مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم: نداشتن بصیرت و رفاهزدگی خواص سبب شکلگیری واقعه کربلا شد
حجتالاسلام غلامرضا بهروزلک، مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با بیان اینکه واقعه عاشورا تضمینکننده تداوم اسلام بود، به ریشهیابی آن پرداخت و گفت: اگر بخواهیم واقعه عاشورا را ریشهیابی کنیم، ابتدا باید توضیح دهیم چه عواملی در شکلگیری آن نقش داشتهاند و واقعه عاشورا چگونه با تغییر این شرایط، مسیر را به سمت حاکمیت اسلامی پیش برده است.
وی افزود: آنچه سبب شکلگیری واقعه عاشورا شد، نتیجه احیای سنت جاهلی در جامعه اسلامی پس از گذشت چهل و یک سال از حکومت پیامبر اکرم(ص) بود که ابتدا این سنتهای جاهلی در تمایزها و تبعیضهای بین مسلمانان و جامعه اسلامی نمود پیدا کرد.
مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع)، خاطرنشان کرد: گرفتن حقوقهای گزاف از بیتالمال از سوی برخی افراد، برتری عرب بر عجم، شیخوخیت و سایر آداب و رسومی که در جامعه جاهلی عرب پیش از اسلام وجود داشته و پیامبر در صدد نفی و از بین بردن آنان بود، در دوران حکومت بنیامیه شکل گرفت.
وی اضافه کرد: پیامبر گرامی اسلام مکان تجمع مسلمانان را مسجد قرار میدهند، اما با بازگشت به سنتهای جاهلی و اقبال برخی به این سنتها که سنت اسلامی را تحت تأثیر قرار میداد، میبینیم درست بر خلاف سفارش و سیره پیامبر اکرم(ص)، جمعی در سقیفه که پیش از اسلام محل تجمع اعراب بوده است، جمع میشوند و سفارش آن حضرت را به فراموشی میسپارند.
حجتالاسلام بهروزلک با بیان اینکه بازگشت به سنتهای جاهلی سبب شده بود که جامعه اسلامی دچار بحران ارزشها شود، اظهار داشت: ارزشهای زمان پیامبر اکرم(ص) کم کم به فراموشی سپرده شد و ارزشهای جدیدی که غالباً چهره جاهلی داشتند، احیا شدند.
وی از قدرتطلبی و تلاش قدرتطلبان نهاد خلافت برای تغییر مسیر اسلام به عنوان یکی دیگر از عوامل اساسی در احیای جامعه جاهلی نام برد و گفت: نخستین شهیده این راه حضرت زهرا(س) و مظلوم دوم حضرت علی(ع) بود که 25 سال خانهنشین میشود و جالب اینکه مردم سفارش پیامبر اکرم(ص) را که محبت اهل بیت او را به عنوان جایگزین مزد رسالت خویش خواسته بود و حدیث ثقلین و بسیاری احادیث دیگر را که در جایگاه خاندان پاک او و امر هدایت و رهبری وجود داشت، فراموش میکنند.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه فراموشی سفارش پیامبر اکرم(ص) اقدامی حسابشده از سوی دستگاه خلافت برای حاشیه راندن خاندن اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بود، تصریح کرد: اقدام دشمنان اهل بیت(ع) از قضیه فدک گرفته تا غصب خلافت و خانهنشین کردن امامان(ع) و شهادت آن بزرگواران ادامه داشت.
وی از بهانه حفظ کتاب قرآن و منع حدیث به عنوان سومین اقدام نهاد خلافت برای حاشیه راندن خاندان اهل بیت(ع) نام برد و اذعان داشت: سالهایی که منع حدیث صورت گرفت، بسیاری از احادیث پیامبر گرامی اسلام که در شأن اهل بیت(ع) بود به حاشیه رانده شد و به جای آنها، احادیث ساختگی و جعلی به دست کعبالاحبارها شکل گرفت.
حجتالاسلام بهروزلک، ادامه داد: عامل دیگری که به نوعی در واقعه عاشورا تأثیرگذار بود، گسترش بیحد و حساب فتوحات، کشورگشایی و طمعورزی به شکلی نادرست بود که حضرت علی(ع) هم در دوران حکومت خویش در مخالفت با آن، عملاً فتوحات را تعطیل کرد و به حل و فصل مسائل داخلی امت اسلامی پرداخت.
مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) خاطرنشان کرد: اگر فتوحات به واقع افتخار اصلی جهان اسلام محسوب میشد، پس باید حضرت علی(ع) هم در دوران حکومت خویش به فتوحات میپرداخت، اما عملاً دیدیم که در این مسیر قدم نگذاشت و راه اصلاح امت اسلامی را در پیش گرفت.
وی یادآور شد: گسترش فتوحات، افزون بر اشاعه ارزشهای جوامع دیگر، رفاهزدگی و دنیاگرایی، گسترش و رواج ارزشها و هنجارهای غیراسلامی و جاهلی را در درون جامعه اسلامی به دنبال داشت.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه نهاد حاکمیت اموی شرایطی را به وجود آوردند که حسین بن علی(ع) که در کوفه به عنوان خلیفهزاده و نوه پیامبر اکرم(ص) شناخته شده بود به عنوان خارجی معرفی شود، گفت: نبود آگاهی و بصیرت در مردم به ویژه نخبگان و دنیازدگی آنان مهمترین عاملی بود که سبب شکلگیری واقعه کربلا شد.
وی تصریح کرد: هرچند قیام توابین و قیام مختار تلاشی برای جبران بخشی از این واقعه دردناک بود، اما در عمل دیدیم که جبران نشد، هرچند آثار این قیام همچون امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح اجتماعی، سرآغاز بسیاری از جنبشهای اسلامی سدههای اول و دوم و بعدها یکی از بزرگترین تأثیرپذیریهای انقلاب اسلامی ایران از قیام عاشورا شد.
حجتالاسلام بهروز لک در پایان، عدم رفاهزدگی و دنیازدگی، حفظ ارزشها و هنجارها، آگاهی و بصیرت و اهمیت نقش رهبری را درسهای واقعه عاشورا نام برد و ابراز داشت: اگر مردم در واقعه عاشورا، رهبر خود را کنار نمیگذاشتند، هرگز دچار آسیبهای آن نمیشدند. /920/