آیت‌الله مظاهری:
اهانت به گناهکاران و مجرمان حتی محکومان به اعدام، جایز نیست
خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت‌الله مظاهری اظهار داشت: از منظر تعالیم دین مبین اسلام، اهانت به گناهکاران و مجرمان و حتی محکومان به اعدام نیز جایز نیست و به طور کلی شکنجه در اسلام ممنوع است.
به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله حسین مظاهری، روز گذشته در درس اخلاق ماه مبارک رمضان که در مسجد حکیم برگزار می‌شود، ضمن تبیین اقسام حق‌النّاس، از گناهانی زبانی که منجر به آبروریزی و اهانت به دیگران می‌شود، به عنوان مصادیق بارز حق‌النّاس یاد کرد و اظهار داشتت:حق‌النّاس، صرفاً به واسطۀ ضایع کردن اموال دیگران به انسان واجب نمی‌شود، بلکه ریختن آبروی مردم و هتک حرمت آنان به واسطۀ گناهان زبانی نظیر غیبت، تهمت، شایعه، زخم زبان، سرزنش و اهانت نیز از مصادیق حق‌النّاس است و اگر کسی قبل از جبران و بدون توبه از این گناهان از دنیا برود، پروردگار عالم از او نخواهد گذشت.
وی این قسم از حق‌النّاس را یکی از بزرگترین و قبیح‌ترین گناهان برشمرد و افزود: بسیاری از مردم از گناهانی نظیر دزدی و حرام‌خواری پرهیز می‌کنند ولی متأسّفانه گناهان زبانی نزد آنان عادی شده است و توجه ندارند که گناهی که به تحقیر دیگران و بی‌احترامی به شخصیت آنان منجر شود، از دزدی بدتر است، گرچه دزدی و حرام خوری نیز گناهان بزرگی است.
رییس حوزه علمیه اصفهان اظهار داشت:مصیبت بالاتر این است که برخی غیبت، تهمت و شایعه پراکنی خود را توجیه می‌کنند و به عنوان یک امر واجب یا مستحب آبروی اشخاص را می‌برند و از هر اهانتی دریغ نمی‌کنند و نام گناه خود را غیبت یا تهمت سیاسی می‌گذارند و تصور می‌کنند به وظیفه عمل کرده‌اند. در صورتی که از منظر قرآن کریم این افراد در روز قیامت، ورشکسته‌ترین افراد هستند و باید پاسخگوی اهانت‌ها و هتک حرمت‌هایی که کرده‌اند باشند.
وی با ابراز گلایه مندی از وضعیت اخلاقی جامعه، تصریح کرد: اگر کسی زبان خود را کنترل نکند، شیطان بر او مسلّط می‌شود و پشت سر هر کسی که بتواند غیبت می‌کند، حتی به جایی می‌رسد که غیبت مراجع تقلید را می‌کند و برای آنان شایعه می‌سازد. و چنین افرادی توجه ندارند که سخنان ناهنجاری که راجع به مراجع تقلید بر زبان جاری می‌سازند، تهمت است و گناه آن مضاعف خواهد بود.
حضرت آیت‌الله مظاهری با تأکید بر محترم بودن شخصیت همۀ انسان‌ها نزد خداوند متعال، خاطرنشان کرد: خداوند متعال همۀ بندگان خویش را دوست دارد و برای آنان احترام قائل شده است، به همین دلیل آزار و اذیت بندگان یا بی‌احترامی و تحقیر آنان را دوست ندارد و از آن نمی‌گذرد. از منظر تعالیم دین مبین اسلام، اهانت به گناهکاران و مجرمین و حتی محکومین به اعدام نیز جایز نیست و به طور کلی شکنجه در اسلام ممنوع است.
این استاد سطح عالی حوزه علمیه اصفهان گفت: بر اساس قاعده مهم امربه معروف ومهی از منکر که فعلاً در جامعه مطرود است، همه وظیفه دارند در مواجهه با اشخاص گناهکار و مجرم و محکوم، با تلطّف و مهربانی برخورد کنند و آنان را به صورت مستدل موعظه نمایند و در جهت هدایت آنان تلاش کنند. مأمورین ذیربط نیز در این موارد باید به اجرای حکم قاضی بسنده کنند و حق اهانت و تحقیر و ناسزا گویی ندارند.
وی در ادامۀ بیانات خود، حق‌النّاس را از مهارهای شیطان دانست و با اشاره به اینکه شیطان، هر کسی را از راهی فریب می‌دهد، افزود: کسی که به دیگران ظلم کرده است و یا به نوعی به آزار و اذیت مردم پرداخته است، باید به جبران اعمال خویش بپردازد و صاحبان حق را از خویش راضی کند وگرنه در عالم برزخ گرفتار می‌شود و در قیامت با سخت‌گیری فراوانی مواجه خواهد شد.
این مدرس خارج فقه حوزه علمیه اصفهان تاکید کرد: شفاعت اهل‌بیت«سلام‌الله علیهم» نیز شامل حال چنین کسی نمی‌شود، زیرا برخورداری از نعمت عظیم شفاعت، نیاز به لیاقت دارد و شفاعت شونده باید با شفاعت کننده تناسب داشته باشد، ولی کسی که مردم از دست و زبان او در امان نبوده‌اند، کسی که به دیگران اهانت کرده و با آزار و اذیت، مردم را رنجانده است، لیاقت شفاعت اهل‌بیت«سلام‌الله علیهم» را ندارد. بنابراین هیچ‌کس نباید تصور کند که هر گناهی که خواست می‌تواند انجام دهد و بعد هم به واسطه شفاعت، از عقوبت کردار و گفتار خویش رهایی می‌یابد./917/د102/ص
ارسال نظرات