وظیفه روحانیان در انتخابات
به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمد حسن نبوی، معاون تبلیغ و آموزش های کاربردی حوزه های علمیه، در سرمقاله صد چهل و نهمین شماره ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی و آموزشی مبلغان با عنوان «روحانیون و انتخابات» نوشت:
هر کس به منتخبین ملّت در مجلس شورای اسلامی و وظائف آنان از زاویهای مینگرد:
ـ عدهای وظیفۀ نمایندگان مجلس را دفاع از منافع حوزه انتخابیه خود میدانند؛
ـ برخی نمایندگان را موظف به دفاع از حقوق فردی تک تک شهروندان تلقی میکنند؛
ـ دستهای هم نمایندگان را برای عبور از قوانین در جهت منافع شخصی، پارتی بازی، سوء استفاده و... میخواهند،
ـ گروهی هم برای دفاع از آرمانهای حزبی و گروهی خود، نمایندگانی را انتخاب و یا هزینههای انتخاباتی آنان را تأمین میکنند؛
ـ افرادی هم نمایندگان را برای حفظ منافع ملی موظف میدانند؛
ـ بعضی هم نمایندگان را برای قانون‌گذاری و نظارت بر اجرای قوانین در راستای عمل به قوانین دین و در نهایت تحقق نظام اسلامی، انتخاب میکنند.
حضور نمایندگان مجلس در خانۀ ملت برای وظیفۀ آخرین است؛ در صورتیکه نمایندگان وظیفۀ نظارتی خود را به خوبی انجام دهند، در موارد بسیاری تأمین منافع ملی و حقوق شهروندان را به دنبال خواهد داشت، لیکن وظیفه نمایندگان دخالت در قوۀ مجریه و مسائل اجرائی کشور نیست و اگر در مواردی کاندیداها از و ظائف دیگری سخن میگویند، گاهی عوام فریبی و در مواردی عدم شناخت کاندیداها از وظائف خودشان میباشد.
از آنجا که روحانیون بیش از هر کس خود را در جهت ترویج معارف دینی موظف میبینند و میدانند اگر نمایندگان مردم، افرادی بیتوجه به ارزشهای دینی بودند، چه مشکلاتی فرا روی مدافعین دین به وجود میآید، باید با تمام وجود بکوشند که مردم را در انتخاب ارزشیترین نیروها مدد کنند.
در این راستا بهترین روشها بیان ویژگیهای نیروهای صالح و متدین است؛ اگر روحانیون به خوبی وظیفۀ خود را عمل کنند، با توجه به رشد و آگاهیهای سیاسی مردم پس از انقلاب، نیازی به تعیین فرد یا افراد نخواهد بود.
از آنجا که غالب کاندیداها افرادی مسلمان با گرایشهای حزبی متفاوت میباشند، حمایت روحانیون از فردی و مقابله با فرد دیگر، موجب بروز بحران در بین مردم گردیده و در جائی که باید روحانی آرامش بخش افراد باشد و دوستی و برادری دینی را در بین مردم احیاء کند، خود یک طرف ماجرا و آتش بیار معرکه میگردد.
حمایت روحانیون از فردی و مقابله با فرد دیگر، موجب بروز بحران در بین مردم گردیده و در جائی که باید روحانی آرامش بخش افراد باشد و دوستی و برادری دینی را در بین مردم احیاء کند، خود یک طرف ماجرا و آتش بیار معرکه میگردد.
پرهیز از سخنان زشت
اگر برای بیان اوصاف نمایندگانِ با ایمان مطالبی گفته شود، شنوندگان از ملاکهای دینی استقبال کرده، گوینده را دلسوزِ دین و معنویت میشناسند؛ در این صورت آثار بسیار ارزشمندی به دنبال خواهد داشت، لیکن در کنار معرفی ملاکهای تشخیص نیروهای ارزشی، نباید از کلمات توهین آمیز در مورد افرادِ دارای سلائق متفاوت استفاده نمود و آنان را مورد هجمه قرار داد؛ زیرا این عمل موجب گسترش دشمنی در بین افراد مؤمن گردیده آثار زیانباری در پی خواهد داشت.
امام باقر(ع) میفرماید: «إِنَّ رَجُلًا مِنْ بَنِی تَمِیمٍ أَتَى النَّبِیَّ(ص) فَقَالَ أَوْصِنِی فَکَانَ فِیمَا أَوْصَاهُ أَنْ قَالَ لَا تَسُبُّوا النَّاسَ فَتَکْتَسِبُوا الْعَدَاوَةَ بَیْنَهُم؛ مردی از قببیله بنی تمیم خدمت پیامبر(ص) رسید و گفت: مرا توصیهای بفرمائید آن حضرت در بین توصیهها فرمودند: به مردم ناسزا مگویید (که در این صورت) در نتیجه بین آنها دشمنی کسب خواهید کرد.»
اگر فردی به دشمنی و عداوت دامن زد، باید بداند که پس از خصومت و دشمنی نباید انتظار محبّت از سوی دیگران داشته باشد.
از امام صادق(ع) نقل شده که آن حضرت فرمودند: «مَنْ زَرَعَ الْعَدَاوَةَ حَصَدَ مَا بَذَر؛ کسی که عداوت کشت نمود کاشته خود را درو نمود.»
روحانیون نه تنها باید یک طرف خصومت قرار نگیرند، بلکه بهتر است با تمام توان تلاش کنند که پس از انتخابات، مردم را به دوستی و برادری فرا خوانند که این امر یکی از وظائف دینی بوده و عمل به آن از طرف روحانیون از دیگران سزاوارتر است.
پیامبر گرامی اسلام(ص) میفرمایند: «إِصْلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ؛ اصلاح ذات البین از یک سال نماز و روزه با فضیلتتر است.»
اصلاح بین مردم از جایگاه بسیار ارزشمندی برخوردار است تا آنجا که امام سجاد(ع) این ارزش بسیار اساسی را در ادعیه از خداوند متعال درخواست نموده و میفرماید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَلِّنِی بِحِلْیَةِ الصَّالِحِینَ، وَ أَلْبِسْنِی زِینَةَ الْمُتَّقِینَ، فِی بَسْطِ الْعَدْلِ، وَ کَظْمِ الغَیْظِ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ، وَ إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَیْنِ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ، وَ لِینِ الْعَرِیکَةِ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ؛ خدایا بر محمد و آل محمد(ص) درود فرصت و مرا به زیور صلحان بیارای و زینت پارسایان بر من بپوشان در گسترش عدالت و فرو بردن خشم و خاموش کردن آتش دشمنی و پیوند بین اهل تفرقه و اصلاح بین مردم و افشاء نیکیها و پوشاندن عیوب و نرم خویی با دیگران و تواضع برابر مردم.»/919/د101/ع