شکلات بلژیکی
شکلات‌هایی به شکل دست بریده در بلژیک، یادآور جنایات استعمار لئوپولد دوم در کنگو است؛ گذشته‌ای خون‌بار که در پشت ظاهر پرزرق‌وبرق تمدن غربی پنهان شده و همچنان بوی خشونت، فریب و دنیازدگی می‌دهد.
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، هر کاری کردم اسم کشوری که شکلات‌هایی به شکل دست‌های قطع شده می‌سازد را یادم نیامد. رفتم و سرچ کردم: ادن هازارد اهل کدام کشور است!.
خودش است. بلژیک! کشوری که حاکمَش قانون وضع کرده بود که سربازان بلژیکیِ تشنه به خون بومیان به ازای شلیک هر گلوله، می‌بایست دست راست قربانی خود را قطع می‌کردند، البته اگر هم توی حساب‌وکتاب گلوله‌ها و دست‌ها اشکالی پیش می‌آمد همیشه چندین کنگویی سیاه پوست وجود داشت تا دخل دست‌ها و خرج گلوله‌ها یکی دربیاید. حالا هم در بلژیک شکلات‌هایی با بسته بندی‌های زیبا و فوق العاده و البته به شکل دست‌های نیمه بریده تولید می‌شود.
داستان به زمانی برمی‌گردد که قاره آفریقا میان قدرت‌های اروپایی تقسیم شده بود و کنگو که هشتاد بار بزرگ‌تر از بلژیک است هم شده بود سهم بلژیک و حاکمش لئوپولد. جناب حاکم هم نامردی نکرد و اسم کنگو را گذاشت: کنگوی آزاد. کنگویی که نه میلیون نفرش را همین آقای حاکم کشت و تحقیر کرد.
نه اینکه فکر کنید داستان‌های شبیه این تنها مختص بلژیک است. مگر فرانسوی‌ها غیر این بودند؟! فرانسوی‌ها هم از استخوان مجاهدین الجزایری در صنعت صابون‌سازی و تصفیه شکر استفاده کردند؛ آن‌هم بعد از آنکه عده‌ای از همین الجزایری‌ها از روی روشنفکربازی رفتند و در ارتش فرانسه با آلمان نازی جنگیدند. فرانسوی‌هایی که دست روی ناموسشان و پا روی خاکشان گذاشته بودند.
القصه نَقل آلمان و فرانسه و بلژیک و انگلیس و جنایت‌هایشان نیست. ماجرای یک تمدن است. یک تمدن کثیف؛ تمدن غیر توحیدی و بی‌خدایی. تمدن بدون اتصال به وحی، تمدنی که دنیا برایش همه چیز است. این تمدن برای منفعت و دنیا طلبی‌اش دست به هر کاری می‌زند. حالا که دیگر موجودیتش هم به خطر افتاده و نباید انتظار داشت آن روی وحشی‌اش از پشت شکلات‌های بلژیکی و ادکلن‌های خوشبو فرانسوی بیرن نزند. این جنایت‌ها و از گرسنگی تلف شدن کودکان غزه هم تنها آن جنبه‌ی تمدن غربی است وقتی عصبانی شود و از کوره در برود.
ابایی هم ندارد از اینکه میلیونی کودک بکشد، دست قطع کند یا حتی از استخوان‌های قربانیانَش صابون بسازد. ابایی ندارد چون استاد عوض کردن جای جلادها و شهیدهاست. فقط یک مقدار زمان می‌خواهند. همین حالا هم مجسمه با شکوهی از لئوپولد درست کرده‌اند و کنگوئی‌ها از او قدردانی می‌کنند که آن‌ها را از یوغ عرب‌ها و مسلمان‌ها آزاد کرده. اهمیتی هم ندارد که کنگو اصلا دست عرب‌ها و مسلمان‌ها نبوده ! آن‌ها بلدند و خوب می‌دانند چه کار کنند که وقتی می‌خواهی از فرانسه و بلژیک یاد کنی به جای جنایت‌هایشان یاد برج ایفل بیوفتی یا اسم ادن هازارد را توی گوگل سرچ کنی...
ارسال نظرات