روزه عامل بازدارنده از گناه و رمضان فرصتی برای تغییر است

حجت الاسلام مهدی متقی، پژوهشگر حوزه علمیه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا گفت: ماه رمضان ماه عبادت خداوند است و عبادت به معنای خضوع، فروتنی و اطاعت است.

وی ادامه داد: روح عبادت و بندگى، چیزی جز این نیست که انسان خود را مِلک خدا بداند و در تمام اعمال اختیارى، از خواست و رضای مولای خویش تبعیت کند. از این‌رو بندگى، تابع محض فرامین الهی بودن است.

این محقق علوم حوزوی لازمه بندگی خدا را خالص کردن خود برای خدا عنوان کرد و گفت: عبادت واقعی در گرو رها شدن از قید بت‌های ظاهری است؛ یعنی هر انسان، به اندازه‌ای که از قید معبودهای پیدا و نهان آزاد شود، به بندگی خدا توفیق می‌یابد. از این‌رو کسی که بندگی خدا را برگزیده است، در تمام مراحل زندگی و حتی در جزئیات اعمال و رفتار نیز بر طبق رضای خدا و مطابق خواست او عمل می‌کند.

وی اظهار داشت: روزه از دستورات الهی است که در امت های پیشین نیز وجود داشته است و دارای اثرات فراوانی در رشد معنوی انسان است.

دانش آموخته حوزه علمیه قم بیان داشت: روزه، عبادتی میان بنده و آفریدگار است که به وسیله این طاعت، انسان به پروردگار خود قرب و نزدیکی پیدا می کند.

وی گفت: امام صادق(ع) در تبیین روزه واقعی می فرمایند هنگامی که روزه می گیری باید گوش، چشم، مو و پوستت نیز روزه باشد، و نباید روزی که روزه می گیری مانند روزی که غذا می خوری برابر باشد.

حجت الاسلام متقی اظهار کرد: غالب عبادات با انجام دادن کاری همراه است مانند نماز، صدقه، امر به معروف، اما روزه از عباداتی است که از مقوله کف نفس و نگاه داشتن است و روزدار با ترک خوردن و نوشیدن مراتب بندگی خود را نشان می دهد.

محقق علوم اسلامی بیان داشت: روزه عامل بازدارنده از گناه و عامل سرکوب کننده نفس عصیان گر است، زیرا که با روزه در ماه رمضان، اصلاح نفس و تربیت آن و تقوی پیشه کردن به مراتب آسان تر است، زیرا گرسنگی و تشنگی و دیگر محرومیتهای روزه، غرائز حیوانی و هواهای نفسانی انسان را خاموش می سازد.

وی با بیان حدیثی از پیامبر اکرم(ص)، اظهار داشت: خداوند گفته است روزه از برای من است و من ثواب او را چنان که لایق به من است به او خواهم داد.

کارشناس امور دینی در پایان گفت: شایسته است تا در ماه رمضان توانگران با ادای حقوق مالی خود، آلام محرومین وخانواده های بی بضاعت را کم کنند. /909/ پ202/ع