۱۹ مهر ۱۳۸۹ - ۱۷:۰۷
کد خبر: ۸۷۳۷۰
توصیه های رهبرمعظم انقلاب به طلاب وحوزه های علمیه (4)؛

زمانی تأسف می خوردیم که ما چرا یک ایستگاه رادیو نداریم

خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت الله خامنه ای در بیان تبیین فرصت های پیش آمده برای حوزه های علمیه و روحانیت در بعد از انقلاب اسلامی به بیان خاطره ای از طلاب و خواسته های آنان در قبل از انقلاب می پردازند.
آرشيو
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، در آستانه سفر رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت‌آیت الله خامنه ای به قم ضرورت بازخوانی دیدگاه های رهبر معظم انقلاب درباره حوزه و طلاب بسیار ضروری و حساس جلوه می نماید.

در این بخش حسرت های طلاب در سال های پیش از انقلاب و فرصت های پیش آمده بعد از انقلاب در کلام رهبر معظم انقلاب ارایه می گردد.

سال های 37 یا 38 ـ‌اوایلی که به قم رفته بودم ـ یک موج جوان در قم راه افتاده بود؛ همان موجی که راجع به مسائل حوزه و امتحان و زبان خارجه نظر داشت. ما هم کم و بیش، با کسانی که این فکر را داشتند،‌ معاشرت پیدا می کردیم. یادم نمی رود،‌از جمله حرف هایی که همیشه آن وقت تکرار می کردیم،‌این بود که وای به حال آن کسی که بعد شهریور 1320 ـ که برای روحانیون، آزادی بود ـ از فرصت استفاده نکردند(1).

ما در دوران اختناق،‌ وقتی که با فضلا و طلاب و آن کسانی که در آن روزها مسایل نوی اسلامی به ذهنشان می رسید،‌ درد دل می کردیم و حرف می زدیم،‌ تأسف می خوردیم که ما چرا یک ایستگاه رادیو نداریم؛‌ما چرا یک مطبعه و یک مجله نداریم. آرزوی این را داشتیم و فکر می کردیم که اگر روحانیت بتوانند یک بلندگو داشته باشند و یک ساعت از یک فرستنده را در یک روز در اختیارش بگذارند،‌همه آرزوها برآورده خواهد شد.

امروز،‌ روحانیت شیعه و روحانیت اسلام،‌می تواند در عظیم ترین منبر عالم و گسترده ترین تریبون تاریخ بشر تا امروز،‌حرفی را که دارد، بزند. امروز، ما می رویم توحید و نبوت و مسایل اجتماعی و اعتقادی اسلام و آیات قرآن را،‌در گسترده ترین وسایل تبلیغات جهانی و شبکه رسانه جمعی عالم،‌بدون رعبی و بدون این که تحق تأثیر هیچ قدرتی باشیم،‌بیان می کنیم(2).

در طول تاریخ هزار و چهارصد ساله اسلام،‌ به گمانم هیچ برهه ای را نداریم که علمای دین،‌ چنین فرصتی برای تبلیغ احکام اسلامی پیدا کرده باشند؛‌ نه در دوران ائمه،‌ نه بعد از دوران آنها،‌ نه در دورانی که حکومت های طرفدار فقه حنفی و شافعی در این سر کار بودند و نه در دورانی که پادشاهان طرفدار فقه جعفری در کشور ما بودند. در هیچ یک از این دوره های گوناگون،‌برای علما چنین فرصتی پیدا نشده بود که امروز پیدا شده است(3).

جامعه علمیه و حوزه علمیه شیعه و علمای دینی تشیع،‌ در مقابل یک آزمایش عظیم تاریخی،‌بی نظیر و غیر قابل تکرار و بدون شبیه در گذشته تاریخ،‌ قرار دارند. این، نعمتی است که مصداق آیه شریفه قرآن است: «و اذ تأذن ربکم لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم ان عذابی لشدید»(4).

آقایان علما،‌چه شیعه و سنی امروز روزی است که ما روحانیون باید نشان بدهیم لایق منصب ترویج دین نبوی هستیم. مسأله ترویج دین پیامبر (ص) چیز کم و شوخی نیست که هر کسی بگوید من مروج و مبلغ و حامل و مفسر دینم. این به زبان و در حرف،‌ آسان است ولی در عمل کار مشکلی است.

منبع:
1. آیت الله خامنه ای،‌ در دیدار با علما و روحانیون یزد. 29/8/1362.
2. آیت الله خامنه ای، در دیدار با روحانیون یزد. 8/9/1366.
3. آیت الله خامنه ای، در دیدار با علما و روحانیون دامغان. 15/4/1367.
4. آیت الله خامنه ای، در دیدار با علما و روحانیون دامغان. 15/4/1367.

ارسال نظرات