۳۰ آبان ۱۳۹۰ - ۱۳:۰۹
کد خبر: ۱۱۷۲۶۸

جایگاه سیاست‌گذاری فرهنگی در مطالعات اجتماعی بررسی شد

خبرگزاری رسا ـ جایگاه سیاست گذاری فرهنگی در مطالعات اجتماعی در موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) مورد بررسی قرار گرفت.
همايش



به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دکتر هاشمیان، استاد موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، پیش از ظهر امروز در نشست علمی که در سالن اندیشه این موسسه برگزار شد به تبیین جایگاه سیاست‌گذاری فرهنگی در مطالعات اجتماعی پرداخت و عنوان کرد: اساسا سیاستگذاری، نوک پیکان هرگونه کنش و مداخله علمی در حوزه‌های مختلف فرهنگ، اقتصاد، سیاست و اجتماع است.

این استاد موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، خاطرنشان کرد: دانش سیاست گذاری فرهنگی در حوزه علوم اجتماعی می‌کوشد تا با رویکردی علمی به بررسی موضوعات فرهنگی و تصمیم سازی جهت تحول هدفمند و برنامه‌ریزی شده بپردازد.

هاشمیان همچنین عنوان کرد: تا زمانی که در کشوری این بُعد دانش رشد پیدا نکند، پیشرفت در سایر حوزه‌های علوم اجتماعی به تنهایی برای تحول عملی نظام‌های مختلف اجتماعی کافی نیست.

این استاد موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، به بیان اصل کارکردی دانش سیاست گذاری فرهنگی پرداخت و ابراز کرد: محیط بینی و آینده نگری همچنین رعایت اولویت‌ها و عمیق نگریستن به مساله در مقایسه با تحلیل، از اصول این دانش هستند.

هاشمیان رویکرد انتقادی با نظریه دولت را مورد اشاره قرار داد و عنوان کرد: در مقابل دو قطبی دولت ـ ملت در نظام سیاسی اسلام دو قطبی امام و امت وجود دارد که به لحاظ معرفتی در نقطه مقابل مبادی و مبانی نظریه دولت مدرن قرار می‌گیرد.

وی در ادامه گفتمان دولت محور را مورد نقد و بررسی قرار داد و اظهار داشت: گفتمان دولت محور موجب سیطره سیاست بر فرهنگ خواهد شد و مشکل بروکراسی در مقابل دموکراسی را نیز به دنبال دارد همچنین جامعه مدنی و آزادی‌های فردی را تهدید می‌کند.

این استاد موسسه آموزشی ـ پژوهشی امام خمینی(ره)، به تبیین نظریه انتخاب عمومی پرداخت و گفت: در این نظریه رفتار سیاست مدار معطوف به تامین منافع جامعه، محل تردید است و کارگزاران دولتی به انگیزه حداکثرسازی منافع فردی ادامه کار می‌دهند.

هاشمیان در پایان خاطرنشان کرد: اصول گفتمان ارتباطاتی(جامعه مدنی) بر پایه خدمت به مردم و منفعت عامه به شهروندان استوار است، اما موانع معرفتی ـ فرهنگی مانند؛ عدم بهره‌مند شدن از نظریه بومی فرهنگ، تمرکز بر توسعه سازمان‌ها و دستگاه‌های فرهنگی، همچنین غربزدگی و تقلید گرایی را به دنبال خواهد داشت./927/پ202/ع

ارسال نظرات