توکل شرط تقرب به ذات اقدس الهی

دعای روز دهم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیْکَ وَاجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیْکَ وَاجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیْکَ بِاِحْسانِکَ یا غایَةَ الطّالِبینَ؛ خدایا قرارم ده در این ماه از توکل کنندگان بر خودت و بگردانم در آن از سعادتمندان درگاهت و قرارم ده در آن از مقربان پیشگاهت به حق احسانت اى هدف نهائى جویندگان.»

آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با بیان این‌که روزه‌دار در روز دهم ماه رمضان از خداوند متعال می‌خواهد که او را مقام‌ توکل، سعادتمندی و قرب الهی برساند، گفت: انسان متوکل غیر از رضایت الهی هیچ خواسته‌ای ندارد و همواره امور خود را به اراده خدا می‌داند.

وی با اشاره به فراز «اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیْکَ» اظهار داشت: مقام توکل مقام بسیار با عظمت و والایی است و انسانی متوکل است که همه امور خود را به امر الهی واگذار ‌کند؛ در فراز نخست این دعا از خدا می‌خواهیم که ما را از توکل کنندگان قرار دهد یعنی در تمام امور و برنامه‌هایمان و به طور کامل بر او توکل کنیم.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان این‌که خدا توکل کنندگان را دوست دارد، ادامه داد: پس از مقام توکل، روزه‌دار مقام دیگری را از خدا طلب می‌کند و عرضه می‌دارد «وَاجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیْکَ»، یعنی سعادتمندی را زا خدا طلب می‌کند؛ اینجا سعادتمند کسی است که خداوند او را به واسطه عمل به دستوراتش به رحمتش وارد و از عذابش دور می‌سازد.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان این‌که رستگاری حق هر انسانی است و باید تلاش کند تا به حق واقعی خود برسد، ابراز داشت: پس از این‌که انسان به مقام سعادت رسید، مقام قرب الهی را از خدا طلب می‌کند، از این‌رو روزه‌دار در ادامه دعا با فراز «وَاجْعَلْنى فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیْکَ» از باریتعالی می‌خواهد که او را از مقربان درگاهش قرار دهد.

وی افزود: مقام توکل وسایل و وسائط سعادتمندی انسان را فراهم می‌کند و وقتی انسان سعادتمند شد، مقرب درگاه الهی می‌شود و کسانی مقرب درگاه الهی می‌شوند که از معصیت پروردگار خویش اجتناب ‌کنند و یقینا خداوند از آنان راضی است، این رضایت از رضایت مخلوق به قضا و قدر پروردگار سرچشمه گرفته است.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در ادامه تقوا را سبب تقرب به ذات اقدس الهی دانست و با بیان این‌که افرادی به خداوند نزدیک‌تر و در پیشگاه او آبرومندترند که تقوای الهی پیشه کنند، گفت: خدا از مقربان راضی است و نظر لطف و مرحمت خود را شامل حال آنان می‌کند، از این‌رو دیگر نمی‌توانند دوری از پروردگار را تحمل کنند.

وی با بیان این‌که همه به سوی پروردگار در حال تقرب هستند، اما تقرب پس از توکل و سعادتمندی تقرب ویژه‌ای است، اظهار داشت: در فراز پایانی دعا و پس از این‌که از خدا می‌خواهیم ما را به مقام توکل، سعادتمندی و تقرب درگاه الهی برساند، او را به یکی دیگر از صفات عالیه‌اش قسم می‌دهیم و عرضه می‌داریم «بِاِحْسانِکَ یا غایَةَ الطّالِبینَ».

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی، تصریح کرد: انسان‌های مؤمن و رستگار کسانی هستند که جز آنچه رضای پروردگار است طلب نمی‌کنند و نهایت آرزو و خواسته آنان تقرب به درگاه الهی است و البته آنان که واقعا طالب خدا هستند، چیز دیگری در وجودشان جز توجه به خدا نیست، از خدا می‌خواهند به حق لطف و احسانش آنان را جز مقربان قرار دهد. /920/ت302/ن