تحقق خواسته‌های بشر متکی به لطف و رأفت پروردگار است

دعای روز پنجم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ وَاجْعَلْنى فیهِ مِنْ عِبادِکَ الصّالِحینَ اْلقانِتینَ وَاجْعَلنى فیهِ مِنْ اَوْلِیاَّئِکَ الْمُقَرَّبینَ بِرَاءْفَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ؛ خدایا قرارم ده در این ماه از آمرزش خواهان و قرارم ده در آن از بندگان شایسته فرمانبردارت و بگردانم در این روز از اولیاء مقرب درگاهت به مهرت اى مهربانترین مهربانان.»

آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان، گفت: پس از پنج روز روزه‌داری که زمینه آمرزش فراهم شده است، در این دعا از خداوند متعال آمرزش گناهان را طلب می‌کنیم.

وی با بیان این‌که پس از روزه روز پنجم می‌توان این انتظار را داشت که خداوند ما را جزو استغفارکنندگان قرار دهد، افزود: مقام استغفار مقام مهمی است که اگر انسان به این مقام برسد و استغفارش مورد قبول درگاه الهی قرار گیرد، می‌تواند دعای دومی را مطرح کند و آن قرار گرفتن جزو بندگان صالح است.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم تصریح کرد: عباد صالح بندگانی هستند که در وجود آنها اخلاص ویژه‌ای است که صلاحیت قرب پروردگار را دارند و در عین حال که بنده صالح هستند، درجه دیگری از سوی خداوند برای آنها مقرر می‌شود که همانا مطیع و فرمانبردار بودن است.

وی اظهار داشت: بندگان صالحی که خداوند را در حد بالایی اطاعت می‌کنند و حتی در خیالشان و ذکر نفسشان فکر سرپیچی و مخالفت از دستورات خداوند متعال وجود ندارد، به مقام دیگری نیز می‌رسند که آن مقام اولیاءالله و مقرب درگاه الهی بودن است.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی گفت: در دعای روز پنجم ماه رمضان که از خدا خواستیم استغفار ما را بپذیرد و ما را جزو عباد صالح و مطیع قرار دهد، درجه دیگری را پس از عباد صالح و قانت از خدا طلب می‌کنیم و می‌خواهیم ما را از دوستان مقرب درگاه خودش قرار دهد و جزو اولیاءالله شویم.

وی با بیان این‌که هرکس واصل به حق شود و با درگاه ذات باریتعالی ارتباط پیدا کند، جزو اولیاءالله می‌شود، ابراز داشت: خداوندا حالا که استغفار من را در روز پنجم ماه رمضان پذیرفتی و به مقام عباد صالح و قانتین رسیدم، امید دارم که من را جزو اولیاء مقربین خودت قرار دهی.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم یادآور شد: همه فرازهای این دعا یک جنبه خاص الهی دارد، چراکه باید از ناحیه خود خدا انجام گیرد؛ وقتی همه این دعاها به جهتی به یکی از صفات الهی متصل شد، به رحمانیت و رحیمیت خدا تمسک می‌جوییم و او را به لطف و رأفتش قسم می‌دهیم.

وی با بیان این‌که از خدا می‌خواهیم به واسطه لطف و رأفتش ما را به این مقام‌‌ها برساند، گفت: تحقق همه خواسته‌های امروز ما به رأفت و لطف پروردگار متکی است، چراکه خداوند متعال از روی رحمت به خواسته‌های ما توجه می‌کند و با این رحمت است که به این مقام‌ها خواهیم رسید. /920/ت302/ن