انصارش طی سال‌های حکومت پهلوی، مبالغ هنگفتی را بابت خرید خانه و ویلا در کشور‌های مختلف از جمله سوئیس، ایتالیا، انگلیس و آمریکا هزینه کردند که یکی از معروف‌ترین آنها کاخ گل رز در سوئیس با ارزش ۱۰ میلیون فرانک بود.

علاوه‌بر قصر‌ها و باغ‌هایی که مستقیما به نام محمدرضا پهلوی و خاندان وی درآمده بود، در خارج از کشور نیز شاه از پول ملت، املاک بسیاری خریداری کرد که می‌توان به گران‌ترین خانه و پارک در حومه لندن، قصر و باغ‌های «استیل مانس» که ملکه الیزابت دوم در آنجا متولد شد، اشاره کرد. 

همچنین گران‌ترین باغ و ساختمان در ناپل (ایتالیا) متعلق به او بود. شاه در کاپری یک باغ بزرگ و ویلایی مجلل و همچنین قصر بزرگی هم در سنت‌موریتس داشت که زمستان‌ها را در آنجا می‌گذراند به نحوی که سنت‌موریتس سوئیس در بین دیپلمات‌های خارجی به «پایتخت زمستانی ایران» معروف بود!

محمدرضا در سال ۱۳۵۰ یک جزیره در اسپانیا به مبلغ ۷۰۰ میلیون دلار خریداری کرد و طبق نوشته روزنامه «دیلی‌اکسپرس» چاپ لندن مورخ ۲۸ مارس ۱۹۷۸ یک ملک بزرگ هم در منطقه کوه‌های راکی آمریکا به قیمت یک میلیون پوند خریده بود. میزان ثروت و دارایی‌های شاه در خارج از کشور به حدی بود که، خواهر وی اشرف، تنها در یک شب ایام نوروز سال ۵۳ در یک قمارخانه در شهر کن ۱۵ میلیون فرانک باخت! این در حالی بود که یکی از خانه‌های اشرف، قصری مجلل در شماره ۲۹ خیابان «بیکمن» نیویورک بود با ارزشی معادل ۴۹ میلیون دلار که یکی از گران‌ترین خانه‌ها در قدیمی‌ترین محله‌های منهتن به شمار می‌رفت.

غارت در پوشش بنیاد پهلوی

اموالی که خاندان پهلوی چه پهلوی‌های پدر و پسر و چه خواهران و برادران و فامیل از بیت المال ملت غارت کردند و مستغلات و دارایی‌های آنها فهرستی بسیار طولانی است. شاه در سال ۱۳۳۷ شمسی «بنیاد پهلوی» را تأسیس کرد (ساختمان بنیاد پهلوی در آونو پنجم در خیابان پنجاه ودوم نیویورک قرار دارد که ارزش دفتری آن در سال ۱۳۵۴، ۵/۱۴ میلیون دلار بوده است) و بخشی از مایملک خود اعم از میهمانخانه ها، سهام کارخانه ها، شرکت‌ها و بانک‌ها را در اختیار این بنیاد قرار داد. این بنیاد جایگزین «سازمان املاک و مستغلات پهلوی» شد و در مهر ۱۳۴۰، شاه برای سرپوش گذاشتن بر اموال نامشروع خود، فرمان وقف دارایی بنیاد پهلوی به امور خیریه را صادر کرد، در صورتی که اکثر اعضای هیئت امنای آن خود شاه و دربار بودند. علاوه بر اینها، مبالغ هنگفتی از درآمد نفت به صورت اعتبارات بانکی در اختیار بنیاد پهلوی قرار می‌گرفت. در این حالت خاندان پهلوی نه تنها اموال قبلی خود (اموال باقیمانده از رضاخان) را از دست نداد، بلکه برداشت از درآمد‌های نفتی و… هم به آن اضافه شد.

خانواده پهلوی علاوه بر چپاول هدایا و وام‌های بین المللی که برای این بنیاد گرفته می‌شد، با داشتن ۲۰۷ مؤسسه اقتصادی از قبیل شرکت‌های ساختمانی، معدنی، کشاورزی، بیمه، بانک و هتل‌ها و کازینو‌ها (قمارخانه ها) و کاباره‌ها و مراکز فساد، عملاً مخل سلامت سیستم اقتصادی کشور شدند. بانک ها، شرکت‌های سرمایه گذاری، بیمه ها، هتل‌ها و تعدادی از مجموعه‌های توریستی- تفریحی، کارخانجات و شرکت‌های تولیدی در اقصی نقاط کشور و خارج از مرز‌های ایران، از جمله این دارایی‌ها بود. تنها در یک مورد می‌توان اشاره به سهام شاه در پروژه‌های بین المللی کرد؛ این بخش از درآمد‌ها آنقدر زیاد بود که برخی منابع خبری از دقیقه‌ای ۶ هزار دلار و سالانه بالغ بر ۳ میلیارد دلار، سود خالص از محل سرمایه گذاری‌های شاه در نقاط مختلف دنیا می‌دادند.

متن کامل دادخواست شکایت از خاندان پهلوی و دولت تروریست آمریکا به خاطر غارت اموال مردم ایران را در  اینجا بخوانید.