پخش برنامه نگاه تفسیری مساله علم پیامبر در رادیو قرآن
خبرگزاری رسا ـ مساله علم پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) با نگاهی تفسیری و عقلی فردا در رادیو قرآن برسی می شود.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی رادیو قرآن، برنامه پرسش آزاد،فردا با توجه به شبهه مطرح شده درخصوص علم پیامبر (ص) و ائمه اطهار(ع) با نگاهی تفسیری و عقلی به بررسی این موضوع می پردازد.
برنامه پرسش آزاد براساس اینکه خداوند در سوره انعام آیه 50فرموده است قُلْ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لا أَقُولُ لَکُمْ إِنِّی مَلَکٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا ما یُوحى إِلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْأَعْمى وَ الْبَصیرُ أَ فَلا تَتَفَکَّرُونَ بگو: «من به شما نمى گویم گنجینه هاى الهى نزد من است. و من، (جز آنچه خدا به من بیاموزد،) از غیب آگاه نیستم. و به شما نمى گویم من فرشته ام. تنها از آنچه به من وحى مى شود پیروى مى کنم.» بگو: «آیانابینا و بینا مساویند؟! پس چرا نمى اندیشید؟!» به سوال ایجاد شده که چطور پیامبر(ص) و ائمه (ع) از آینده مطلع بودند درحالی که این آیه در ظاهر با علم ایشان منافات دارد پاسخ می دهد.
حجت الاسلام مجید قربانعلی روز سه شنبه 13دی ماه در برنامه پرسش آزاد درخصوص این سوال بیام می کند: آیه فوق، دنباله پاسخ گوئى به اعتراضات گوناگون کفار و مشرکان است و به سه قسمت از ایرادهاى آنها در جمله هاى کوتاه، پاسخ داده شده است:نخست این که: آنها از پیامبر(ص) معجزات عجیب و غریب مى خواستند، و هر یک به میل خود پیشنهادى میداد و حتى قانع به مشاهده معجزات مورد درخواست دیگران نیز٬ نبودند! لذا در آیه به حضرت دستور میشود که اینگونه بگوید: «بگو: من هرگز ادعا نمى کنم که خزائن الهى به دست من است» (قُلْ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللّهِ)، آری صداقت انبیا، تا آنجاست که اگر فاقد قدرتى باشند، به مردم اعلام مىدارند.
قسمت دوم اینکه : عده ای انتظار داشتند که حضرت آنها را از تمام اسرار آینده و گذشته آگاه سازد، و حتى به آنها بگوید در آینده چه حوادثى مربوط به زندگى آنها رُخ مى دهد، تا براى دفع ضرر و جلب منفعت به پا خیزند! که دستور میرسد اینگونه بگو: «من هرگز ادعا نمى کنم که از همه امور پنهانى و اسرار غیب آگاهم» (وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ)، بله تنها فردی از همه چیز با خبر است، که در هر مکان و هر زمانى حاضر و ناظر باشد و او تنها ذات پاک خدا است و غیر او که وجودش محدود به زمان و مکان معینى است طبعاً نمى تواند از همه چیز با خبر باشد.
اما هیچ مانعى ندارد که خداوند قسمتى از علم غیب را که مصلحت مى داند، و براى تکمیل رهبرى رهبران الهى لازم است، در اختیار آنها بگذارد و این نوعی یادگیرى و تعلّم از داناى غیب است ٬ مگر اینکه فردی (نعوذ بالله) بگوید : خداوند قدرت آموختن به رسولانش را ندارد!
آیات متعددى از قرآن گواهى مى دهد که: خداوند چنین علمى را در اختیار هر فردی که مورد رضایتش باشد (که همان رسولانند) قرار میدهد چنانکه در سوره «جنّ» آیات 26 و 27 مى خوانیم: عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى غَیْبِهِ أَحَداً * إِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول ... : «خداوند از تمام امور پنهانى آگاه است و هیچ کس را از علم غیب خود آگاه نمى کند * مگر کسانی که از آنان خشنود باشد که آنان پیامبرانند ...».
