نقش فن‌آوری در تقرب به خدا
بر اساس این گزارش، حجت الاسلام حمید شهریاری در ابتدای درس خود به تعریف معنی صنعت پرداخت و گفت: غالباً صنعت با دست انجام می شود، حذاقت و مهارت نیز در معنای صنعت دخیل است و تا این دو نباشد صنعت صدق نمی کند..
وی با اشاره به کلام مرحوم مصطفوی در تعریف صنعت«حرفه بودن» و «عمل بالیدین» را اصل در معنای صنعت ندانسته و مهارت و دقت را در معنای صنعت دخیل می‌داند، به همین جهت در فن‌آوری قید چگونگی کار در کنار دانش و علم قرار دارد.
این استاد درس خارج فقه در ادامه افزود: محمولات دینی الزاماً محمولات شرعی نیستند و احکام شرعی محصور در احکام خَمس یعنی واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح است، اما محمولات دینی در این موارد محصور نیستند.
وی خاطر نشان کرد: موارد فراوانی از محمولات دینی در قرآن وجود دارد که متفاوت از محمولات شرعی است مثل «ازکی» که در برخی آیات آمده و چیزی فراتر از مستحب را می فهماند.»
حجت الاسلام و المسلمین شهریاری در ادامه بیان داشت: صانعی دقیق‌تر از خداوند وجود ندارد که با حرکت زمین به دور خودش شب و روز و با حرکت زمین به دور خورشید سال بوجود می آورد و ما هم با همین شب و روز و سال ساعت ها را می فهمیم.
وی در ادمه درس خود خاطر نشان کرد: محمولاتی که بر ما حمل می شوند بر خداوند هم بار می شود ولی آنچه که موجب تفاوت بین انسان و خداوند است مصداق و مفاد است مثل علم که در خداوند ذاتی و در انسان اکتسابی و عرضی است.
این استاد حوزه و دانشگاه یادآور شد: دربرخی از آیات قرآن کریم صنعت به خداوند و برخی دیگر به انسان منسوب شده است مثل«صنع الله» و« واصنع الفلک».
این استاد سطح خارج در پایان گفت:«بعضی از اصحاب معنا فن‌آوری را وسیله دوری از خداوند می‌دانند و چنین ابراز کرده‌اند«تا چند سال پیش که علم اینقدر پیشرفت نکرده بود مردم بیشتر به خداوند نزدیک بودند»، در جواب باید گفت«بدها از خداوند دورتر شده‌اند اما همین فن‌آوری باعث شده که خوبان هم بیشتر به خداوند نزدیک شوند» به طور مثال با اختراع برق و وجود نور یک عالم افزون بر دو ساعت مطالعه در روز در شب نیز چندین ساعت مطالعه می‌کند، این از اثرات پیشرفت علم است./9191/پ202/ن