۰۳ شهريور ۱۳۸۹ - ۱۲:۲۳
کد خبر: ۸۴۷۳۴
رحیم‌پور:

صلح امام حسن زمینه ساز عاشورا بود

خبرگزاری رسا ـ رحیم پور با بیان این که در روایات است «عاشورا حسنیة اولاً و حسینیة ثانیا»، عاشورا در درجه اول حسنی است و بعد حسینی، اظهار داشت: اگر صلح امام حسن اتفاق نمی افتاد عاشورایی هم نبود.
رحيم پوربه گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز گذشته با حضور در بین دانشجویان طرح ضیافت اندیشه در مشهد بیان داشت: روایت است از پیامبر اکرم(ص) که ایشان می فرمایند حسن و حسین در دو حال قنوت و قیام، (صلح وجنگ) پروژه عظیم امامت و رهبری جامعه اسلامی را به درستی انجام می دهد؛ مردم حسن و حسین امام شمایند.

وی ادامه داد: هر دو وضعیت جنگ و صلح متضاد یکدیگر هستند؛ برای جنگ باید اهداف و دلایلی داشت و یک هدف مقدس وجود دارد که آن تأمین اهداف انبیاء است که اگر با صلح تأمین شد باید صلح کرد و در غیر این صورت اگر با جنگ مهیا می شود باید جنگید.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اشاره کرد: پس از شهادت امیر المؤمنین علی(ع)، امام حسن(ع) نماز را اقامه می کردند و در نخستین روزی که برای نماز رفتند برای مردم سخنرانی داشتند و مردم در کل سخنرانی ایشان می گریستند؛ امام در این خطبه فرمودند دیشب خلیفه ای به آسمان رفت که دستانش خالی بود اما بر بزرگترین قدرت حکومتی جهان را رهبری می کرد، دیشب مردی به آسمان رفت که در کنار رسول خدا می جنگید و با جان و دل خود از پیامبر دفاع می کرد و در همه مأموریت ها پیروز می شد و هر کاری که پیامبر بر عهده او گذاشت به درستی انجام می داد.

رحیم پور ازغدی گفت: معاویه پس از شهادت حضرت علی(ع) جشنی برگزار کرد و یک شبکه جاسوسی قوی برای ایجاد جنگ روانی تشکیل داد، در این راستا در بین مردم فضای ترسناکی حاکم شد و شایعه هایی دروغ بر علیه امام حسن(ع) بیان کردند.

وی افزود: معاویه تعدادی از یاران امام علی و امام حسن(ع) را با پول و وعده قدرت، شهوت و حکومت خرید و در بین عموم شایعه شد که قدرت معاویه برتر از قدرت امام حسن(ع) است و عده ای نیز به تردید افتادن به گونه ای که هشت تن از سرداران سپاه امام حسن(ع) متزلزل شدند و از سپاه امام جدا شدند.

این استاد دانشگاه بیان داشت: امام حسن(ع) دستور به شناسایی تیم هایی جاسوسی معاویه دادند و دوتا از تیم های جاسوسی معاویه شناسایی شد و پس از شناسایی آن ها اعدام شدند؛ سپس امام(ع) نامه ای به معاویه نوشتند و در آن نامه بیان کردند، جاسوس هایی که فرستادی نشان دهنده این است که تو جنگ می خواهی؛ اگر این مردم به حرف هایی که زده اند عمل کنند، انتظار جنگ بزرگی را داشته باش که تا به حال ندیده ای؛ خبر رسیده است که تو بعد شهادت علی(ع) جشن گرفته ای! آیا تو عقل داری؟

وی ادامه داد: امام(ع) فرمودند که تو(معاویه) از حکومت باید کنار زده بشی و این چند سال هم که بودی بر خلاف عدالت بود و باید تسلیم شوی.

رحیم پور با بیان این مطلب که یکی از تفاوت های زمان امام حسن(ع) با زمان امام حسین(ع) این بود که نگاهی مردم به معاویه با نگاه مردم به یزید فرق داشت، تصریح کرد: یزید از کودکی اهل خوش گذرانی ، سگ بازی ومیمون بازی بود و هنگامی که به مردم می گفتند یزید حق حکومت ندارد مردم چون یزید را می شناختند قبول کردند اما در مورد معاویه اینگونه نبود.

وی در ادامه بیان داشت: امام حسین به عبد الله بن عمر می گوید که حتی اگر پدرتم بود طرف یزید نبود؛ اگر امروز بعضی از مسلمانان از معاویه به بزرگی یاد می کنند به جهت این است که او را نمی شناسند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اذعان داشت: اگر امام حسن(ع) می جنگید همه شهید می شدند و چون شرایط زمان امام حسن با امام حسین(ع) متفاوت بودع شهادت امام حسن نمی توانست اثر خون شهادت امام حسین را داشته باشد. امام حسن با صلح شکست قطعی را به یک پیروزی سیاسی تبدیل کرد و مشروعیت حکومت معاویه را زیر سؤال برد.

وی گفت: در روایات است «عاشورا حسنیة اولاً و حسینیة ثانیا»، عاشورا در درجه اول حسنی است و بعد حسینی؛ اگر صلح امام حسن اتفاق نمی افتاد عاشورایی هم نبود. در زمان امام حسن(ع) مردم فرق امام علی(ع) و معاویه را متوجه نمی شدند اما در زمان امام حسین(ع) فرق معاویه با یزید مشهود بود./968/پ202/ص
ارسال نظرات