و قسمت سوم پاسخ افرادیه که انتظار دا
شتند خود پیامبر(ص) فرشته باشد، و یا فرشته اى همراه او باشد، و هیچ گونه عوارض بشرى از خوردن غذا و راه رفتن در کوچه و بازار در او دیده نشود، مى گوید: «و من هرگز ادعا نمى کنم فرشته ام» (وَ لا أَقُولُ لَکُمْ إِنـِّی مَلَکٌ)، بلکه «تنها از دستورات و تعلیماتى پیروى مى کنم که از طریق وحى از ناحیه پروردگار به من مى رسد» (إِنْ أَتَّبِـعُ إِلاّ ما یُوحى إِلَیَّ).
از این جمله، به خوبى استفاده مى شود که: پیامبر(ص) هر چه داشت و هر چه کرد، از وحى آسمانى سرچشمه گرفته بود، و آن گونه که بعضى پنداشته اند عمل نمى کرد، نه به اجتهاد خود، نه به قیاس و نه به غیر آن، بلکه برنامه او در امور دینى تنها پیروى از وحى بود.
جالب اینکه در پایان آیه، به پیامبر(ص) دستور داده مى شود: «بگو: آیا افراد نابینا و بینا همانندند؟ و آنها که چشم خود و اندیشه و عقلشان بسته است، با کسانى که حقایق را به خوبى مى بینند و درک مى کنند برابرند؟ آیا فکر نمى کنید»؟ (قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الأَعْمى وَ الْبَصیرُ أَ فَلا تَتَفَکَّرُونَ.
با توجه به مجموع آیات باید گفت؛آیه مورد نظر ناظر به علم غیب بالذات است . آیات دیگر که در ذیل می آوریم، ناظر به این است که علم غیب بالعرض و به تعبیر دیگر یادگیرى و تعلم از داناى غیب برای غیر خدا با اذن او وجود دارد.
پس خداوند چنین علمى را نه تنها در اختیار پیامبران و پیشوایان الهى قرار داده ،بلکه گاهى در اختیار غیر آن ها نیز قرار داده است، از جمله :" عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى غَیْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ؛خداوند از تمام امور پنهانى آگاه است و هیچ کس را از علم غیب خود آگاه نمىکند، مگر رسولانى که مورد رضایت او هستند".
تکمیل مقام رهبرى، آن هم یک رهبر جهانى و همگانى، نیاز به آگاهى بر بسیارى از مسائل که از نظر سایر مردم پوشیده است، دارد. اگر خداوند علم غیب را در اختیار فرستادگان و اولیایش نگذارد، مقام رهبرى آن ها تکمیل نخواهد شد.
گاهى یک موجود زنده براى ادامه حیات نیاز به دانستن گوشهاى از غیب دارد. خداوند در اختیار او مىگذارد، مثلا شنیدهایم که بعضى از حشرات در تابستان پیشبینى وضع هواى زمستان را مىکنند؛ یعنى خداوند این غیب را به خصوص در اختیار آن ها مىگذارد، زیرا زندگى آن ها بدون این مطلب چه بسا دستخوش فنا مىگردد.
پس مراد از نفی علم غیب در این آیه نفی استقلالی است، یعنی بدون اذن خدا و بدون کمک او غیبی نمی دانم ، چون علمم ذاتی نیست، بلکه خداوند همه آن ها را به من داده است. از این رو بدون اذن او نمی توانم غیب بگویم و به تمام درخواست های شما که برخاسته از روحیه انکار و ایراد گیری (نه حق پذیری ) است ،پاسخ دهم.
این برنامه در روزهای سه شنبه با محوریت راهنما شناسی، چهار شنبه ها با محوریت عقیده شناسی و روزهای پنج شنبه با محوریت شبهه شناسی با شنوندگان رادیو قرآن همراه خواهد بود.
لازم به ذکر است برنامه پرسش آزاد که کاری از گروه اندیشه و علوم قرآنی رادیو قرآن است هر روز غیر از جمعه ها، راس ساعت 11:20 به سردبیری سمیرا قنبری و تهیه کنندگی منصوره خسروی از این شبکه رادیویی پخش می شود./956/د101/س
ارسال نظرات