ماهیت هنر اسلامی از منظر ملاصدرا بررسی شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دکتر رضا اکبری، عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام دانشکده معارف اسلامی و الهیات دانشگاه امام صادق(ع)، چهارشنبه شب، 3 آذرماه در همایش بین‌المللی فلسفه هنر اسلامی به طرح مسأله ماهیت هنر اسلامی از منظر ملاصدرا پرداخت.
وی با بیان این‌که ابن سینا و ملاصدرا معتقدند انسان در یک مسیر اشتدادی در قوای معرفتی خود قرار دارد و در این مسیر قوه خیال مقدم بر قوه عقل است، گفت: از منظر ابن سینا ذات نفس عقل است، اما برای این‌که به فعلیت برسد نیازمند اتصال به بدن بوده تا از مسیر خیال به عقل بالفعل حاصل شود.
رییس مرکز تحقیقات میان‌رشته‌ای علوم انسانی و اسلامی، اضافه کرد: اما در ملاصدرا دو زبان وجود محور و زبان ماهیت محور را مشاهده می‌کنیم که زبان ماهیت محور زبان برآمده ادراکی است و افزون بر این‌که توجه به جنبه‌های وجودی دارد، جنبه‌های وهم و خیال را هم درک می‌کند.
وی با اشاره به زبان وجودمحور ملاصدرا، ادامه داد: ملاصدرا خود در این‌باره بیان می‌کند که ابتدا در عداد طرفداران اصالت ماهیت قرار داشته و پس از آن با عنایت الهی اصالت وجود را مطرح کرده است.
اکبری با بیان این‌که ملاصدرا حرکت جوهری را مطرح کرده است، گفت: هنگامی که از جوهر استفاده می‌کنیم عقل دارای حرکت نیست و ماده به طبع صورت دارای حرکت و آنچه دارای حرکت است، تلقی می‌شود.
عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام دانشکده معارف اسلامی و الهیات دانشگاه امام صادق(ع)، خاطرنشان کرد: نخستین گام در باب وجوب‌شناسی زیبایی، شناخت اصول مورد توجه ملاصدرا در عرصه شناخت وجود است.
وی در ادامه به دلایلی که سبب شده ملاصدرا از تعبیر وجود استفاده کند، اشاره کرد و با بیان این‌که مردم وجود را بهتر می‌فهمند، اصالت زیبایی را از منظر ملاصدرا مورد تأمل قرار داد و گفت: ملاصدرا زیبایی را دارای اصالت می‌داند و این اصالت را به دو معنای عینیت داشتن در مقابل ذهنیت‌گرایی و دیگری آنچه اولاً و بالذات در عالم تحقق دارد، فهم می‌کند.
دکتر اکبری، اضافه کرد: افرادی که به کثرت توجه نمی‌‌کنند و محدودیت‌ها را می‌بینند بیشتر به زشتی‌ها توجه دارند، از این‌رو ملاصدرا از زیبایی و وحدت زیبایی صحبت کرده و معتقد است تمام زیبایی‌هایی که در مراتب عالم مشاهده می‌شود تجلیاتی از تک‌زیبایی‌های است که در عالم منشور می‌شوند.
وی با طرح این سؤال که چگونه می‌توان زیبایی را درک کرد، اذعان داشت: زیبایی در حال اشتداد است و آن چیزی که در مراتب وجودهای متغیر در عالم دیده می‌شود در حال اشتداد برای رسیدن به زیبایی کل هستند. /920/پ202/ص